(นี่แหละแอบถ่ายตัวจริง)
ฝนตก ปลุกให้ตื่น
มานั่งเขียนเรื่องคนหลายใจดีกว่า..
ก่อนหน้านี้ผมชวนฉุกคิดเรื่องกล้องถ่ายภาพ ปรากฏว่าได้ประสบการณ์เรียงล่ายซ่าย ครูแอนเล่าว่ากล้องหาย เสียหายกว่าอกหักล้านนนนนครั้ง! นิดบอกว่ากล้องตกกระแทกหินกล้องเยิน Pooบอกว่าจะมาหาพ่อยังหากล้องไม่ได้ อุ้ยจันดาโปรโมทเพื่อนว่า..ครูอึ่งเป็นผู้สันทัดกรณีเรื่องนี้ ราณีอาสาไปเดินห้างถามราคาให้ ซูซานเป็นมืออาชีพเฉพาะทาง รับถ่ายภาพโปรโมทสินค้าให้บริษัททั่วกรุงเทพฯ อ.แป๋วโทรมาแนะนำเรื่องการพิจารณาซื้อกล้อง อ.ราณีส่งภาพแปลกๆที่ค้นในอินเตอร์เน็ทมาให้ชม ทำให้รู้ว่ามีผู้สันทัดกรณีเรื่องนี้ในหมู่ชาวเฮฮาอยู่ไม่น้อย น้องไผ่ น้องฟ้า น้องฟาง เป็นมือกล้องรุ่นจิ๋วของเรา สรุปว่ารายการโยนหินถามทางเรื่องกล้อง ได้ข้อคิดเห็นหลายประเด็น เช่น
1. ประเทศนี้มีกล้องพังปีละกี่ตัว ประมวลผลเสียหายปีละกี่ล้านบาท!
2. ยี่ห้อ ราคา เทคโนโลยี ที่พอดีพอเหมาะอยู่ตรงไหน?
3. จะใช้กล้องให้เกิดประโยชน์สูงสุดได้อย่างไร?
4. จะเรียนรู้การใช้กล้องด้วยวิธีไหนอย่างไร?
5. ชุดความรู้เรื่องนี้กระจายตัวอยู่ในบุคคลใดบ้าง?
6. ถ้าช่วยกันเขียนประสบการณ์ “กล้องแสนรัก” น่าจะดีไหม?
(กล้องเป็นเครื่องมือบันทึก เช้านี้เห็ดออก ลูกวัวออก โอ้ยโย่ ป้าจุ๋มเอ๋ย)
ผมใช้กล้องเก็บภาพไว้เป็นเครื่องทรงจำ แต่..มีความรู้แค่กดชัตเตอร์ ถ่ายภาพอะไรสักอย่าง จะถ่ายเยอะมากเพื่อมาเลือกภายหลัง อีตอนนี้เลือกรูปนี่สิครับ..ผมนึกถึงป้าจุ๋มคนสวย แซ่เฮ เอาภาพไหนมาดูก็สวยหมด ไม่รู้จะเลือกหรือจะลบภาพไหนทิ้ง นี่แหละหนาคนหลายใจ สุดท้ายก็เก็บมันไว้ในหน่วยความจำทั้งหมดนั่นแหละ ในเมื่อมันสวยถูกใจจนยากที่จะตัดใจ จะทำยังไงได้ละ..
“ภาพของข้าใครอย่าแตะ มีสิทธิแค่ดูและชมชื่นเท่านั้น”
ประเด็นนี้ ซูซาน เล่าให้ฟังว่า..ที่บริษัทรับถ่ายภาพโฆษณา กว่าจะลงมือถ่ายแต่ละชิ้น ใช้เวลาจัดภาพให้ครบองค์ประกอบทางหลักวิชา 20-30 นาที/ภาพ ดูภาพในจอคอมพิวเตอร์ เห็นว่าสวยครบเครื่องแล้วก็สั่งกดชัตเตอร์ผ่านเม้าท์ เทียบระหว่างมืออาชีพกับมือจิ้มก้องอย่างเราแล้วห่างชั้นกันเหลือเกิน
จุดนี้อธิบายได้ว่า ในทุกเรื่องมีชั้นความรู้อยู่เสมอ
การอวดเรื่องความรู้ ดีกว่าการอวดรู้แน่นอน
“เหนือกระดาษยังมีซาลาเปา”
(ภาพไม่ชัดแต่จินตนาการได้ ส่วนคนนี้นั่งยิ้มกับคอมฯ อาการน่าเป็นห่วง)
การสารภาพบาปว่าเราไม่รู้น่าจะได้ประโยชน์มากกว่า ยกตัวอย่างเรื่องผมต้องการซื้อกล้องใหม่ เมื่อบอกข่าวว่าเราบ่มิไก๊เรื่องกล้อง ใครๆก็เมตตามาแนะนำ-ทำให้ได้ข้อสรุป-ได้กล้องใหม่-ได้อาศัยเครดิตตาหวานซื้อ-เรียกเก็บเงินภายหลัง หรือเครือข่ายบริษัทเขาโอนคำสั่งซื้อมาที่จังหวัดที่เราอยู่ ถามซื้อที่จังหวัดพิษณุโลก แต่มารับกล้องกับบริษัทในเครือที่บุรีรัมย์
Key Word:
โทรศัพท์ โชว์เบอร์แต่ไม่โชว์ใจ
กล้อง โชว์ใจ แต่ไม่โขว์เบอร์
แวะมาเยี่ยมพ่อครูครับ เพราะเข้ามาทีไร ตาแจ้ง (ตาแจ้ง เป็นภาษาใต้ =ตาสว่าง) ตอนนี้ กำลังง่วงอยู่ครับ งานยังไม่เสร็จสักกะที...
สวัสดีคะพ่อครู
อิอิ ยังไม่ได้ถามเลยคะพ่อตอนเช้าๆ จะไปถามให้ แหม ๆ ถ้าได้ก็โอเค แต่ถ้าไม่ได้ จะส่งด่วนเลยคะพ่อ ขอบคุณพี่อึ่งอ๊อบ พี่แป๊ด ที่แจ้งข่าว ด้วยคะ
ดึกดื่นป่านฉะนี้ ยังมีนกฮูกที่ไม่นอน
ทุกคืนตูดโด่งไม่รู้เดือนรู้ตะวัน
คืนนี้นอนไม่หลับครับ..
ผมทำกล้องพังมาแล้ว 1 Nikon F2, Fm ตกพื้น 2 Minalta หล่นจากโต๊ะ 3 Nikon .... โดนความชื้นที่ NZ 4. FinPix S9000 เซลล์รับภาพเสียเฉยๆ ช่างบอกเปลี่ยนแพงซื้อใหม่ดีกว่า
กล้องดิจิตอล ช่างบอกว่าเหมือนๆกันหมด คุณภาพพอๆกันหมด
แต่สำหรับท่านครูบาผมคิดว่า แบบเล็กๆ แต่ประสิทธิภาพสูง ใช้ง่าย มีซูม มีความละเอียดสูง มีหน่วยความจำมากๆ
อิอิ.....และมีสายห้อยคอ น่าจะเหมาะครับ
ชัดเจนมาก โดยเฉพาะความระมัดระวัง ละเอียดอ่อน เห็นด้วยมากๆเลยเรื่องสายห้อยคอ ขอบคุณครับ
อ่านบันทึกพ่อครูบาแล้ว..ได้คำคม..คารมคัน...สารพันข้อคิด...เตือนจิต..สะกิดใจ...นำไปใช้ได้จริง..ทุกสิ่งสร้างสรรค์...อารมณ์ขันเข้มข้น...เหลือล้นความรู้..เป็นประตูสู่ปัญญา...ล้ำคุณค่า..จริงๆครับ
... ฝนพรำ ๆ ตั้งแต่เช้าค่ะ นอนบ่ค่อยจะหลับ เพราะ
เมื่อคืนสลบตั้งแต่ 3 ทุ่ม เลยบ่ได้มาราตรีสวัสดิ์พ่อครูค่ะ
.... อิ อิ เปิดตาตื่นปุ๊บ ก็ต้องเปิดบันทึก พ่อครูปั๊บ ..
อย่างนี้ไม่หลายใจ ใช่ไหมคะ :) ... ต้องเลือกแบบที่
เราพอใจที่สุดค่ะ พ่อครูขา ... เพราะเดี๋ยวทีหลังพอเจอ
ตัวถูกใจ .. จะได้เสียดาย .. เฮ้อ รู้งี้ รออีกนิดก็ยังดีนะคะ
... เหมือนตัวแรกของปู ใช้แค่ 1 ปีไม่เกิน 2 ก็เปลี่ยนใหม่อีกแล้ว
ขอให้พ่อครู ได้กล้องตัวโปรดใหม่ สมใจนึก บางไทรน้อยนะคะ :)
ชอบจังค่ะ ...
กล้อง โชว์ใจ แต่ไม่โขว์เบอร์
พ่อครูทานข้าวให้อร่อย และสุขสันต์กับภารกิจวันนี้ ขอบพระคุณค่ะ
......มาแล้วครับพ่อ นี่คือข้อดีของกล้องสามารถส่งความตื่นเต้นดีใจให้ใด้เห็นเหมือนมีตาทิพย์มองเห็น สื่อสารถึงพ่อได้
คือว่าไข่ไก่ต๊อกแอบฟักร่วมกับแม่ไก่
เมื่อวันที่ 12มิถุนายน51
วันที่ 6,7กรกฎาคม เริ่มมีเสียงร้องข้างในแล้วครับ
วันที่ 8 ตอนเช้าเจาะรูออกมานิดนึง พอบ่ายวันที่ 8 ออกมาเป็นตัวเป็นๆแล้วครับ ตอนนี้ออกอยู่ 2 ตัว ที่เหลือยังไม่ออกครับ
เช้าวันที่ 8 ก.ค.
บ่ายวันที่ 8 ก.ค.ออกเป็นตัวแล้วครับ กำลังรอเพื่อนๆอีก4 ตัว
ขออวยพรให้พ่อได้กล้องใหม่ถูกใจไวๆครับ
โอ้ว! ตื่นเต้นจริงด้วย
ลูกเจี๊ยบพวกนี้น่ารักจริงๆ
นี่แหละการเรียนรู้เรื่องเมตตา-กรุณาเชิงกระบวนการ
ดีกว่าไปท่องธรรมะปากเปียก แต่ใจแฉะ
สวัสดีค่ะ
* เข้ามาดูคนหลายใจ.....ติดใจคนนี้ค่ะ >>>> โอ้ว! ตื่นเต้นจริงด้วย...
ลูกเจี๊ยบพวกนี้น่ารักจริงๆ....นี่แหละการเรียนรู้เรื่องเมตตา-กรุณาเชิงกระบวนการ
.....ดีกว่าไปท่องธรรมะปากเปียก แต่ใจแฉะ<<<<
* สุขกายสุขใจยิ้มแย้มแจ่มใสเบิกบานหัวใจรับวันพุธนะคะ
* รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
พ่อค่ะ รุ่นที่ไปดูให้เป็นของ Lumix(panasonic)รุ่น FS20
อีกรุ่น FS3 ยี่ห้อเดียวกัน
"หลายใจ แต่รักเดียว" รึอย่างไร? เป็นกรณีๆไป ป้าจุ๋มอธิบายไว้อย่างนั้น อิ อิ
ขอบใจตาหวาน จะลองไปถามที่ขอนแก่นดู
อยากได้ยี่ห้อที่ถ่ายภาพได้ทะลุหัวใจ มีไม๊ ยี่ห้อไหน ราคาเท่าไหร่?
สวัสดีค่ะ แอบแวะเข้ามาดูค่ะ ชอบจังเลยค่ะคำคม โทรศัพท์ โชว์เบอร์แต่ไม่โชว์ใจ
กล้อง โชว์ใจ แต่ไม่โขว์เบอร์
สุขภาพเป็นยังไงบ้างครับครู
ขอให้แข็งแรง แข็งขัน มั่นคง
เป็นเสาหลักให้ลูกศิษย์ตลอดไปนะครับ
เรียกว่า รูปหล่อ มีคนประท้วง เอาไงดี
เป็นคนหน้าตาดี มีจิตสาธารณะก็แล้วกันเน๊าะ
หนูมะขามนี่จำได้
เขียนเรื่องขึ้นเครื่องบินไปญี่ปุ่น ครั้งแรกได้ฮามาก
จำได้แม้กระทั่งชื่อกัปตัน
ตอนขากลับ อย่าลืมเล่าเสียละ แฟนรออ่าน
พ่อครูบาคะ