14.ตามฝัน....ไปดอยสะเก็ด
แม่จ๋า
ร่วมสองเดือนแล้วนะคะที่หนูไม่ได้เขียนจดหมายถึงแม่ แม่คงอ่านจดหมายทั้งสิบสามฉบับที่หนูส่งไปให้แล้ว ช่วงก่อนจะเดินทางไปเที่ยวต่างจังหวัดกับคุณลุงทอมและคุณป้าแมรี่ฝรั่งชาวแคนาดาผู้แสนใจดีเพื่อนของเจ้านาย เจ้านายทวงแล้วทวงอีกว่าหนูพริ้นจดหมายส่งถึงแม่หรือยัง หนูเลยเรียนท่านว่าส่งเรียบร้อยแล้วค่ะ ท่านฟังแล้วยิ้มและพูดว่าดีมากหนูแอมป์
คุณลุงทอมและคุณป้าแมรี่เดินทางไปพักที่บ้านของเจ้านายที่ดอยสะเก็ด เชียงใหม่ค่ะ บริเวณบ้านสวยงามมาก อากาศดีแต่ช่วงที่หนูไปฝนตกทุกวัน จนหนูกลัวจะเป็นหวัดต้องทานยาแก้แพ้อากาศเมื่อเห็นอาการไม่ค่อยดี และดื่มน้ำอุ่นทุกวันค่ะ
บ้านของเจ้านายจะมีลุงแสงดูแลอยู่ ลุงแสงเป็นคนที่นี่ บ้านของลุงเขาจะอยู่ไม่ไกลจากบ้านเจ้านายค่ะ ภรรยาของลุงแสงชื่อป้าติ๋ว ป้าติ๋วหน้าตายังสวยแม้ว่าอายุมากแล้ว ใจดีกับหนูทั้งลุงแสงและป้าติ๋ว ลุงกับป้าไม่มีลูกค่ะ ทุกวันลุงแสงจะมีหน้าที่ไปตลาดในตอนเช้าเพื่อซื้ออาหารและผลไม้ และมีขนมพื้นบ้านอร่อย ๆ มาฝากหนูทุกวัน ส่วนหนูจะเตรียมอาหารเช้าให้คุณลุงทอมและคุณป้าแมรี่
อาหารเช้าของโปรดของคุณลุงทอมและคุณป้าแมรี่ง่าย ๆ ค่ะ คือ กาแฟร้อนและมะละกอผ่าซีกใช้ช้อนตักรับประทานค่ะแม่ คุณป้าแมรี่บอกว่าทานแล้วถ่ายท้องดีค่ะ คุณลุงทอมและคุณป้าแมรี่พูดภาษาไทยได้ค่ะแต่ไม่ค่อยคล่อง ท่านบอกว่าชอบเมืองไทยมาก และมาเที่ยวเมืองไทยทุกปี ปีนี้เป็นปีที่ 12 แล้วค่ะ
ส่วนอาหารเที่ยงท่านให้ทำอาหารไทยให้รับประทานค่ะ หนูก็นำเสนอเมนูเปลี่ยนไปทุกวันตามที่ลุงแสงจัดหามาให้ และอาหารเย็นก็เป็นผลไม้ค่ะ
แม่คะ ฝรั่งเขาอยู่ง่ายกินง่ายจริง ๆ นะค่ะ ทั้งสองท่านไม่อ้วน ร่างกายสมส่วนทั้งคู่ แต่กิจกรรมหลักที่มาอยู่ที่ดอยสะเก็ดเกือบสองเดือนก็คือ ออกไปท่องเที่ยว กลับมาบ้านก็ฟังเพลง อ่านหนังสือ อ่านกันจริง ๆ อ่านได้ทุกวันค่ะ ว่างเป็นอ่านหนังสือ ถ้าคนไทยเอาตัวอย่างแบบฝรั่งบ้าง อนาคตหนูคิดว่าคนเก่งคงเต็มบ้านเต็มเมืองไม่มีปัญหาขัดแย้งทางความคิดเหมือนอย่างเมืองไทยในทุกวันนี้
วันนี้หนูเล่าให้แม่ฟังเพียงเท่านี้ก่อนนะคะ
สวัสดีค่ะ
ความเห็น (32)
- น้องหายไปนานมากๆๆจริงๆๆด้วย
- ฮ่าๆๆๆ
- ถ้าคนไทย
- กินผัก กินอาหารในท้องถิ่น
- ปลูกผักกินเอง
- คงประหยัดไปมากเลยครับ
- สบายดีไหมครับ
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ขจิต หนูไม่เห็นเขากินขนมเค๊กเหมือนคนไทยนะคะ ขนมปังก็ร้องหาบ้างบางครั้งเท่านั้นค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องแอมป์
2. amp
พี่พอลล่าเคยไปดอยสะเก็ดด้วยค่ะ เงียบ สงบ ดีค่ะ ไปดูเขื่อนแม่กวง สวยมากเลยค่ะ คิดถึงนะคะ
ขอบพระคุณค่ะพี่พอลล่า หนูคิดเหมือนพี่เลยค่ะ อยากไปอยู่ที่โน่นจังเลย
คิดถึงจังเลย มากอดกลมๆ ให้ชื่นใจหน่อยนะคะ น้องแอมป์
* ... ดอยสะเก็ด เรียบง่าย ตามวิถี
* ชุมชนอยู่ดี มีสุข เพราะพอเพียง
* ...
* ฝรั่งเค้าจะถือหนังสือติดตัวตลอดเวลาค่ะ
ตามเกาะ ชายหาด ทะเล รีสอร์ท ต่างๆ จะเห็น
ฝรั่งนอนอ่านหนังสือ แต่พี่ไทยจะก๊ง .. ก๊ง
* ....
ควรส่งเสริมนิสัยรักการอ่านในหมู่เราคนไทยให้มากขึ้นค่ะ
* คิดถึงนะจ้ะ .... อิ่มอร่อยอาหารเย็นนะคะ ...
.... ภาพ sweet home - ขอบคุณน้อง superman ...
คนไทยเราส่วนใหญ่ นอกจาก
ไม่อ่าน..ยังไม่ จด..นอกจากไม่จดแล้วยัง...ไม่รวบรวบ(เอกสารต่างๆ)
จริงๆๆ..ผมนี่ไง ตัวอย่าง
ขอบพระคุณค่ะพี่ปู เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ค่ะ หนูพยายามจะฝึกค่ะ ทำไมเราไม่ค่อยรับสิ่งที่ดี ๆ มาจากฝรั่งคะ ที่รับมาแต่ละอย่างอายุขนาดหนูเองยังรับไม่ค่อยได้ค่ะ...คืนนี้ขอให้พี่ปูฝันดีนะค่ะ
ขอบพระคุณค่ะคุณเกษตรยะลา รุ่นหลังจากนี้ไปคงดีขึ้นนะคะ ที่ผ่านมาก็ขอให้ผ่านไปเถอะค่ะ ฝึกคนรุ่นใหม่ดีกว่าค่ะ
- สวัสดีน้องแอมป์
- แต่แหม..ผักบ้านเราก็น่ากลัวนะ
- เมื่อวานเยี่ยมคนปลูกถั่วฝักยาว
- แปลงที่ปลูกขายฉีดสารเคมีอันตรายเย็นก็เก็บขายเช้า..
- แปลงที่กินเองไม่ฉีด..
- ยังไงก็ล้างดี ๆ หน่อยนะจ๊ะ..
มาเยี่ยม คุณ amp
ชีวิตคือการเดินทาง บ้างก็มีความสุขนะครับ
ขอบพระคุณค่ะคุณเกษตร(อยู่)จังหวัด ที่เตือนค่ะ หนูก็ล้างสะอาดแล้วแช่ด้วยด่างทับทิมค่ะ คงพอช่วยได้นิดหน่อยใช่ไหมค่ะ
ขอบพระคุณค่ะคุณ umi ก็ได้ท่องเที่ยวเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปเรื่อยค่ะ
หายไปนานกลับมาแล้ว ยินดีต้อนรับกลับบ้าน
พระ พุทธศาสนา ได้กล่าวถึงความเป็นแม่ที่สำคัญๆไว้สองประการคือ "มารดาเป็นพรหมของบุตร"นั้นหนึ่ง"มารดาเป็นมิตรในเรือนตน" นั้นอีกหนึ่งท่านผู้รู้ได้เขียนถึงความจริงทั้งสองส่วนนี้ส่งเสริมรับรองคุณธรรมนี้ไว้ว่า แม่....เป็นครูผู้สอนแต่ตอนต้น แม่....ทุกคนอุดมพรหมวิหาร แม่....มีเมตตากรุณามุทิตาการ แม่....มีญาณอุเบกขาเป็นอารมณ์ แม่....เหมือนพระอรหันต์อันสูงสุด แม่....หวังบุตรธิดาอย่าขื่นขม แม่....กับลูกผูกมิตรจิตชื่นชม แม่....จึงสมภาษิตมิตรในเรือน ************** แม้คำสอนขั้นโลกุตตระธรรม จะบ่งบอกสัจจะข้อหนึ่งว่า"ความเกิดเป็นทุกข์"รวมถึงทุกข์ของผู้ให้กำเนิดผนวกเข้าไปด้วยว่า"เกิดมาก ทุกข์มาก เกิดน้อย ทุกข์ทุกข์น้อย ไม่มีการเกิดก็ไม่ต้องทุกข์เพราะการเกิดเลยก็ตาม ก็ไม่ได้ทำให้ความเป็นแม่ลดน้อยลง จะเป็นแม่โดยไม่ได้เจตนา หรือตั้งเจตนาก็ตามแม่เหล่านั้นก็ยังส่งเสียงพร่ำรำพันให้ได้ยินตลอดมาถึงความทุกข์นานาชนิด..เริ่มตั้งแต่ เมื่อลูกเกิด กายแม่เจ็บ เหมือนเหน็บศร เมื่อลูกมรณ์ แม่เจ็บใจ เหมือนใครหยาม ตอนลูกอยู่ แม่ช่วยชู ให้เด่นงาม เห็นลูกทราม แม่ห่วงนัก คอยตักเตือน หากลูกทุกข์ แม่พลอยทุกข์ ไปกับเจ้า ลูกหายเศร้า แม่สุขใจ ใครจะเหมือน แม่กับลูก ผูกพันจิต มิตรในเรือน เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งแม่ มิตรแท้เอย ******************* *** พ่อแม่ดี มีคุณ กับลูกมาก สู้ลำบาก หาเลี้ยง จนโตใหญ่ ยอมอดอยาก เพื่อลูก อยู่ร่ำไป จะหาใคร เหมือนพ่อแม่ นั้นไม่มี*** เปรียบพ่อแม่ เช่นโคมทอง ของชีวิต ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์ ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน ลูกจงหมั่น กตัญญู รู้แทนคุณ (เพื่อชีวิต จิตสำนึกที่ดีงามที่มีต่อกัน พ่อแม่ลูก) ******************************************** ********************************************
สวัสดีค่ะ
แวะมาทำความรู้จัก
และมาทักทายค่ะ
ขอบพระคุณค่ะคุณคนโรงงาน กลับมาแล้วค่ะคิดถึงทุก ๆ ท่าน แต่มาถึงอินเตอร์เน็ตไม่ค่อยดีเลยค่ะ มา ๆ หาย ๆ บ่อยจังค่ะ
กราบนมัสการหลวงพี่tukkatummo ยังไม่เคยอ่านบทความท่านใดที่เขียนถึงครอบครัวได้กินใจเท่านี้มาก่อน...ขออนุโมทนา
ขอบพระคุณค่ะคุณ kittyjump ยินดีรับมิตรภาพด้วยความขอบคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแอมป์
- ครูแอนเคยสอนที่ดอยสะเก็ดเกือบๆ 2 ปี
- สถานที่ที่น่าไปคือ วัดพระธาตุดอยจอมแจ้ง
- โครงการพระราชดำริ ห้วยฮ่องไคร้
- วัดดอย ก็สงบดีค่ะ
- ผู้คนใจดีมากๆ
ขอบพระคุณค่ะครูแอน ก็ไปมาหลายแห่งแต่ละแห่งสวยงามมาก น่าอยู่ค่ะ
สวัสดีน้องแอมป์
หายไปนานมากเน็ตดีหรือยังครับ มีแฟน ๆ รออ่านจดหมาย KM อยู่เยอะ ขยันหน่อย
โชคดีครับ
สวัสดีค่ะ
เอาความคิดถึงมาฝากค่ะ
ขอบพระคุณค่ะครูเอ ตอนนี้เน็ตปกติแล้วแถมเร็วกว่าเดิมด้วย ด้วยความอนุเคราะห์ของเจ้านายค่ะ...อิอิ
ขอบพระคุณค่ะนายช่างใหญ่ อีกไม่นานคงได้อ่านค่ะ
หวัดดีค่ะน้องแอมป์
- พี่เข้าใจว่าพี่ห่างหายไปคนเดียวนะคะเนี่ย
- ที่ไหนได้...น้องแอมป์ก็มีแอบหายไปเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆ
- แต่กลับมาอ่านบันทึกน้องทีไร ชอบใจทุกที มันมีเสน่ห์ในตัวตนอย่างไรไม่รู้สิ
- แต่พี่ชอบอ่านน่ะ
- และเห็นด้วยกับที่น้องเห็นจริงๆ " ฝรั่งเขาอ่านหนังสือ อ่านกันจริง ๆ อ่านได้ทุกวันค่ะ ว่างเป็นอ่านหนังสือ ถ้าคนไทยเอาตัวอย่างแบบฝรั่งบ้าง อนาคตหนูคิดว่าคนเก่งคงเต็มบ้านเต็มเมือง "
- มีความสุขกับทุกวันทำงานของน้องนะคะ
ขอบพระคุณค่ะพี่ครูแอน ถ้าพี่ชอบหนูก็จะเขียนไปเรื่อย ๆ ในแนวนี้ค่ะ
สวัสดีครับ
ไม่ได้อ่านเรื่องดูแลรักษาบ้าน นานเลย ;)
สวัสดีค่ะคุณธ.วัชชัย แล้วหนูจะรีบเขียนนะค่ะ เน็ตดีแล้ว ขอบคุณค่ะ
ตามมาดู เขียนมาบอกว่ายังอยู่
สู้ต่อไปน๊ะ อย่าท้อ โชคดีที่หนูได้งานที่มีเจ้านายดีๆ
แอบมาอ่านจดหมายเขาหรือป่าวนี่
ดูให้ดีมิใช่ลับ อะไรหนา
คนพลัดถิ่น น้องใหม่ ยังไก่กา
ขอฝากขา แขนตัว และหัวไป อิอิ
(ที่เหลือจะตามไปเอาคืนๆๆๆๆๆๆๆเหอๆๆๆๆ)
สวัสดีครับ
น้องแอมป์ครับ
ดีใจที่ได้เห็นบันทึกของน้องแอมป์อีกครับ ขอให้มีควมสุขกับชีวิตนะครับ
รพี
ยังคิดถึงน้องแอมป์ เสมอค่ะ
แม้ตัวไกล แต่ใจยังรฤก