ใบไม้กำมือเดียว ในงานสื่อสาร

สื่อสารอย่างไร ในเวลาอันจำกัด

ทำงานเสร็จอีก 1 ชิ้น

คนทำงาน ตั้งหลักนั่งทบทวนกระบวนการกันอีกครั้ง

งานเสร็จหนึ่งชิ้น คนทำงานเดินขึ้นบันได 1 ก้าว

พร้อมกับครุ่นคิดต่อไปว่า ....ถ้าต้องทำงานแบบเดิมอีก

จะพัฒนาการทำงาน เพื่อผลงานที่ดียิ่งขึ้นๆๆไปกันอย่างไร

 

การทำงาน คือ การเรียนรู้ สิ่งใหม่ เรียนรู้ที่จะยอมรับในความคิดเห็นของผู้อื่น

พร้อมไปกับการทบทวนความคิด จุดยืนของตนเอง

วันแล้ว วันเล่า ปีแล้วปีเล่า เราก้าวเดินขึ้นบันไดไปกี่ขั้นกันแล้ว

 

การเดินทางไปสู่พรมแดนของการเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุดนี่เอง

ก็เหมือนกับการเดินขึ้นบันไดแห่งการพัฒนาตัวตนและจิตวิญญาณไปพร้อมกัน

 

สิ่งที่ต้องทบทวนคือเรื่อง "สื่อสารอย่างไร ในเวลาและพื้นที่อันจำกัด"

ทำอย่างไรจึงจะหยิบใบไม้กำมือเดียวออกมาจากป่าได้

 

ปล.หยิบคงไม่ยาก ที่ยากคือจะเลือกหยิบอย่างไร

คิด คิด คิด