เรื่องสะท้อนใจการพัฒนาคุณภาพงาน
เคยมั๊ยที่เวลาไปคุยกับใครแล้วถามข้อสงสัยในขณะที่ในใจคาดหวังคำตอบที่มีคำอธิบายให้เกิดความเข้าใจได้กระจ่าง แล้วปรากฎว่า คนตอบคำถามเขาบอกว่า เขารู้แต่ว่ามันให้ผลอย่างนี้ แต่อธิบายไม่ได้หรอกว่าที่มาที่ไปอย่างไร แล้วเราก็มีคำในใจขึ้นมาว่า ตอบแบบกำปั้นทุบดินอ่ะค่ะ
วันก่อนฉันมีโอกาสได้คุยกับอสม.กลุ่มหนึ่งซึ่งมีจิตอาสาเข้ามาช่วยดูแลคนในร.พ.ค่ะ เขากำลังคุยกันเรื่องการเรียนเลขคณิตของหลานๆกันอยู่ มีคนหนึ่งเล่าขึ้นมาว่า เพื่อนของหลานเขาคนหนึ่งคิดเลขได้เร็วมากๆ จนได้รับการคัดเลือกเข้าไปแข่งคณิตศาสตร์โอลิมปิกชนะ แต่เวลากลับมาเรียนที่โรงเรียนกลับได้คะแนนคณิตศาสตร์ต่ำที่สุดในชั้นเรียน
ในเวลาเรียนนั้นเล่า เมื่อครูเริ่มให้โจทย์เลข พอครูเขียนโจทย์เสร็จลง เด็กคนนี้ก็จะลุกออกไปจากห้องบ่อยๆ แล้วก่อนจะออกจากห้องน้องเขาบอกกับเพื่อนว่า ข้อนี้มีคำตอบอย่างไร ทุกโจทย์ที่ครูให้ทำ เขาตอบถูกหมดทุกข้อเลยด้วยค่ะ
ทุกครั้งไปที่เขาทำเยี่ยงนี้ ครูที่สอนเลขอยู่จะเกิดความไม่พอใจและต่อว่า เอ๊ะ เธอนี่ทำไมไม่ตั้งใจเรียนนะ
พอครูไปเห็นคำตอบที่เด็กบอกกับเพื่อนไว้ ครูนั้นอึ้งไปเป็นครู่ แล้วซักถามเด็กว่า ไหนเธอแสดงวิธีทำให้กับครูหน่อยซิ ว่าได้คำตอบออกมาได้อย่างไร
เด็กก็ตอบครูว่า "ผมไม่รู้จะอธิบายทีละขั้นตอนให้ครูได้อย่างไร ผมรู้แต่ว่า พอผมเห็นโจทย์สมองผมมันบอกผมทันทีว่า คำตอบคือเลขตัวนั้นตัวนี้ ทุกทีไปครับ"
เด็กคนนี้เรียนอยู่ชั้นประถมต้นเองค่ะ ท่านฟังเรื่องเล่านี้แล้ว ท่านว่ามันสะท้อนให้รับรู้และเรียนรู้อะไรบ้างค่ะ
ความเห็น (11)
สวัสดีค่ะ
- มีอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจเราเยอะเลยค่ะ
สวัสดีครับคุณหมอเจ๊
ระบบความคิดคงมีแผนที่Processอยู่แล้ว เมื่อมีอินพุทมาก็ทำงานเลย ประมาณว่าอัตโนมัติครับ...คงเหมือนคุณพุ่มนะครับ
โชคดีครับ
- น้อง เพชรน้อย ค่ะ
- ในกระบวนการพัฒนาคุณภาพของเรา
- มี PDCA เป็นหลักใช่ไหม
- ในเรื่องครูสอนเลขคณิตก็มี PDCA ให้เรียน
- โจทย์เลข คือ โอกาสพัฒนา
- ผลคำนวณ คือ Act ที่จะ check
- วิธีทำนั้นก็คือ Do
- แต่ว่าการสอบเลขคณิต
- เวลาสอบถ้า Do ไม่เหมือนของครู
- ก็สอบตกไปเลยใช่ไหม
- แปลว่า PDCA นี้ ครูใช้ Do เป็น Do และ check
- ถ้า check แล้ว Do ไม่ตรง
- ตัว Act ที่แม้จะได้แล้ว ก็ไม่เป็นที่ยอมรับใช่ไหม
- เด็กคนนี้จึงสอบตกร่ำไป
- ข้อคิดที่พี่เรียนรู้ คือ ถ้า check Do ให้เหมือนร่ำไป
- จะมีนวตกรรมใหม่เกิดได้อย่างไร
- ทำทีไรมันก็เรื่องเดิมๆ
- อย่างนี้คนทำเขาก็เบื่อ เปิดเทปซ้ำซากน้องเบื่อใหม่
- ตัวอย่างนี้บอกว่าเด็กมีจินตนาการ
- ถ้าหนุนจินตนาการต่อไป ให้รู้จักสรุปออกมา
- น่าจะได้นวตกรรมใหม่มา
- คิดเลขอย่างไรจึงเร็วและถูกต้องค่ะ
- นายช่างใหญ่ ค่ะ
- เชื่อว่าเด็กคนนี้มีพรสวรรค์ในเรื่องการติดวิเคราะห์
- มีกระบวนการคิดที่ดีอยู่แล้ว
- หากครูช่วยหนุนให้สรุปได้เก่งด้วย
- ความคิดวิเคราะห์ที่มีจะเป็นประโยชน์ในการสร้างคน
- ด้วยจะได้นวตกรรมใหม่ในการเรียนรู้เรื่องการคำนวณ
สวัสดีค่ะ อ.หมอเจ๊
- ป้าแดงคิดอย่างนี้ค่ะ
- ได้ผลลัพธที่ดีมา โดยมีกระบวนการที่ไร้กระบวนท่า
- --------
- แต่คณิตศาสตร์ต้องแสดงวิธีทำ หากไม่ทำก็ผิดกติกา ซึ่งบางครั้งก็ต้องมีบริบทมาเกี่ยวข้อง
- ขอบคุณค่ะ
- แวะมาสวัสดีค่ะ
- ฝนตกหนักมากค่ะที่ภูเก็ต
- ถนอมสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะพี่หมอเจ๊
อ่านแล้วก็ทำให้ทึ่งถึงกระบวนการคิดของเด็กคนนี้ และคิดว่ากระบวนการหรือวิธีการประมวลผลโจทย์เพื่อให้ได้คำตอบของเขาคงไม่เหมือนกับวิธีการที่อาจารย์สอน และอาจจะเร็วกว่าวิธีการของครูก็ได้
เช่น เห็น 6+4 รู้เลยว่าเท่ากับ 10 แต่จะให้มาบอกวิธีว่าทำไมก็เลยบอกไม่ได้...
และการที่เขายังไม่สามารถอธิบายได้อาจจะเนื่องจากกระบวนการที่จะเรียบเรียงออกมายังไม่เป็นระบบหรือขั้นตอนหรือคิดได้เร็วมากอย่างเป็นธรรมชาติ จึงไม่สามารถอธิบายให้ครูฟังได้ ... ขอบคุณค่ะ
- pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ] ค่ะ
- มาทันใจเลยค่ะวันนี้
- ในความไร้กระบวนท่า ใช่ว่าจะไม่มีกระบวนท่า
- กระบวนท่าที่จำเป็นนั้น คือ จุดสำคัญที่ทำให้ได้คำตอบค่ะ
- ........
- ในภาษาคุณภาพ จุดสำคัญนั่นก็คือ root รากเหง้า
- root รากเหง้าคือที่เกิด
- เพราะมีสิ่งนี้ สิ่งนั้นจึงเกิด
- หากภายใต้บริบทที่ต้องการให้แสดงวิธีทำก็จริง
- ในวิธีทำนั้น ถ้าได้แสดงออกมาจุดร่วมที่สำคัญที่ปรากฎให้เห็น
- จะทำให้เข้าใจว่า อะไรคือ รากเหง้านะค่ะ
- และรากเหง้าอะไรสำคัญ
- ที่ไม่มีไม่ได้แน่ เพราะผลลัพธ์ที่ถูกจะไม่เกิดขึ้น
- การที่คณิตศาสตร์มีคำตอบว่า
- 1+5 = 6
- 10-4 = 6
- 2+4 = 6
- 1+1+1+1+1+1 = 6
- ภายใต้บริบทที่มีของชิ้นเล็กๆอยู่ 10 ชิ้นที่จะจับมาสัมพันธ์กันให้ได้ 6
- จะเห็นว่าบริบทเป็นแค่ขอบเขตที่มีอยู่ แต่บริบทไม่ใช่ข้อจำกัดที่ทำให้ไม่ให้คำตอบ
- ในคำตอบสำคัญแต่ละคำตอบ มีรากเหง้าสำคัญที่เป็นรากเหง้าหลักอยู่แน่นอนแล้วไม่เปลี่ยนแปร
- วิธีทำที่แสดงออกมา จึงบอกออกมาหลากหลาย
- คำตอบที่บอกออกมานี้บอกว่า รากเหง้าสำคัญ ในเรื่องของความถูกต้อง บริบทไม่ใช่เรื่องสำคัญที่มีอิทธิพล
- อิทธิพลสำคัญกลับเป็น บริบทความสามารถของคน ต่างหากค่ะ
- หมอเจ๊ว่าบริบทเป็นผลของรากเหง้าสำคัญแต่ละด้านต่างหากค่ะ
- คำตอบที่บอกออกมานี้ บอกว่า รากเหง้าสำคัญ ในเรื่องของความรวดเร็ว ประสบการณ์เรียนรู้วิธีทำที่หลากหลาย เป็นเรื่องที่มีความสำคัญ
- นวตกรรมคือผลของประสบการณ์เรียนรู้ค่ะ
- เมื่อได้รากเหง้าสำคัญของทั้ง 2 อย่างมาใช้ร่วมกัน
- ผลลัพธ์เลิศจึงเกิดออกมา เป็นนวตกรรมที่ใช้ได้สะดวก
- ได้เรียนรู้ว่า จะไวอย่างไร จึงจะได้คำตอบถูกต้อง
- วิธีใดที่ลัดขั้นตอนได้ วิธีใดที่ใช้เวลานาน เดินตรงหรืออ้อมได้ทันกับเงื่อนเวลาที่มีอีกด้วย
- แถมกลับมาด้วยรางวัล ที่ตอบถูกและเร็วทันใจ
- ข้อคิดที่ได้เรื่องนี้ในเรื่องการพัฒนาคุณภาพ
- คือ จะเป็นพี่เลี้ยงอย่างไร ให้เกิดความไวในระบบ โดยการนำนวตกรรมมาใช้ให้เกิดประโยชน์ในการหนุน
- นำการเรียนรู้ที่พบ มาเชื่อมโยงให้คนรู้ว่ามีการพัฒนาอยู่แล้ว
- ให้เขาเลือกที่จะเชื่อมโยงต่อ ว่าคุณค่าอะไรอีกที่อยากได้
- ถูกต้อง รวดเร็วอย่างไร จึงปลอดภัย คือ ได้รางวัลค่ะ
- แถมมาด้วยความปลอดภัย
- Bright Lily น้องอรค่ะ
- ว่างๆ ทีมเราชาวเฮภาคใต้นัดกันไปบุกภาคเหนือกันมั๊ยค่ะ
- สบายดีนะค่ะ
- ชวนน้องอรไปเที่ยวที่นี่ค่ะ เผื่อจะมีประโยชน์ในการเรียนรู้ค่ะ
- http://lanpanya.com/jita/
- อ. paew ค่ะ
- พี่ว่า ในบรรดาผู้คนที่ทำงานรอบข้างเราทั้งหลายมีคนอย่างนี้อยู่เยอะนะค่ะ
- น่าเสียดายที่สิ่งแวดล้อมการทำงานสร้างกรอบครอบไว้แน่นหนา ด้วยการยอมรับแต่เรื่องที่ถูกต้องตามที่กรอบครอบยอมรับไว้
- เขาจึงไม่กล้าที่จะบอกความคิดนอกกรอบที่เขามีออกมาให้รู้ เพราะนอกกรอบทีไร เป็นเจ็บตัว
- จนในที่สุด คนที่มีจินตนาการแบบเด็กคนนี้ ถูกลบจินตนาการที่เคยมีโดยสิ้นเชิง จนกลายเป็น deadwood ขององค์กรไปซะเลย
- ค่ะ ก็อยากไปเที่ยวทางเหนืออยู่เหมือนกันค่ะ
- ไปเมื่อใด program เป็นอย่างไร ส่งข่าวด้วยนะคะ
- ขอบคุณมากค่ะ
- แล้วจะแวะไปอ่านตามคำแนะนำค่ะ