ไม่ได้เข้ามาใน gotoknow นานมากๆ จนแทบลืมการเพิ่มบันทึกไปแล้ว นึกขำตัวเองในใจ นี่เราเป็นขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย คลำๆ หาอยู่นานกว่าจะเจออ่ะค่ะ อิอิ วันนี้ได้รับ Fwm ที่อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ก็เลยอยากบันทึกไว้เพื่อเตือนใจตัวเอง เป็นเรื่องของนรก กับสวรรค์ ค่ะ
นรก VS สวรรค์
เรื่องมีอยู่ว่า มีชาวเดนมาร์กคนหนึ่งนอนหลับอยู่ที่บ้านในเวลากลางคืน
มีนางฟ้าลงมาหาเขา ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับนรก เขาก็ตกลงไปด้วย
นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่งแล้วบอกว่า " ถึงนรกแล้ว " ที่นั่นเป็นห้องใหญ่ๆ
มีโต๊ะยาวๆ บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีต อร่อย มีคุณค่าทุกประเภท
มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าก็บอกว่า " นี่สัตว์นรก "
คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลกแต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร
นางฟ้าบอกว่าที่นี่อนุญาตให้กินอาหารดีๆ ได้ แต่มีเงื่อนไขว่าห้ามใช้มือหยิบ
ต้องใช้ช้อนที่ยาว 1 เมตร ตักอาหารกินเท่านั้น
เวลาจะใช้ช้อนตักอาหารเข้าปากตัวเองคนที่นรกก็ตักไม่ถึงสักที
อาหารที่อร่อยหกลงบนพื้นเกือบหมด เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก
พยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก
จึงผอมโซเพราะอดอาหารทั้งที่อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อยมีคุณค่าทางโภชนาการ
แต่ไม่สามารถเอาเข้ามาถึงปากของตนเองได้ นางฟ้าพาไปอีกห้องหนึ่งแล้วบอกว่า
" ถึงสวรรค์แล้ว " ห้องที่ 2 นี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ
มีโต๊ะอาหารยาวๆ อาหารประณีตหลายๆ อย่างเหมือนกันกับห้องนรก มีเก้าอี้รอบ
มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าบอกว่า " นี่เทวดาบนสวรรค์ "
แต่แปลกที่คนบนสวรรค์นั้นยิ้มแย้มแจ่มใสอ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย
ดูว่าเขากินอาหารอย่างไร ทั้งๆ ที่เขาก็ต้องใช้ช้อนยาว 1 เมตรเหมือนกับที่นรก
" เอ...ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก ? ทำไมคนที่นี่สนุกสนานแจ่มใสร่าเริง แข็งแรง " พอดูดีๆ
อ้อ! เห็นวิธีของชาวสวรรค์ คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนตรงข้าม
คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้ ก็เลยได้กินกันทุกคน
อยู่อย่างสุขสบาย
สรุปว่า ที่นรกนั้น...คนคิดแต่จะได้อย่างเดียว
คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง คิดแต่ว่าเราจะได้อาหาร ได้สิ่งที่เราชอบ
โดยไม่คิดถึงคนอื่น แต่ที่สวรรค์นั้น...มีการช่วยเหลือกัน
มีความรักสามัคคีกัน คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย
จึงก็ได้รับความสุขทั่วถึงกันทุกคน
สวัสดีครับคุณทะเลใจ
อีกหน่อยก็คงกลับมาคุ้นเหมือนเดิมครับ
ได้คิดอะไรอีกหลายเรื่องหลังอ่านจบ...แต่หลายคนหลายมิติครับ...เฮ้อ...ยุ่งพอควร
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ นายช่างใหญ่
*คิดว่า ต่อไปนี้ จะเข้ามาบันทึกบ่อยๆค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่หญ้าบัว
* คิดถึงเหมือนกันค่ะ
* บ้านเมืองเดี๋ยวนี้วุ่นวาย จนน่าปวดหัวค่ะ