เล่าสู้กันฟัง

จากวันนั้นถึงวันนี้

           สิริลักษณ์  จันตา  เป็นชื่อที่ติดตัวมาแต่เกิด  ไม่ใช่สิ  ศิริลักษณ์ ต่างหาก  มาเปลี่ยนเป็นสิริลักษณ์ ตอนปีพ.ศ.  39  นี่เอง เพราะมีคนทักว่า ศิริ ตัวนี้แปลแล้วมีความหมายที่ไม่ดี  พอเปลี่ยนก็มีสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิตจริง ๆ  การทำงานก็พอใจแล้วนะที่ได้ประกอบอาชีพที่ตนเองใฝ่ฝันตั้งแต่อายุ  5  ขวบ  และอยู่ในที่ๆ ที่ตัวเองไฝ่ฝันเช่นกัน ส่วนความยากลำบากอย่าไปพูดถึงมันเลยเนาะ  มันทำให้เราซีเรียสเปล่า ๆ บอกแต่เพียงว่า  ณ  ปัจจุบัน ได้ฝันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ จนมายืนอยู่บนความสำเร็จระดับหนึ่ง ซึ่งล้อมรอบไปด้วย ภูเขา  และชาวเขาเผ่าม้ง  ที่ อ. พบพระ  ณ. โรงเรียนรวมไทยพัฒนา  2  ที่ ๆ มีเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่แสนดีคอยให้กำลังใจ  ให้คำปรึกษา  ให้ความช่วยเหลือ  และให้สิ่งดี ๆ อีกมากมาย จุดนี้ก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

           แต่ในอนาคตสิ่งที่อยากทำที่สุดคือ ได้ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์   พัฒนา  และมอบสิ่งที่ดีทุกอย่างให้กับเด็กนักเรียนที่สอน  และโรงเรียนที่ฝึกฝนประสบการณ์ชีวิตให้กับตัวเอง ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้  รวมทั้งตอบแทนผู้มีพระคุณที่ให้สิ่งดี ๆ ตลอดมา

           สุดท้ายก็ฝากคติที่ตัวเองยึดถือตลอดมาว่า "ถ้าไม่ได้ในสิ่งที่ชอบก็จงมอบใจให้ในสิ่งที่ได้" เพราะทำแล้วสบายใจดีค่ะ...ไม่ต้องยึดมั่น...ถือมั่น...สาธุด้วยประการละชะนี้แล