ความกล้ากับความกลัว
เมื่อพ.ศ.2528หลวงพ่อสำราญแห่งวัดปากคลองมะขามเฒ่า จ.ชัยนาท ท่านได้ทักผมว่า มึงนี่อายุไม่ยืนจะตายโหง อีกทั้งเรื่องฐานะและคู่ครองก็ไม่ได้เรื่อง จะประสพอุบัติเหตุทางรถในอีก3เดือนข้างหน้า กูเห็นหน้ามึงมันเศร้า ท่านทักโดยไม่ถามวันเดือนปีแต่ถามชื่อแล้วก็หลับตา ผมฟังแล้วพูดอะไรไม่ออก แต่คนรอบข้างถามแทนผมหมดว่าจะแก้ไขอย่างไร ท่านบอกว่าให้ปล่อยเต่า 32ตัวปล่อย 3ครั้ง ผมก็คิดในใจว่าจะตายแล้วหรือ เจอคนที่รู้จักก็บอกเขาว่าอีก3เดือนจะตายแล้ว ตอนแรกกำลังใจตกมากพอสักพักก็คิดได้ว่าจะตายเร็วหรือช้าก็ตายเหมือนกันและหนีไม่ได้ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา และใช้สติระลึกถึงความตายเป็นอารมณ์จะทำการสิ่งใดไม่อยู่ในความประมาท มีโอกาสทำความดีให้รีบทำ พอครบ3เดือนก็เกิดอุบัติเหตุทางรถกับผมจริงๆ เพียงบาดเจ็บเล็กน้อยแผลถลอกเดินไม่ถนัดเกือบ1เดือน เพราะแผลตึงบริเวณหลังเท้าและหัวเข่ารับกันพอดี ส่วนเต่าได้ปล่อยเพียงตัวเดียวสาเหตุเพราะมีนักเรียนนำเต่าป่ามาขายโดยบอกว่า ถ้าไม่มีใครซื้อพ่อให้นำกลับไปแกงกินที่บ้าน ผมก็เลยรับซื้อไว้แล้วนำไปปล่อยที่วัดพระบรมธาตุ นครชุม สรุปความกล้ากับความกลัวมีข้อดีและข้อเสียในตัวของมันเอง อยู่ที่ว่าจะใช้ให้ถูกกับสถานะการณ์นั้นๆหรือเปล่า
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะอาจารย์
- อ่านแล้ว ได้ข้อคิดดีนะคะ
- ครูอ้อย หน้าตาแจ่มใส เพราะงานผ่านลุล่วงไปด้วยดี ก็ยังมี คนมาทักว่า...หน้าตาสวยขึ้น ระวังจะโชคไม่ดี
- อิอิ..ครูอ้อย นึกขำในใจ....หน้าหม่นหมอง ก็ไม่ดี หน้าตาแจ่มใส ยังไม่ดีอีกเหรอ
- อาจารย์ ต้องโชคดีค่ะ คิดเป็น ความเป็นบวก จะมาหาเราเสมอ
ยินดีที่รู้จักค่ะ
- อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์
- ตามมาอ่านบันทึกที่ 2
- เยี่ยมมากครับ
ชีวิตดำรงอยู่ได้ก็ด้วยความไม่ประมาท
ให้รีบสร้างกุศลไว้ ศึกษาพระธรรมให้ถึงแก่น แล้วปรับใช้ให้เหมาะกับสถานการณ์ของเราคำทำนายเป็นเพียงเครื่องเตือนสติให้รู้ เชื่อก็ได้ ไม่เชื่อก็ได้ ดีที่สุดคือทำกุศลให้ถึงพร้อม แล้วปัญญาจะเกิด สวดมนต์ภาวนานะ....