เคยมั้ย นอนร้องให้คิดถึงบ้าน
ไม่เคยเลยคิดว่าโตจนป่านนี้จะมีอาการโรคคิดถึงบ้าน
ขอโทษฟ้าโทษฝนแล้วกันที่ทำให้อาการนี้กำเริบขึ้นมา
ฟ้าหม่น ฝนตกตลอด อยู่คนเดียว ก็เลยเหงา งานการก็มีส่งต้องทำเยอะแยะมากมาย แต่สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้ คิดอะไรไม่ออก นอนร้องให้คิดถึงบ้าน
ก็เมื่อวานนะสิ โทรศัพท์หาแม่ แม่บอกว่า จะมาหานะ วันหยุด 4 วัน อยากได้อะไรบอกมา จะขนไปให้
เราตอบว่า อยากให้แม่มาหา....
ยายหงษ์ มิขะมา หัวราะใหญ่ เลย
ตอนคุยโทรศัทพ์ ก็ดีดีอยู่นะ ไม่เห็นเราจะเป็นอะไรเลย
แต่พอจะนอนนี้สิ มันเหงาพิลึกเลย อยู่คนเดียว ฝนก็ตก กบเขียดก็ร้องกันเซ็งแซ่
บรรยากาศมันเงียบเหงา .... ความเศร้าก็เลยเกาะกุมหัวใจน้อยๆ ของกัลยา
สุดท้ายก็มารำพึงรำพันแถวๆ g2k นี้แหละ (คุณหมอชอบวิ่ง อย่าว่าคนสวยนะคะ)
5. Kawao
เมื่อ ศ. 07 เม.ย. 2549 @ 21:12
20388 [ลบ]
ฝนตก คิดถึงบ้าน
ฝนตก คิดถึงการนอนคลุมโปงที่มีไออุ่น และเอาหูแนบวิทยุ ฟังเพลง
ฟังดูลูกทุ่งดีเนาะ แต่มันรู้สึกอย่างนี้จริงๆ
จากบันทึกนั้น ตั้งกลายปีมาแล้ว (ซึ่งเป็นครั้งแรก ที่รู้จักพี่ชายผ่าน บล็อก)
เชื่อมั้ยว่า ตอนที่เขียนบันทึกนี้ หน้าพี่ชายลอยมาเลยแหละ แต่มันเหงาจริงๆ นะคะ
คนทำงานใกล้บ้านไม่รู้สึกหรอก
สวัสดีค่ะ คุณกัลยา
ฝนตกถ้าไม่ได้อยู่ที่บ้านจะคิดถึงลูกค่ะ ลูกชายกลัวเสียงฝนตก ตอนอยู่บ้านพักครูเสียงฝนตกจะดังมาก ต้องกอดลูกไว้แล้วเอาผ้าปิดหู แต่ตอนนี้สร้างบ้านแล้วไม่ได้ยินเสียงฝน แต่ก็อดเป็นห่วงเขาไม่ได้
หวัดดีค่ะ...
ฝนตก มักเป็นของคู่กันกับความเหงา
และมีปรากฏการณ์แทรกซ้อนตามมาอีก
คือต้องคิดถึงใครสักคน...
ไม่อย่างนั้น จะไม่ครบสูตรค่ะ
การร้องไห้ในหน้าฝน...
จะทำให้ใคร ๆ ไม่เห็นน้ำตา
เพราะสายฝนที่โปรยสายนั้นจะช่วยอำพรางหยาดน้ำตาของคนเราได้อย่างแนบเนียน
....
ทุกทั้งที่ฝนตก ..กบเขียดร้อง ฟ้าลั่นเสียงดัง ผมจะรู้สึกราวกับว่า เป็นเสียงเรียกจากบ้านเกิดของผมเอง
....
สวัสดีค่ะ คุณกัลยา
ฝนที่ตกทางโน้น คิดถึงคนทางนี้
สวัสดค่ะ ทุกๆ ท่าน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
ท่าน NONGYAO - CHAMCHOY
ท่าน windy
ท่าน แผ่นดิน
ท่าน Siriwan
ใครที่มีลูก ก็คิดถึงลูกมีสามีก็คิดถึงสามี คิดถึงบ้าน สารพัดเนาะ
ความเหงา กับฝน ช่างลงตัวเหลือเกิน