กวี และชีวิต
บทกวี หลายบทที่ผ่านพบ และได้อ่าน ทั้งในอดีต และปัจจุบันนั้น ล้วนแต่สะท้อนความรู้สึกนึกคิดของกวี ผู้รจนาคำประพันธ์นั้นๆ ขึ้นมา หลายบท ให้กำลังใจแก่ผู้อ่าน ให้กล้าแกร่งเผชิญกับอุปสรรคขวากหนามของชีวิต ขออนุญาตยกเอาทกลอนของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ บทที่ชื่อว่า "เธอคือดวงดาว"
ดาววูบดับ วับดวง แลวดวงเล่า ฟ้าไม่เคย หมดเงา ของดาวดื่น
ดาวไม่เคย หมดฟ้า ทุกคราคืส เหมือนความหวัง ยั่งยืน ไม่หมดใจ
คนอาจเคย สิ้นหวัง หลายครั้งนัก แต่คนมัก ไม่หมดหวัง ทุกครั้งได้
หว่างปุยนุ่น และดวงดาว เคยกล่าวไว้ ฝันให้ไกล ไปให้ถึง แม้ครึ่งทาง
การอ่านบทกลอน นอกจากให้ความเพลิดเพลินแล้ว ยังเป็นการสร้างกำลังใจให้ตนเอง และได้มองเห็นแง่มุมของชีวิต ซึ่งนับเป็นการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์อีกทางหนึ่ง
ความเห็น (5)
krutoiting
แวะมาเยี่ยม เป็นกำลังใจค่ะ ชอบอ่าน บทเพลงของอ.เนาวรัตน์ ลึกซึ้งและกินใจ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณสำหรับบทกลอนชื่นชูกำลังใจ
ขออนุญาตนำไปใช้นะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูคำทศ
ทำงานไปด้วย และอ่านบันทึกของคุณครูไปด้วย น่าสนใจมากค่ะ
คงอีกไกล หากจะไปให้ถึงฝัน
ผ่านคืนวันต้องหวั่นไหวอีกหลายหน
ต้องเพียรถามเพียรตอบตรงตัวตน
จะอดทนดั้นด้นเดินอยู่เพื่อใด
ก้าวต่อก้าวที่เท้าย่างบนทางนี้
หนูคนดีตระหนักแน่อยู่แค่ไหน
เตรียมให้พร้อมความแกร่งแห่งดวงใจ
คอยก้าวไปชมดอกไม้ที่ปลายทาง
ว่าง ๆ เชิญแวะเยี่ยมได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาแวะมาเยี่ยม
และขอขอบคุณบทกวีที่ให้กำลังใจได้ดีเป็นอย่างยิ่ง