นักสู้ภูดอย


นักสู้ภูดอย บทเพลงของครูซัน ครูในดวงใจของครูข้างถนน ฟังเพลงนี้ครั้งแรกตอนเรียนปี 2 มจร. วิทยาเขตเชียงใหม่ ฝัน หวัง และปณิธานไว้ว่าอยากทำตามอุดมการณ์ ของครูซัน

     

                    พรุ่งนี้ได้เวลาเดินทางขึ้นดอยลงดอย นำความหวังเล็กๆน้อยๆให้กับเด็กๆที่นั่น  โดยให้เด็กทำรายงานพัฒนาเด็ก Child Progress Report หลังจากเสร็จสิ้นงบประมาณ ต้องรายงานการพัฒนาการของเด็กให้กับผู้อุปการะทราบว่าเด็กมีการพัฒนาการทุกด้าน มากน้อยเพียงใด ผมได้รับผิดชอบเด็ก 3 อำเภอ (เด็ก 405 คน อยู่ใน 3  เขตพื้นที่)  ตอนนี้เสร็จสิ้นไปแล้ว 2 พื้นที่  ยังเหลือที่พื้นที่อำเภออุ้มผางที่ยังไม่ได้ดำเนินการ พรุ่งนี้จะเดินทางลงพื้นที่อุ้มผาง กะว่าจะอยู่ในพื้นที่ 4 วัน เพื่อทำภารกิจนี้ให้เสร็จ เย็นนี้จึงเตรียมเอกสาร และอ่านบันทึกใน G2K  ไปด้วย นึกถึงเพลง นักสู้ภูดอย  บทเพลงของครูซัน ครูในดวงใจของครูข้างถนน  ฟังเพลงนี้ครั้งแรกตอนเรียนปี 2 มจร. วิทยาเขตเชียงใหม่ ฝัน หวัง และตั้งปณิธานไว้ว่าจะทำตามอุดมการณ์ ของครูซัน ในสักวันหนึ่ง  ตอนนี้ก็ยังหวังที่จะทำตามความหวังนั้น บันทึกนี้ จึงขออนุญาตนำมาเขียนในบันทึกนี้ และมอบเพลงนี้เป็นกำลังใจให้กับคุณครูทุกท่าน จงภูมิใจในความเป็นครูไทยของท่านด้วยเถอะ

นักสู้ภูดอย : ครูซัน  สมพงษ์   หมื่นจิตต์

เมื่อลมหายใจยังอยู่ วิญญาณนักสู้ยังหวัง 

หากวันใดล้มลงหรือเป็นดั่งนกหลงรัง

โบยบินบนถิ่นฟ้ากว้างหลงทางในกลางป่าใจ 

 ปีกของเจ้ายังอ่อนเกาะคอนก็คงไม่ไหว

เหน็ดเหนื่อยเมื่อล้าร่างกาย  ล้มลุกคลุกใจอย่าถอย

เธอเห็นคนจนทนอยู่ เธอสู้เพื่อเด็กน้อยๆ  

เธอคือนักสู้ภูดอยแสงเทียนเล่มน้อยส่องทาง

ไม่เท่าตะวันส่องแสง แสงเทียนไม่แรงพลัง

นักสู้ภูดอยยังหวัง เธอคือเรือจ้างกลางไพร

สองปีกเจ้ายังไม่กล้า สองขาเจ้ายังไม่แข็ง  

พลังเจ้ายังไม่แรงเพียงพอกับพายุร้าย

สังคมนี้มีแต่เหยี่ยวคอยโฉบเอาตัวเจ้าไป

ข้างหน้ามีอันตรายปีกใครต้องคอยระวัง

ไม่เท่าตะวันส่องแสง  แสงเทียนไม่แรงพลัง

นักสู้ภูดอยยังหวัง  เธอคือเรือจ้างกลางไพร

(เธอคือนักสู้ภูดอย เธอยังสู้อยู่ภูดอย)

  

วันก่อนได้เขียนเชิญชวนตามรอยครูซันไว้หากท่านใดสนใจก็อ่านได้ ที่นี่ครับ

หมายเลขบันทึก: 213038เขียนเมื่อ 30 กันยายน 2008 19:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 06:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

สวัสดีค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ  ยังมีผู้ร่วมอุดมการณ์ครูดี

อีกมากมายในประเทศไทย

พี่คิมขอเป็นคนหนึ่งในการช่วยสร้างฝันให้กับเด็ก ๆค่ะ

ชอบเพลงนี้มากๆเลยครับ ซึ้งๆครับ

เเวะตามพี่โย่งมาครับ

เด็ก ๆ เป็นรอยยิ้มของโลก...

แต่เสียดาย  ผู้ใหญ่กลับระบายสีของโลกให้ซับซ้อนมากจนเกินไป

ผมชื่นชอบงานที่ทำกับเด็ก ๆ ...  ทำแล้ว  ช่วยให้เรารู้สึกว่าโลกสดใส  และชีวิตก็มีความหวัง

ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ

เยี่ยมมาก..ขอชื่มชม..และเป็นกำลังใจให้ครับ

ขอบคุณครูซัน(แม้วันนี้ท่านไม่อยู่แล้ว)ผมเป็นคนดอยครับอยู่ที่เข็กน้อย อ.เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ ทุกน้ำใจของทุกท่านคนชายขอบไม่ลืมครับ

เป็นคนสุโขทัย แต่มาเรียนที่ตากค่ะได้ฟังเพลงของครูซันหลายเพลงแต่ไม่เคยรู้จักตัวตนของครู วันนี้ได้อ่านประวัติของครูรู้สึกดีจริงๆที่ครูทำเพื่อเด็กๆเพื่อสังคมขนาดนี้

ตามมาเป็นกำลังค่ะครู

เทียนน้อยก็ชอบฟังเพลงครูซันค่ะ

^_^

คิดถึงคุณครุมากคับ

ครูชันเป็นครูที่สอนหนังสือผมมาตอนที่ผมเป็นเด็ก มาวันนี้ผมผมเรียนจบโท คิดถึงครูชันจัง

สวัสดีค่ะทุกท่าน

หนูกำลังจะเรียน ครู

หนุอยากเป็นครู

และอยากเป็นครูที่ดีเหมือนครูชันด้วย

มีอะไรแนะนำด้วยนะคะ

ฟังเพลงนี้แล้ว รู้สึกผิดมากๆที่ได้ย้ายตัวเองออกจากบนดอยมา เคยได้สัมผัสรอยยิ้มและคราบน้ำตาจากเด็ก นึกถึงแล้วใจหายเวลาครูย้ายเด็กๆเทียววิ่งหาดอกไม้มาไว้ครู น้ำตาเด็กๆไหล สะอึกสะอื้น นั่นคือ ความรู้สึกจากใจดวงน้อยที่แสนใสสะอาด ถ้าเป็นไปได้อยากผันชีวิตกลับไปอยู่บนดอยอีกครั้ง เพื่อ เด็กน้อย เด็กดอย ที่ผมรัก รักมาก.............

เมื่อหลายปีก่อนเคยร่วมก่อสร้างโรงเรียนรักไทย บนเขาสุศิริน ตอนสร้างอาคารเรียนเสร็จเด็กๆนักเรียนเป็นร้อยคน มาออยืนดูอาคารเรียนหลังใหม่กัน และจะร่วมกันลงเทียนที่พื้นไม้ ผมและเพื่อนต้มเทียนแท่งในปี้บ แล้วเด็กๆเอากาบมะพร้าวชุบลากและขัด สนุกๆร่วมกับธรรมชาติของเด็กยังจำแววตาของเด็กๆได้ ทุกคนดูเต็มไปด้วยความหวัง ความสนุก ความดีใจ ถึงผ่านมาร่วม 30 ปี ยังไม่ลืม

ชอบมากเลยคะ ดีกว่าผอ.บางคนอีก สู้ๆต่อไปคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท