ซวยซ้ำ ซวยซ้อน
ซวยซ้ำซวยซ้อนจริง ๆ
เมื่อคืนนี้ จะเที่ยงคืนแล้ว ลูกสาวโทรศัพท์มาปลุก ด้วยน้ำเสียงที่ผิดปกติ พูดไปด้วย ร้องไห้ไปด้วยตลอดเวลา จนครูวรางค์ภรณ์ตกใจมากว่าเกิดอะไรขึ้น ค่อยปลอบประโลมและถามว่าเกิดอะไรขึ้น ลูกบอกว่าทางมหาวิทยาลัยประกาศผลการพิจารณาทุนงานวิจัยแล้ว ลูกพลาดไป จากที่ขอไปห้าหมื่นบาท ได้รับพิจารณาเพียงหนึ่งหมื่นบาท ก็ปลอบใจไปว่าได้หนึ่งหมื่นก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย ก็คงเป็นหน้าที่ของแม่ที่ต้องปลอบใจ เพราะรู้ว่าลูกหวังไว้มากและผิดหวัง กว่าจะคุยกันจนเข้าใจ น้ำเสียงลูกเริ่มเป็นปกติ ก็กินเวลาเป็นชั่วโมง จึงลากันต่างคนต่างเข้านอน
เช้าวันนี้ ลูกต้องไปสอบมาตรฐานวิชาชีพครูที่เหลืออีก 2 มาตรฐาน จาก 9 มาตรฐาน จึงจะได้รับใบประกอบวิชาชีพครู ช่วงเที่ยง ๆ ครูวรางค์ภรณ์โทรศัพท์ไปเพื่อถามข่าวคราวว่าทำข้อสอบได้หรือไม่ ปรากฏว่าโทรติดแต่ไม่มีคนรับ ก็คิดว่าลูกคงไม่ได้เปิดเสียงโทรศัพท์จึงไม่ได้ยิน ก็หยุดโทรเพราะคิดว่าเดี๋ยวลูกจะต้องเข้าสอบอีก ไว้คุยกันตอนเย็นหรือตอนกลางคืนก็ได้
ประมาณ 4 โมงเย็น มีโทรศัพท์เบอร์แปลก ๆ โทรเข้าเครื่องครูวรางค์ภรณ์ แต่ไม่ได้รับเพราะกำลังขับรถอยู่ จนเบอร์ท้ายสุดเป็นเบอร์ตู้สาธารณะโทรเข้ามาและมีเสียงลูกสาวพูดว่า แม่...แก้วนะ แล้วก็วางไป ครูวรางค์ภรณ์เองก็งงกับเหตุการณ์ว่าลูกก็มีโทรศัพท์ ทำไมไม่ใช่เครื่องของตัวเองโทร จึงโทรกลับไปที่เครื่องของลูกสาว ปรากฏว่าเป็นเสียงให้ฝากข้อความ สักพักลูกโทรมาใหม่ด้วยเบอร์ที่ครูวรางค์ภรณ์ไม่คุ้นเคย ลูกบอกว่า แม่โทรหาแก้วหน่อยนะ เบอร์นี้นะ แล้ววางสายไป ครูวรางค์ภรณ์จึงโทรกลับไป พอได้ยินเสียงแม่ ลูกก็ปล่อยโฮมาอย่างเต็มกลั้น บอกด้วยเสียงสะอื้นว่า แม่ แก้วถูกล้วงกระเป๋า มันเอาไปหมดเลย รวมทั้งมือถือด้วย...ตอนนี้แก้วขอยืมโทรศัพท์พี่ผู้หญิงที่ยืนรอรถด้วยกัน โทรมาหาแม่...แล้วลูกก็สะอึกสะอื้นอย่างขวัญเสีย
ยอมรับว่าครูวรางค์ภรณ์ก็ตกใจกับเหตุการณ์ไม่ใช่น้อย รีบบอกลูกให้สงบสติอารมณ์ ไม่ต้องร้องไห้เพราะจะตกเป็นเป้าสายตา ให้รีบโทรอายัดบัตรเอทีเอ็ม แจ้งความ ซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ เพื่อจะได้ไว้ใช้ติดต่อกับครอบครัวที่กำลังเป็นห่วงเป็นอย่างยิ่ง ดูลูกจะยังตั้งสติไม่ได้จะกลับหอพักอย่างเดียว จึงบอกลูกไปว่าถ้ากลับหอพักแล้วก็ต้องออกมาอีก ตอนนี้ให้รีบจัดการทุกอย่างเท่าที่จะทำเพื่อรักษาผลประโยชน์ของเราไว้ให้ดีที่สุด
ณ เวลานี้ ครูวรางค์ภรณ์ก็ยังติดต่อลูกไม่ได้เลย รอว่าเมื่อไหร่ลูกจะโทรมาหรือส่งเอ็มมาคุยกันสักหน่อยก็ยังดี จะได้ทำให้หายห่วงไปได้ ลูกบอกว่าโทรศัพท์นั้น ลูกยังสวมหูฟังอยู่เลย เขาก็ยังอุตส่าห์ดึงเอาไปจนได้ ข้อสำคัญดึงเอาโทรศัพท์ไปโดยที่เจ้าของที่สวมหูฟังไม่รู้ตัวเลย ชำนาญจริง ๆ
เหตุเกิดที่ป้ายรถประจำทางหน้าห้างสรรพสินค้าเดอะมอล์ลงามวงศ์วานค่ะ
ความเห็น (27)
- โจรเดี๋ยวนี้ร้ายมากๆ
- เป็นกำลังใจให้นะคะ ทั้งคุณแม่และลูก
เจริญพร โยมครู
สังคมในเมืองใหญ่สลับซับซ้อนมาก
อาตมาชอบคำของนิยายจีนว่า
รู้จักชื่อ รู้จักหน้า แต่ไม่รู้จักใจ
สงสารลูกโยมครูมากที่โดนถึงสองซวย
เจริญพร
คุณครูคะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ป้ายนี้ พอลล่าเคยโดนเหมือนกันค่ะ รอรถเมล์ พอขึ้นรถกระเป๋าหายไปแล้วค่ะ คนเยอะมากๆด้วยค่ะ ที่หน้าเดอะมอลล์ น่าสงสารน้องจังเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับคุณครูค่ะ และรู้สึกเห็นใจค่ะ
ไม่เป็นอันตรายกับตัวก็นับว่าโชคดีมากแล้วนะคะ
ไม่เป็นไรนะคะ พยายามทำใจ แล้วหาใหม่ค่ะ
ของที่เขาได้ของเราโดยไม่ชอบธรรม เขาก็ไม่มีความสุขความเจริญ
อะไรจะเกิดมันต้องเกิด แต่ไม่มีโทรศัพท์ที่หอพัก หรือของคนข้างเคียงเลยหรือคะ
คุณครูวรางภรณ์ ใจเย็น ๆ นะคะ ค่อย ๆ คิดทานข้าวให้อิ่ม
เมื่อคืนนี้ตอนหัวค่ำ ไม่ได้ดูเวลา ได้ดูน้องจิร้องเพลงไม่แน่ใจว่าใช่เพลงอีแซวหรือเปล่า เป็นรายการโชว์ เหมือนเอาเทปหรือเปิดซีดี ก็ไม่แน่ใจอีกว่าเป็นรายการของใคร เห็นน้องจิ ต้องแรกก็ไม่แน่ใจ แต่ดูเสื้อผ้า หน้าผม แล้วใช่เลย หลังฉากก็มีตัวหนังสือแต่อ่านไม่ครบประโยค เห็นแต่คำว่าสุพรรณบุรี เลยบอกให้คนที่บ้านดู และเล่าเรื่องของน้องจิให้คนที่บ้านฟัง เปิดบล๊อคของน้องจิให้เขาอ่าน...ก็เลยมีคนรู้จักน้องจิเพิ่มขึ้นอีกหลายคน...
นมัสการท่านพระปลัดด้วยความเคารพ ขอบพระคุณมากค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ลำดวน น้องพอลล่า คุณเพชรน้อย และคุณครูคิม เป็นอย่างสูงค่ะ ที่มีน้ำใจ ความเอื้ออาทรมาแบ่งปันให้...ขอให้ทุกท่านมีความสุขเช่นกันนะคะ
ปล่อยให้ลูกเข้าเมือง เหมือนใจแม่ต้องคอยระวังตามลูกแจ สังคมเราไม่ปลอดภัยเลย น้องไม่เป็นอันตรายก็ดีแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะคุณนงเยาว์
ครูวรางค์ภรณ์และครอบครัวอยู่ลพบุรี ส่วนลูกสาวนั้นไปเรียนอยู่ม.เกษตรบางเขน อยู่หอพักตรงข้ามกับมหาวิทยาลัย ปกติลูกก็ไม่ชอบไปไหนมาไหนเท่าไหร่ แต่วันนี้มีสอบมาตรฐานวิชาชีพครู ปกติวันเสาร์ อาทิตย์ ลูกจะไปสอนพิเศษแถวร.ร.ปทุมวิไล ปทุมธานี แต่เสาร์นี้ไม่ได้ไปสอน เพราะติดสอบที่ว่า ... ขอบคุณคุณครูมากค่ะ
ขอให้ลูกสาวปลอดภัยนะคะ
ของหายไม่สำคัญ สำคัญขอให้คนปลอดภัยก็ดีแล้วนะคะ
อ่านแล้ว น่าเห็นใจจริงๆเลยค่ะ
เดี๋ยวนี้ต้องระวังตัวให้มากๆนะค่ะ
ขนาดในที่สาธารณะ โล่งๆ ยังต้องระวัง
ขอบคุณสำหรับเรื่องราว อ่านแล้วเตือนสติค่ะ
เป็นกำลังใจให้ลูกคุณครูและลูกสาวนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ...
ขอบคุณน้องแก้ว..อุบล และหนูกล้วยแขกนะคะ..ตอนนี้ครูวรางค์ภรณ์ก็พยายามที่จะไม่เครียด รอกการติดต่อกลับมาของลูกอยู่ค่ะ...ขอบคุณอย่างสูงค่ะ
- คนโบราณว่าฟาด ฟาดเคราะห์
- สิ่งของนอกกายหายใหม่ได้
- ต่อไปนี้จะพบ เจอะเจอแต่สิ่งดีดี
- ขอให้โชคดี มีความสุข ไปตลอดไป
ขอบพระคุณท่านผอ.เป็นอย่างสูงค่ะ...ระหว่างรอการติดต่อกลับมาของลูก กำลังใจดี ๆ จาก ชาว G2K ก็ทำให้คลายกังวลไปได้บ้าง ขอบพระคุณค่ะ
ได้รับการติดต่อกลับมาของลูกแล้ว...เพื่อนของลูกมาช่วยกันแก้ไขสถานการณ์จนดีขึ้น..ขอบคุณจากทุกกำลังใจนะคะ ครูวรางค์ภรณ์เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นอุทาหรณ์และเตือนทุกท่านให้ระมัดระวังภัยเหมือนที่ลูกของครูวรางค์ภรณ์เจอ..โชคดีเขาก็เอาแต่ของ โชคร้ายเราอาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตก็เป็นได้...โชคดีทุกท่านนะคะ
มาติดตามถามข่าวของหลานสาวค่ะ
ทราบว่าสบายใจแล้ว ก็ดีใจด้วยนะคะ
ขอบคุณครูคิมมากค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ..
หลังพายุพัดผ่าน ฟ้าย่อมสดใสเสมอครับ ดีใจจัง
ได้ฟังข่าวดีแล้วครับ
+ สวัสดีค่ะ...
+ มาส่งกำลังใจให้น้องแก้วด้วยคนค่ะ...
+ ตอนนี้ภัยมีรอบด้านเลยนะค่ะ..เราคงต้องระมัดระวังกันชนิดถี่ยิบเลยค่ะ...
+ น้องคงมีกำลังใจขึ้นแล้วนะค่ะ...
+ เพราะสายใยแห่งครอบครัวสำคัญที่สุดค่ะ...
+ ด้วยความห่วงใยค่ะ...
ขอบคุณ คนพลัดถิ่น มากค่ะ ... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ..
เป็นอย่างไรบ้างค่ะ
ทุกอย่างโอเคดีขึ้นหรือยัง
ยังไงก้เป็นกำลังใจให้ตลอดนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ..
สวัสดีค่ะน้อง แอมแปร์~natadee และน้องกล้วยแขก~natadee
ขอบคุณค่ะ ทุกอย่างดีขึ้นแล้วค่ะ ลูกสาวไปถอยโทรศัพท์ใหม่มา 1 เครื่อง ไปถอยมาทั้งน้ำตา คนขายตกใจใหญ่เลยว่ามาซื้อโทรศัพท์ทำไมต้องร้องไห้ด้วย พอเล่าให้ฟัง เลยมีรายการลด แลก แจก แถม โปรโมชั่นขนานใหญ่ เรียกกำลังใจคนซื้อได้เป็นกระบุงโกย แถมออกไปยืนตะโกนหน้าร้านให้ประชาชนได้รับทราบว่าให้ระวังทรัพย์สินอันมีค่าของท่านด้วย ขณะนี้มีการโจรกรรมทรัพย์ในบริเวณนี้...เรื่องก็จบลงด้วยดีค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ที่กรุณาแวะมาเป็นกำลังใจ
สวัสดีครับ
- แวะมาเยี่ยมและมาอ่านบันทึกครับ
- เพิ่งกลับมาจากนับคะแนนที่เขต
- คิดถึงก็เลยแวะมาครับ
- เหนื่อย ๆๆ แต่เพื่อชาติครับ
- อิอิ
สวัสดีค่ะ
กราบขอบพระคุณทุกคนเลยค่ะ ที่เข้ามาให้กำลังใจ
ตอนนี้ความรู้สึกก็ดีขึ้นแล้วค่ะ
เพราะเข้ามาอ่านบอร์ดนี้นี่เอง ฮี่ๆ
คนเราก็มีเท่านี้ ชีวิตวันนี้หัวเราะ พรุ่งนี้ก็ร้องไห้...เฮ้ออออ..แอบปลงค่ะ
ยังไงก็แล้วแต่ Life must go on ค่ะ
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป .. (-*-)V
สู้ๆๆกันทุกคนนะคะ
คุณพินิจ
(คุณพินิจนันท์ --> ชื่อเต็มค่ะ)
มาให้กำลังใจคะ ผ่านช่วงร้ายมาได้ต่อไปจะโชคดีคะ
ขอบคุณกำลังใจจากคุณประกายค่ะ...มีความสุขเยอะ ๆ นะคะ