พ.ติ่ง เป็นคุณอำนวย แดน เอ้ย เป็นคุณลิขิต พ พัชรี และ พ รวิวรรณ มาช่วยแจมตอนท้ายค่ะ
คุณจิ: เคยทำงานเชิงรุกเรื่องประทัดไปตามโรงเรียนต่าง ๆ ที่ใกล้ก็มีไปที่โรงเรียนสันโค้ง และสามัคคีวิทยาคม เราก็จะมีการทำ CD ไปเผยแพร่ ตอนแรกที่ทำนี่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากคิดแค่ว่ามันเป็นหน้าที่ที่เราควรจะทำเพื่อให้ความรู้แก่เขา แต่ผลที่ออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ เพราะมีผู้ป่วยจากอุบัติเหตุประทัดลดลง
ที่ภาคภูมิใจในเรื่องการทำเชิงรุกเรื่องนี้ก็คือมีคุณครูจากโรงเรียนพานพิทยาคม โทรมาขอCD สื่อการสอนเรื่องประทัดเพื่อไปสอนนักเรียนซึ่งพอได้ไปครูก็มีการเปิดให้นักเรียนดูถึงเรื่องอันตรายของประทัด ซึ่งผลที่ออกมาคุณครูก็โทรมาบอกด้วย ว่านักเรียนที่ได้ดูไม่มีใครได้รับบาดเจ็บจากประทัดเลยแต่มีอยู่รายหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บเพราะว่าวันที่โรงเรียนมีการเปิดสื่อเรื่องอุบัติเหตุประทัดนั้นเขาไม่ได้มาโรงเรียน
พอเราได้ฟังอย่างนี้ก็รู้สึกดี ถึงตอนทำเราจะเหนื่อยแต่มันก็สนุกและผลที่ออกมาก็สามารถลดอุบัติเหตุลงได้จริงๆค่ะ
คุณบี : ที่หน่วยงานของเรามีการพัฒนาคุณภาพตลอด ในการทำงานก็สามารถแสดงความคิดเห็นได้ทุกเรื่องบรรยากาศในการทำงานดี
คุณโมท : ทำงานอยู่ที่นี่มา 5 ปีแล้ว ก็รับผิดชอบเรื่อง Discharge plan การให้ความรู้แก่ผู้ป่วยก่อนกลับบ้าน มีการทวนสอบก่อนกลับด้วย ว่าที่เราสอนไปนั้นเขาทำได้หรือไม่ หากไม่ได้ก็สอนอีกรอบ ก็รู้สึกดีใจและภูมิใจ ที่มีคนนำสิ่งที่เราสอนไปปฏิบัติและมีการการบอกต่อๆกันด้วย ญาติผู้ป่วยจะมีการสอนญาติญาติผู้ป่วยรายอื่นๆ ที่อยู่เตียงใกล้กันด้วย
คุณแมว : ย้ายมาจากรพ.งาว ตอนแรกที่นี่ก็ปรับตัวเยอะ เพราะไม่เคยเจองานแบบนี้มาก่อน 2 – 3 เดือนแรกเครียดมากๆเพราะที่รพ.ชุมชนเขาไม่มีแบบนี้ ก็ได้มีการเข้าร่วมศึกษาดูงานที่อช.2 ทำให้มีความมากขึ้นเกิดความมั่นใจในการทำงาน
พี่ติ๊ก(หัวหน้า) : จากการที่หน่วยงานของเรามีผู้ป่วยที่มีโรคแทรกซ้อนทางอายุรกรรมและทางเราก็ไม่ค่อยมีผู้ป่วยที่อาการหนักจึงมีเกิดความคิดทำโครงการศึกษาแลกเปลี่ยนบุคลากรระหว่างอายุรกรรมชาย 2 กับกระดูกชาย 1 ขึ้นมาซึ่งผลที่ได้เป็นที่น่าพอใจ ทุกคนมีความมั่นใจในการปฏิบัติงานมากขึ้นมีความรู้ความชำนาญเพิ่มขึ้น และต่อไปจะทำโครงการศึกษาที่หน่วยงานอุบัติเหตุฉุกเฉินและ Trauma
คุณออย : มี Case หนึ่งมีภาวะเบาหวานแทรกซ้อนแต่มาพักรักษาตัวที่ Ortho มีอาการเบื่อหน่ายชีวิตเพราะต้องเข้าออกรพ.อยู่บ่อยโดยมาด้วยการหกล้มอยู่บ่อย ญาติก็ไม่ค่อยมีเวลาดูแลเราจึงต้องให้การเอาใจใส่และยกตัวอย่างในเรื่องต่างให้ฟังให้กำลังใจตลอด และเรียกญาติมาคุยด้วย ก็รู้สึกภูมิใจที่เราสามารถให้กำลังใจแก่เขาให้มีกำลังใจอยู่ต่อ
พี่ติ๊ก : น้องๆที่นี่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อผู้ป่วย ผู้ป่วยเองเวลากลับไปแล้วและมีโอกาสแวะเวียนมาก็จะมีขนมหรือของมาฝากตลอด
พี่นา : เรา สระผมให้กับผู้ป่วยทุกวันจันทร์ พุธ ศุกร์ ก็มีผู้ป่วยคนหนึ่งมารักษาตัว ได้รับบริการแล้วเกิดความประทับใจ ก็เลยบริจาคให้เรา 1,000 บาทเพื่อให้ซื้ออุปกรณ์ในการสระผมให้ผู้ป่วย คนอื่นๆ ต่อ
คุณหล้า : ผู้ป่วยจะประทับใจในบริการสระผมของเรามาก และเรายังเปิดโอกาสให้ญาติได้เข้าร่วมกิจกรรมต่างด้วยเช่นการเก็บเศษขยะ เก็บยากันยุงในตอนเช้า มันก็เป็นการสร้างความสัมพันธ์กับญาติผู้ป่วยด้วยและลดภาระงานของเราลงด้วย ทำให้รู้สึกว่าเขาเป็นพวกเดียวกัน อย่างการทำเรื่อง Self help group ในผู้ป่วยใกล้กลับบ้านนี่ก็เหมือนกันเขาก็จะให้ความรวมมือดีมากและมีการสอนกันเองด้วย ภายในกลุ่มของผู้ป่วยทำให้เกิดการช่วยเหลือกันเกิดขึ้นทำให้ให้รู้สึกภูมิใจมาก ที่เราสามารถทำให้ไม่ต่อต้านแถมยังช่วยเหลือเรา และร่วมมือกันอีกด้วย
คุณจิ: บางขณะที่เรากำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่และมีญาติที่นานๆเข้ามาทีซึ่งเขาจะไม่เข้าใจ พอมาก็เข้ามาต่อว่าเรา ประมาณว่าไม่ค่อยพอใจในบริการของเรา แต่ก็จะมีญาติของเตียงข้าง ๆ คอยปกป้องเรา มันเป็นสิ่งที่เราคาดคิดไม่ถึงก็ประทับใจมาก
คุณอุ๊ : ประทับใจทีมงานทุกคนที่หน่วยงาน ทุกคนน่ารัก ทำให้การทำงานทำได้อย่างมีความสุข
AAR
เกินความคาดหมาย
- ไม่เครียด
- ทุกคนมารอทีมงานก่อน
- ได้นำสิ่งดี ๆ ของหน่วยงานมาพูดและเผยแพร่ให้ผู้อื่นได้รับทราบ
- ดีใจที่ได้เข้าร่วมเวทีสัญจร
- ไม่คิดว่าสิ่งที่ทำไปจะมีคุณค่า
- ทำให้เกิดกำลังใจในการทำงาน
- ชอบโครงการแลกเปลี่ยนเทคโนโลยี่ เคยฟังตอนไปเยี่ยม ที่อายุรกรรมชาย เป็นการเรียนรู้แลกเปลี่ยนกันเองในโรงพยาบาล ซึ่งทั้งสองฝ่าย ทั้ง อายุรกรรม และ ออร์โธ เกิดความรู้สึกดี เป็นมิตรเห็นอกเห็นใจกัน น่าจะเป็น ตัวอย่างที่สามารถขยายได้ทั้งโรงพยาบาล
ต่ำกว่าความคาดหมาย
- ทีมเยี่ยมมาน้อย
- เริ่มได้ช้า
ขอ อภัยเป็น อย่างสูง นะเจ้าคะ สำหรับบันทึกนี้ ที่ตกหล่น เพิ่งมารายงานสรุปในบล็อก หลัง เยี่ยมแล้ว ครบ 2 เดือน
แวะมาอ่านค่ะ
มีความสุขในการทำงานนะคะ
สุขภาพแข็งแรงค่ะ :)
คุณครูจากโรงเรียนพานพิทยาคม โทรมาขอCD สื่อการสอนเรื่องประทัดเพื่อไปสอนนักเรียนซึ่งพอได้ไปครูก็มีการเปิดให้นักเรียนดูถึงเรื่องอันตรายของประทัด ซึ่งผลที่ออกมาคุณครูก็โทรมาบอกด้วย ว่านักเรียนที่ได้ดูไม่มีใครได้รับบาดเจ็บจากประทัดเลย
....
นี่คือ ภาพสะท้อนที่ยืนยันถึงการต่อยอดความรู้ ถึงแม้ว่าไม่ใช่การคิดค้นใหม่ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า สิ่งที่มีอยู่แล้ว "ใช้ได้. และใช้ได้ดี"
...
ขอบพระคุณครับ
ขอบคุณ น้ำใจ จาก อ สายธาร
ที่มาอวยพรให้ ขอ พรนั้น กลับไปหา อาจารย์ แบบ ทบเท่าทวีคูณ นะคะ
ขอบคุณ อ แผ่นดิน ที่เตือนค่ะ
คงจะต้องไป บอกตึก ortho นะคะ
ว่า ต้องขุดขุม ความรู้ ที่ ดีๆ มาใช้ แล้ว ใช้ อีก
เพราะยืนยันด้วยหลักฐาน การปฏิบัติ ว่า ใช้ แล้ว ได้ผล
อย่าง ปฏิเสธไม่ได้ว่า สิ่งที่มีอยู่แล้ว "ใช้ได้. และใช้ได้ดี"