เรียนไปทำไม
๑๔ มี.ค. ๔๘ เวลา ๑๒.๐๐ น. มีผู้ร่วมเตรียมสอบแข่งขันเพื่อแย่งชิงเก้าอี้เข้าศึกษาจำนวน ๖๐ กว่า ตัวผมเอง ได้ใบสมัครเลขที่ ๑๙๑ เลขนี้เหมือนกับหน่วยอะไรบางอย่างเพื่อการสร้างสันติสุขให้ประชาชน แต่นี้ไม่ใช่ประเด็น ขณะที่รอเพื่อให้ถึงเวลาสอบนั้น ผมมานั่งคิดทบทวน ผมจะเรียนไปทำไม เท่าที่มีอยู่นี้ มันไม่สามารถทำงานให้เกิดประโยชน์ได้หรืออย่างไร เฝ้าหาเหตุผลว่าจะเรียนไปทำไม ทั้งมุมกว้างและเชิงลึก แต่แล้ว…………………….เมื่อผมมาถึงหน้าห้องสอบ ผมต้องสอบตามหน้าที่ให้แล้วเสร็จ
ความเห็น (2)
หนึ่งเป็นแรงใจ (สุเทพ ตระหง่าน)
ศึกษาเล่าเรียนกันไปทำไม ถ้าเพื่อจะให้ตัวเองนั้นเฟื่องฟู นั่นแหละจงรู้ ตัวกู ของกู ครองใจ เป็นหนึ่งที่เป็นพิษภัย พาให้ชาติล่มจม
เราจะเรียนเพื่อช่วยสังคม ด้วยจิตนิยม ประพฤติให้มีคุณธรรม ไม่เห็นแก่ตัว เกรงกลัวเรื่องเวรและกรรม คือสิ่งที่ควรน้อมนำ ความสุขนิรันดร์มาสู่เรา
พุทธทาส อินทปญฺโญ สวนโมกขพลาราม ไชยา