วันเดียวก็ร่วง - - - ไม่ถ่วงกิ่ง

ประดู่

วันเดียวก็ร่วงไม่ถ่วงกิ่ง

บานมาเพื่อทิ้งซะยังงั้น

ไม่รู้จะรีบไปไหนกัน

กวีชมงงงัน  เงียบรำพึง

เมื่อผลิก็แอบมาในราตรี

อรุณท่วมสีเหลืองนึกมิถึง

ไร้สังหรณ์  ในฝันค่ำคืนคะนึง

แต่ตื่นพบมันก็ตรึงฤทัยพลัน

ยามร่วง  ชวนกันโรยโปรยทั้งกิ่ง

เอกภาพเนียนนิ่ง หนึ่ง มิ่งขวัญ

ไปในแดด  ฝน ลม จรจรัล

มิรู้ โศก? หฤหรรษ์ กำนัลดิน

                                ไม้หนึ่ง ก. กุนที

ครบรอบฤดู ประดู่บาน

ครั้งแรกที่ได้เห็น
สงสัยอยู่ครามครัน - - -  ไอ้ดอกเหลืองๆนี่มันต้นอะไร?
<p>ตอนเช้าๆยังเห็นแต่งกิ่งสวยสะพรั่ง</p>

เลิกงานตอนบ่ายๆ

ไหงร่วงลงมาระบายสีให้พื้นดินซะแล้ว.

<p> </p>