เมื่อวาน 27 มีนา เป็นวันเกิดครบรอบ 27 ปี น่าจะมีครั้งเดียวในชีวิตแต่ก็ได้ผ่านพ้นไปแล้ว
ตื่นเช้าไม่มีโอกสสได้ตับบาตรแต่เป็นิมิตรหมายที่ดีที่จะลุกขึ้นมาทำวัตรเช้า แล้วตอนบ่ายคล้อยยังได้ทำบุญอีก
เท่าที่จำได้ตั้งแต่เริ่มเข้ามาเรียนระดับมหาวิทยาลัยก็ไม่ได้มีโอกาสจัดงานวันเกิดเหมือนตอนเด็กๆเพราะต้องทำกิจกรรมและทำงานตรงกับวันนี้ทุกปีเป็นเวลา 10 ปีผ่านมาแล้ว
ขอแก้ตัวที่ไม่ได้ทำงานวิจัยของตัวเองเพราะเมื่อวานช่วยหัวหน้าทำงานวิจัยที่จะต้องส่งภายในสิ้นเดือนนี้ให้เสร็จสิ้นจึงไม่มีเวลาที่จะทำงานของตัวเองคือการจัดการความรู้ ไม่ได้นำมาเรียบเรียง คืนนี้แหละต้องเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาบ้าง
และก็เมื่อวานได้มีโอกาสไปนมัสการท่านปัญญาที่วัดชลประทานฯ ได้ทำบุญสร้างโบสถ์กลางน้ำ (ไม่รู้ว่าเงินก้อนนี้จะไปมทบทุนสร้างคานอีกหรือเปล่าก็ดีถ้าสร้างจะได้บุญมากๆ) จากนั้นได้ไปนมัสการหลวงพี่ที่เป็นเพื่อนของอาจารย์ที่อยู่ที่มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง พอดีท่านไม่สบายเลยได้มีโอกาสถวายยากับท่าน และได้ซื้อหนังสือธรรมะกลับมาอ่านที่ห้องอีกหลายเล่ม
กลับมาจากวัดและกินข้าวกันที่ฟิวเจอร์ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องงานบนโต๊ะอีกหลายรอบ
กลับมาถึงที่พักน้ำก็กำลังท่วมห้องเพราะตู้เย็นไม่ค่อยสบาย เลยต้องเช็ดเป็นการใหญ่ เลยเปิดcd ของท่านพุทธทาสฟังไป ๑ รอบ ก่อนนอน
ก่อนนอนก็นั่งพิจารณาว่าเรานี้นับว่าเป็นความโชคดีนักหนา ที่มีพ่อแม่ดี เพื่อนดี พี่ดี หัวหน้าดี ทำให้เรามีควารู้สึกดีไม่เบื่อที่จะต้องทำงานมาก
จบเรื่องราวของเมื่อวานที่สร้างวีรกรรมไว้
มาวันนี้เลยลองทำวัตรเช้าอีก มาทำงานที่ห้องทำงานเช้าไม่มีใครอยู่เลยถือโอกาสเปิด cd ฟังเนื่องจากเมื่อวานได้แผ่นจากพระมา เรื่องเข็มทิศชีวิตมา ๑ แผ่นเนื้อหาดีมาก (เหมือนที่เคยอ่านในหนังสือเลย)
หมดเวลทำงานเพราะเจ้าหน้าที่จะปิดตึกขอตัวลาก่อนนะคะ