รักวันเติมวัน
ขอมอบดอกไม้งามในความฝัน
ทุกชนชั้นได้เชยชิดพิสมัย
อบอุ่นด้วยไมตรีอุ่นละไม
จากดวงใจเปี่ยมพลังและหวังดี
ที่ท้อแท้แก่ชะตาท้าทายเกิด
จงบรรเจิดฝันกล้าอย่าถอยหนี
มีพลังสรรสร้างทั่วปฐพี
ทุกถิ่นที่เรืองรองผ่องอำไพ
เมื่อสีทองขลิบฟ้าครารุ่งสาง
แลเลือนลางพลิกตื่นฟื้นเคลื่อนไหว
เดินด้วยกล้าท้าฝันฝ่าฟันไกล
นำพาไฟแห่งเสรีชี้ชะตา
แก่นธรรมคือสาระสละแล้ว
เพื่อดวงแก้วอุทิศจิตหรรษา
เกิดปีติสันติธรรมนำชีวา
ยิ้มแปร่งปร่ายามถูกหยันยังมั่นคง
จะลุกขึ้นสู้สู้อยู่เคียงข้าง
ใช่อ้างว้างห่างเหินหรือเพลินหลง
อุดมการณ์สานต่อก่อยืนยง
ให้ไตรรงค์พัดไสวในแดนดิน
ขอมอบดอกไม้งามในความคิด
ทุกดวงจิตกล้าแข็งแกร่งดังหิน
อุปสรรคท้าทายไม่ยลยิน
จักโบยบินสู่ฟ้าท้าเสรี.....
ความเห็น (4)
อันความคิดนิมิตไกลในฟ้ากว้าง
หลุดพ้นอย่างไร้ทุกข์สร้างสุขศรี
ความสุขอื่น เหนือสงบ นั้นไม่มี
จุดหมายที่ฟากฝั่งฝัน นิพพานเอย
สาธุ..สาธุ..กลอนพาไปนะเจ้าคะ
สวัสดีเจ้า........เก่งเจ้า
น้องดา........สุขใดยิ่งกว่าสงบไม่มี
ทุกอย่างย่อม เกิดขึ้น มีอยู่ สูญไป
และ บ่อเตี่ยง บ่อมั่น นอเจ้า
ลึกซึ้ง ๆ อิอิ
กลอนหวานซึ้งจริงครับ ผมมันนักกินไม่ใช่นักกลอน เลยเขียนไม่ค่อยเป็น...แต่ก็ชอบอ่านนะ
สวัสดีเจ้า ขอบคุณที่แวะเยี่ยมบ้านนาเจ้า
เขียนกลอนบ่อเป็นก่อเขียนอย่างอื่นได้กาเจ้า