จึงยากเกินทำใจให้ยอมรับ


จึงยากเกินทำใจให้ยอมรับ

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

แต่บางอย่างสับปลับเกินรับไหว

ยินตำหูรู้ตำตามาตำใจ

แต่ไม่อาจแก้ไขอะไรเลย

แค่สามัญชนคนไร้เสียง

มีสิทธิ์เพียงทนดูอยู่เฉยเฉย

ถูกกระทำทารุณจนคุ้นเคย

ไม่กล้าเอ่ยกล้าอ้างอย่างที่คิด

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

แต่เคว้างคว้างมืดมนจนหงุดหงิด

ด้วยน้ำมือคนถ่อยเพียงนิด

มาชี้ทิศชี้ทางให้ย่างเดิน

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

แต่ทุกเส้นทางล้วนโขดเขิน

ร่างกายอ่อนแอแผลยับเยิน

จึงยากเกินทำใจให้ยอมรับ

หมายเลขบันทึก: 191536เขียนเมื่อ 1 กรกฎาคม 2008 09:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

มิใช่จะขัดขวางขัดขา

แต่สิ่งที่เกิดที่ก่อกันมา

ยากเมินหน้าไม่ใส่ใจ

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

แต่เพราะใจเช่นนี้ธรรมดา

.................

:D

แค่สามัญชนคนไร้เสียง

มีสิทธิ์เพียงทนดูอยู่เฉยเฉย

ถูกกระทำทารุณจนคุ้นเคย

ไม่กล้าเอ่ยกล้าอ้างอย่างที่คิด

มิใช่ทำใจไม่เปิดกว้าง

แต่เคว้างคว้างมืดมนจนหงุดหงิด

ด้วยน้ำมือคนถ่อยเพียงนิด

มาชี้ทิศชี้ทางให้ย่างเดิน

......

รออีกนิด ทนอีกหน่อย ค่อยดีขึ้น

จะไม่ขึ้ง เคืองโกรธ ให้หมองศรี

ไม่ต่อกร คนพาล มาราวี

ไม่จี้เอา พิมเสน ไปแลกเกลือ  ....

ขอบพระคุณค่ะ ..

กลอน คมกริบ เลยนะคะ :)

สวัสดีครับคุณ CK

ดีใจที่แวะมาแลกเปลี่ยนครับ

สวัสดีครับคุณ poo

ขอบคุณที่แวะมาและนำภาพสวยๆมาฝากเช่นเคย

แวะไปชมบล็อกของคุณ pooหลายครั้งแล้วครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท