"คาดว่าในไม่ช้าคนเราจะสามารถดำรงความหนุ่มสาวในระดับอายุ 50 ปีไว้ได้ แม้อายุจะเข้า 70, 90 หรือเลย 100 ปี" โดยการกระตุ้นพลังของยีนอายุยืน
นี่คือคำพยากรณ์ในบทความชื่อ Unlocking the Secrets of Longevity
Genes เขียนโดย David A. Sinclair & Lenny Guarente ลงใน
Scientific American ฉบับมีนาคม 2549
ผู้เขียนคนแรกศึกษากลไกของความชราอยู่ที่โรงเรียนแพทย์ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด คนหลังอยู่ที่เอ็มไอที คนแรกมีบริษัทชื่อ Sirtis คนหลังมีบริษัทชื่อ Elixir ทำวิจัยพัฒนายากระตุ้นยีนอายุยืน
ร่างกายของคนเราเก่าและแก่เหมือนรถยนต์ แต่จริง ๆ แล้วต่างกัน เพราะร่างกายของเราซ่อมแซมและ "เปลี่ยนชิ้นส่วน" ตัวเองอยู่ตลอดเวลา แต่รถยนต์ทำไม่ได้ นี่คือที่มาของแนวคิดชลอความชรา
ผู้เขียนทั้งสองไม่เชื่อว่ามียีนความชรา แต่เชื่อว่ามียีนอายุยืน โดยเมื่อศึกษาต่อยอดจากความรู้ที่รู้กันมา 70 ปีแล้วว่าหนูที่อด ๆ อยาก ๆ จะอายุยืนกว่าหนูที่กินอิ่ม พบว่า "ภาวะเครียด" เช่น อดอาหาร เปลี่ยนอุณหภูมิ ฯลฯ ไปกระตุ้นยีนกลุ่มหนึ่งที่เรียกว่ากลุ่มยีน Sirtuins ให้สร้างโปรตีนออกมา ส่งผลให้เพิ่มความเสถียรของดีเอ็นเอ, เพิ่มความสามารถในการซ่อมแซมและการป้องกันอันตราย, เพิ่มอายุของเซลล์, เพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตและใช้พลังงาน และมีการตอบสนองต่อความเครียดนั้น
ผู้เขียนทั้งสองหวังว่าจะสามารถสร้างยาอายุวัฒนะได้ โดยออกฤทธิ์กระตุ้นยีนอายุยืน
วิจารณ์ พานิช
13 มี.ค.49