....มันมีคำถามคาใจว่า....ทำไมต้องส่งรายงานตนเองเพื่อรองรับการเยี่ยมสำรวจไม่ว่าจะเยี่ยมอะไร เยี่ยมเพื่อใบรับรองอะไรก็ตาม....
หัวใจอยู่ที่...คุณตอบตัวเองได้หรือยังว่า “คุณ” หรือ “องค์กร” (เอ้า...ถ้าดูว่าคำที่ใช้วิชาการไป...ก็ใช้คำว่า... “ที่ทำงาน” ก็ได้...) มีคุณภาพหรือยัง?....
ถ้าคำตอบบอกว่า... “ฉัน” “ที่ทำงานของฉัน” “องค์กรของฉัน” ...มีคุณภาพแล้ว...งั้นก็บอกมาซิว่า....มีคุณภาพยังไง?
เอาละซี....เจอคำถามนี้... ถ้าไม่มีเกณฑ์ในการตอบคำถามก็จะงงเป็นไก่ตาแตก... ถ้ามีเกณฑ์การตอบมากมายก็ต้องคุยกันยาว ซึ่งถ้ายาวมากๆก็จำไม่ได้ทั้งคนถามและคนตอบ สุดท้ายก็ต้องมาลงด้วยการเขียนไว้เตือนความจำหรือเขียนเพื่อบอกเล่าผู้อื่น...นั่นก็คือการทำรายงาน
นี่ไง!.... จึงเป็นที่มาของการที่ต้องประเมินตนเอง เพราะจะได้รู้ตัว รู้ตนว่า “ฉัน”กำลังทำอะไรอยู่ ทำดีแล้วรึ ดียังไง ใครบอกว่าดี ดีกว่านี้ได้มั้ย.... ดีจนเป็นเลิศเลยดีมั้ย จะได้ให้เพื่อนนำไปเป็นแบบอย่าง... แล้วก็รายงาน
และถ้าจะมองให้ได้ประโยชน์มากกว่านี้... ก็น่าจะคือ ความง่ายสำหรับผู้ตอบด้วย ทำให้เดาใจผู้ถามถูกว่าต้องการรู้อะไร ไม่งั้นก็ตอบไม่ถูกทาง หรือไม่มีอะไรจะตอบ ก็ไถไปข้างๆคูๆ... เรียกว่า ไม่ตรงใจ ไม่ตรงประเด็น
เป้าหมายการประเมินตนเองก็เพื่อค้นหาจุดอ่อน นำจุดอ่อนมาปรับปรุง...หากทำได้ดีก็จัดการให้ดูเป็นจุดแข็งไปซะเลย....
การหวนกลับมาใช้แบบประเมินตนเองก็จะเห็นลำดับขั้นของการพัฒนาตนอย่างมีทิศทาง มีเป้าหมาย...ทำไปได้ง่ายออก...ง่ายกว่ากวาดทำ เดาๆทำ ซุ่มทำตั้งเยอะ...
ว่าแล้ว...กลับมาเปิด “การประเมินตนเอง”, "แบบประเมินตนเองตามมาตรฐานใหม่" เป็นแนวทางในการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลอ่านกันดีกว่าค่ะ
ตามมาตรฐานใหม่ ยังไม่เห็นรูปแบบ "แบบประเมินตนเองระดับโรงพยาบาล" เลยครับ
ยังต้องใช้แบบเก่า ( ปี 2546 ) ไปก่อนหรือเปล่า
สวัสดีค่ะ คุณหมอdrrakpon
เรียน ท่านพี่ติ๋ม Self Reflection นี่แหละ สำคัญที่สุด ครับ
เรียน อ.JJค่ะ