ร้อยคำ...“รัก” หรือพันคำ...“ลวง”

“รักที่เธอมีให้...มากกว่าของฉัน...เพราะรักของเธอไม่มีวันตาย”

"คำรัก”..."คำลวง” แท้จริงแล้ว หากไม่ได้ใช้วิจารณญาณพิเคราะห์ให้แน่ชัด...คำลวงนั้น คนฟังอาจหลงคิดว่าเป็น...คำรัก...ขณะเดียวกัน หากเสี้ยวหนึ่งของการมองโลกบิดเบี้ยวไป เสี้ยวนั้นอาจทำให้เราตีความคลาดเคลื่อนคิดว่าเป็น...คำลวง...ฉันจึงอยากถามเธอว่า “นี่เป็นคำรักหรือคำลวง”
           ด้วยเพราะฉันถามเธอเสมอว่า “ความรักคืออะไร”…เธอก็ตอบอย่างที่ใจอยากตอบ “เมื่อเราสูญเสียมันไป เราจะรู้ว่าสิ่งนั้นคือ ความรัก” ใช่ว่าคำตอบของเธอจะไม่ตรงกับคำถาม เธอบอกอีกว่า “สายน้ำ...มักจะไม่ไหลย้อนกลับ”...ฉันคิดว่าเข้าใจในสิ่งที่เธอบอก....ในคำถามเดียวกัน...ฉันตอบเธออย่างไม่ต้องคิด “ความรัก...สำหรับฉันมันละเอียดอ่อน...เกินกว่าจะบรรยายเป็นถ้อยวจี” เธอเงียบ!! และในความเงียบนั้น ฉันคิดว่าเธอคงไม่ได้รับคำตอบจากคำถาม แต่ฉันรู้ว่าฉันตอบได้ตรงคำถาม
           วันนี้ ฉันถามเธออีก...เธอตอบอย่างหนักแน่น “ความรัก เป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อน...เกินกว่าจะบรรยายเป็นถ้อยวจี” ฉันยิ้ม!! เพราะนั่นเท่ากับเป็นการยืนยันว่าคำตอบของฉันตรงกับคำถาม และที่ฉันคิดว่าเธอไม่ได้รับคำตอบ “ฉันคิดผิด”...ในคำถามเดียวกัน...ฉันตอบอย่างที่ฉันคิด “ความรัก คือการเสียสละ” เธอเงียบ!! เพื่อฟัง...“ฉันเพิ่งได้รับคำตอบ...หลังจากได้คิด...ฉันจึงเข้าใจ...ว่าความรักที่เป็นรัก คือรักที่เสียสละ”...ฉะนั้น ฉันจึงถามเธอเสมอว่า “ยังรักฉันอยู่หรือเปล่า” เพราะคำตอบของเธอ จะเป็นคำตอบสำหรับการตัดสินใจของฉันเสมอ แต่การตัดสินใจของฉัน...ใช่ว่าฉันจะหมดรักเธอเสมอไป
           เธอเป็นฝ่ายเริ่มถามฉันบ้างว่า “รักมากขนาดไหน” ฉันตอบว่า “รักจนวันตาย”...ในคำถามเดียวกัน เธอกลับตอบฉันว่า “รักตลอดไป” ฉันจึงรีบด่วนสรุปว่า “รักที่เธอมีให้...มากกว่าของฉัน...เพราะรักของเธอไม่มีวันตาย” และในทุก ๆ วัน ที่เราพบ...เจอกัน ฉันจึงบอกเธอเสมอว่า “ฉันรักเธอที่สุดในโลก” แต่เธอกลับบอกให้ฉันนับดาวบนฟ้า...เธอบอกว่า “ดวงดาวเหล่านั้น แทนความรักของเธอที่ให้ฉัน” ...ฉันบอกว่า “คืนนี้ไม่เห็นมีดาวสักดวง” เธอบอก ให้ใช้ใจมอง...แล้วจะเห็นดวงดาวเต็มท้องฟ้า...มากมายเกินกว่าจะนับได้หมด ดังนั้น ความรักของเธอ...จึงมีค่าเป็นอนันต์
           ถึงแม้เราจะมีคำตอบของ “ความรัก” แตกต่างกัน แต่เราก็มีหัวใจเพื่อที่รักเก็บไว้ ณ ที่เดียวกัน เธอและฉัน “เรา” จึงไม่เคยคิดที่จะค้นหาคำตอบจากคำถามที่ว่า “นี่เป็นคำรักหรือคำลวง” และไม่ว่าความรักนั้นจะเป็นเช่นไร...ในทุกยุคทุกสมัยความรักก็ยังคงดำเนินต่อไปตราบเท่าที่มนุษย์ยังมี “หัวใจ” ดังนั้น หากคิดที่จะรักใครสักคน...จงอย่ากลัว "คำตอบ" ของความรักว่าจะเป็นเช่นไร เพราะแท้จริงแล้ว "รัก...ก็คือ...รัก"