เพลงที่ชอบ...คนที่ใช่
วันนี้อากาศสดใส...ท้องฟ้าเปิด...เมฆหมอกจากหาย...หลังจากที่กรุงเทพฯ ฝนตกมาหลายวัน...อารมณ์ดี ๆ อย่างนี้...เลยนึกถึง น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ ขึ้นมา เลยเขียนบันทึกนี้ "เพลงที่ชอบ...คนที่ใช่"
เมื่อคนที่ใช่...ร้องเพลงให้ฟัง...ยามเมื่อเรา...นั่งรอรถเพื่อกลับบ้าน...เธอยังจำได้ใหม...บทเพลงที่เธอแต่งและร้องให้ฉันฟัง...
"เหตุผลกลใด...ใยต้องมาพบเธอ...เหตุผลกลใด...ใยต้องมารักเธอ"
ฉันหัวเราะ...และบอกเธอว่า "เก่งไปทุกเรื่อง" ฉันจึงร้องเพลงนี้ตอบเธอไป...
"พรหมลิขิตบันดาลชักนำ...ดลให้มาพบกันทันใด...ก็เพราะอยู่กันแสนไกล
พรหมลิขิตดลจิตใจ...ฉันให้ได้มาใกล้กับเธอ...บุญชะลอยก็เป็นเนื้อคู่
จึงอุ้มชูรักใคร่บูชา...เนื้อคู่ถึงอยู่แสนไกลก็ไม่คลาดแคล้ว......."
ฉันก็ร้องได้แค่นี้แหละ...มากไปเดี๋ยวเธอจะหาว่าเพ้อเจ้อ!!!...มีความสุขกับชีวิตที่ไม่ต้องมีอะไรมาปิดกั้น...ยิ้มอย่างที่อยากจะยิ้ม...หัวเราะอย่างที่อยากจะหัวเราะ...พูดอย่างที่ความรู้สึกอยากจะพูด...ก็บ้า ๆ บอ ๆ ไปตามประสาคนรักกัน...
มีความสุขกับชีวิตในแต่ละวันนะคะ
ความเห็น (6)
ขอแจมด้วย 1 เพลงค่ะ...
" แค่เพราะหัวใจมันบอก...อาจไม่ค่อยพอ
แต่ฉันก็ยังมั่นใจ...ว่าต้องใช่เธอ
เสียงหัวใจมันร้องแปลก ๆ
ให้รู้สึกดีเมื่อมีเธอ..."
สวัสดีครับ..
สบายดี ใช่ไหมครับ
แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจกับการใช้ชีวิต นะครับ
สวัสดีครับ ขอแจมด้วยครับ...
เห็นหัวข้อแล้วอยากเข้ามาอ่านครับ
เราเป็นคนที่ใช่หรือเปล่าตะเองงิๆๆๆ
คนรักกันชอบกัน...มองตากันมันก็รู้ไส้กันแล้ว...