08.26 น.ได้รับโทรศัพท์จาก พี่พนัส ด้วยน้ำเสียงอันเกรงว่าจะปลุกน้องจากนิทราหรือไม่..แต่เปล่าเลยหนูนิดกำลังนั่งเช็ครายละเอียดจะมาที่ร้านเน็ท มาบันทึกโพสต์งานลงใน G2K และได้รับแจ้งว่า "อ้ายลงขอบคุณ (ขอบคุณในทุก ๆ ชีวิต และ G2K อันเนื่องมาจากการเติมเต็มผ้าป่าหนังสือ ฯ) ใน โกทูโนแล้วเด้อนิด ว่าจะให้นิดลงก่อนแต่ก็ย่านว่าจะซ่าไปอ้ายกะเลยลงก่อนไปแล้วเด้อ....."
เวลานั้น...ที่พี่พนัสกำลังเขียนขอบคุณ G2K หนูนิดก็หลับกรนสนั่นแล้วค่ะ ด้วยสังขาลของกระดูกที่เสือมและความเหนื่อยล้าของร่างกาย จากต้นสัปดาห์ที่ผ่านมาด้วยความกังวล และความเครียดต่างๆ มากมายเกี่ยวกับงานโครงผ้าป่าหนังสือที่เด็กรักป่า ที่ร่วมกับโครงการสายธารปัญญาความรู้สู่เด็กและเยาวชน ของมมส. จะออกมาเป็นอย่างไร ตัวของพี่พนัสคงมอบภาพออกหมดแล้วด้วยความชำนาญ แต่ตัวหนูนิดเพิ่งเป็นก้าวแรกที่เริ่มสัมผัส ซึ่งแตกต่างจากชีวิตและการทำงานโดยสิ้นเชิง
แต่
เมื่อวันเวลาเดินทางมาถึง วันที่ 27-28 มิถุนายน งานโครงการผ้าป่าหนังสือเพื่อเด็กรักป่า ของชมรมศึกษาผลงานวิทยากร เชียงกูล และโครงการสายธารปัญญาความรู้สู่เด็กและเยาวชน ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากมาย ซึ่งตัวหนูนิดเองรู้สึกดีใจ ตื้นตัน ใจเป็นอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขออนุญาติเอ่ยความประทับใจจากชมรมหมอลำ ซึ่งน้องๆทุกคนใช้ "ใจ" จริงๆ เดินลำขอรับเงินบริจาค ได้ฟังได้อ่านแล้วน้ำตาจะไหลออกมา บรรยายไม่ถูกจริงๆค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าชมรมอื่นที่ไม่ได้กล่าวถึงไม่มีบทบาทหรือไม่มีความสำคัญนะค่ะ ทุกคนพี่หนูนิดบอกได้เลยว่าเก่งมากน่ารักมากๆ น้องๆทุกคนใช้ ความรัก ความศรัทธา จากบุคคลที่น้องๆ กล่าวเรียกกันเล่นว่า "บอส" (พี่พนัส) สะท้อนออกมาเป็นผลงานที่ขอยกย่องว่าสุดยอดจริงๆ ค่ะ
และงานโครงการผ้าป่าหนังสือฯ+งานโครงการสายธารปัญญาความรู้สู่เด็กและเยาวชน จะสำเร็จได้ด้วยตัวเองไม่ได้ ทุกฝ่ายต้องอาศัยความร่วมมือร่วมใจจากหลายฝ่าย และฝ่ายที่จะกล่าวถึงๆ และ
ขอขอบคุณทุกน้ำใจอย่างมากมายมหาศาล คือ พี่ๆน้องๆ ใน บ้านหลังนี้บ้านแห่งความรู้ บ้านแห่งปัญญาและบ้านแห่งความรัก นั่นคือ บ้าน G2K จากทั้งที่เอ่ยถึงและไม่ได้เอ่ย ตั้งแต่ก้าวแรกที่เดินเข้ามาพักพิง อาศัย
ขอบคุณทุกความรู้สึกที่ส่งเสียงมาตามสายโทรศัพท์พร้อมมอบเงินบริจาคผ่านบัญชี พี่หมู ผู้น่ารัก
ขอบคุณทุกท่านที่เข้าผ่านพบและทักทายอย่างอบอุ่น เช่น พี่กัตจัง และผองเพื่อน
ขอบคุณที่ให้มีวันนี้วันแห่งความฝันในความคำนึงตลอดของการมีชีวิตอยู่ พี่พนัส น้องสายลม (มะเดี่ยว) และ น้องจากมมส. ม.ราชภัฏบุรีรัมย์ ม.ราชภัฎสุรินทร์ และอื่นใดถ้าไม่มีเธอผู้นี้หนูนิดคงจะไม่ได้มาถึงซึ่งฝัน เพราะกำลังใจในการสู้ไม่ถอย ก็คือเธอ เธอเป็นเหมือนเทียนนำทางชีวิต เหมือนตำราเหมือนหนังสือที่คอยเคือนคนให้สำนึกรู้ค่าของความเป็นคนที่เกิดมาในโลกนี้มีสิ่งใดบ้างที่เราทำ..เพื่อใคร..เธอผู้นั้นคือ พี่หน่อย เด็กรักป่า
ขอบคุณทุกๆความรู้สึกหลากหลายทั้งที่ผ่านเจอและได้ยิน ที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ในแต่ละก้าวย่าง ซึ่งหนูนิดถือว่าเป็นสิ่งสำคัญมากๆในการเรียนรู้ในชีวิตเรียนรู้ทุกความรู้สึก
และสุดท้ายขอขอบคุณด้วยหัวใจ ก็คือกำลังแรงใจทั้งหมดในหัวใจในความคำนึง ที่มีให้ตลอดมาตั้งแต่ครั้งแรกในการผ่านพบมารู้จัก และไม่ใช่แค่เพียงทักทาย และผ่านเลยไป ยังคงดำเนินอยู่บนเส้นทางของคนเคียงข้าง เพื่อคอยเติมแรงให้สร้างฝันตลอดมา คุณบอน กาฬสินธุ์
ด้วยความรัก
ขนิษฐา ศิริพล
ประธานชมรมศึกษาผลงานวิทยากร เชียงกูล
เคยอยู่ในวงการรับบริจาคหนังสือเพื่อประโยชน์ของผู้ด้อยโอกาส ซึ่งก็ได้รับความร่วมไม้ร่วมมือเป็นอย่างดี ตอนนี้ก็ยังเป็นผู้ให้บริการอยู่ แต่ไม่ค่อยได้เดินงานเต็มที่ เพราะปัจจัยหลายประการ เป็นต้นว่าทรัพยากรที่มีอยู่น้อยเกินไป จึงพยายามยื่นมือไปจับกับเพื่อนว่า เรามาช่วยกันแก้ปัญหาขาดแคลนหนังสือโดยการร่วมกันพิจารณาจัดซื้อหนังสือใหม่ในงบประมาณอันน้อยนิด และใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ให้ได้ประโยชน์เต็มที่ โดยการหมุนเวียนหนังสือที่มีอยู่ไปแบ่งปันกันอ่าน แบ่งปันกันให้บริการ แต่มีคนเห็นความสำคัญน้อยนัก คงไม่สะดวกเรื่องการนำหนังสือมาแลกเปลี่ยนกัน และมีระเบียบราชการกำกับอยู่พอสมควร เลยหาวิธีการรับบริจาคเพิ่มเติมบ้าง เป็นสื่อกลางในด้านการระดมหนังสือ และสื่อประเภทซีดี วีซีดี วีดีโอ มาเป็นทรัพยากรเพิ่มเติมในการให้บริการ ก็มีคนให้ความสนใจร่วมโครงการอยู่บ้าง แต่เมื่อช่วงที่ผมเคยเป็นผู้บริหารอยู่ที่ กศน.อมก๋อย ก็ได้รับความอนุเคราะห์จากหลากหลายแหล่งที่มา ต้องขอบพระคุณทุกแรงใจ และแรงศรัทธาอย่างล้นเหลือครับ
อย่างไรก็ตาม ผู้ด้อยโอกาสข้างนอกเมืองก็ยังด้อยโอกาสอยู่วันยังค่ำ เพราะงบประมาณที่ได้รับการจัดสรรก็ยังน้อยนิดเช่นเดิม คอมพิวเตอร์ก็จำเป็นสำหรับคนนอกเมืองที่ด้อยโอกาสนะครับ น้องๆ ที่รอเรียนรู้อยู่มีจำนวนมาก แต่คอมพิวเตอร์กลับหาได้ไม่ง่ายนัก หากมีโอกาสจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือบ้างก็ยินดีนะครับ
ตอนหนูนิด ผูกโบว์คาดผมด้วยผ้าย้อมสีธรรมชาติจากเด็กรักป่า
หัวเราะอย่างมีความสุขก่อนจะเดินไปขึ้นรถ เดินทางกลับ
พี่ก็มีความสุขคะ
หนูนิดค่ะ
ขอขอบคุณคณะทำงานทุกคนนะค่ะ
ได้ร่วมบุญฯด้วยกัน นับว่าเป็นวาสนา
เป็นเรื่องหนึ่งที่พี่มีความสุขมากที่สุดในชีวิต
เพียงมีศรัทธาเป็นต้นทุนในจิตใจ
อะไรต่อมิอะไรก็ไม่ยิ่งใหญ่พอที่จะทำให้เราไปไม่ถึงจุดหมาย
จากนี้ไปพี่เชื่อว่าหนูนิด. จะกล้าและแกร่งขึ้นในแบบฉบับของคนทำกิจกรรมเพื่อส่วนรวม..
และกล้าพอที่จะลุกขึ้นมานำความเป็นชมรมฯ ออกสู่สาธารณะ
การทำงาน เราจำเป็นต้องพยากรณ์ถึงสิ่งที่อาจไม่มีขึ้น. เรามองโลกในแง่ดีก็จริงยู่ แต่การคิดคาดการณ์ถึงมุมที่แตกต่างไว้บ้างก็น่าจะดีเช่นกัน
.....
ขอบคุณทุก ๆ ชีวิต..
ขอบคุณทุก ๆ ความฝัน
และขอบคุณอะไรก็ได้ที่ทำให้หลายคนได้มาทำงานร่วมกันบนพื้นฐานความแตกต่าง..และความพร้อมที่แตกต่าง
แต่ไม่มีอะไรสำคัญเท่าจุดหมายอันเดียวกัน
....
รักษาสุขภาพนะครับ
ขอบคุณมากค่ะคุณ ชัยวัฒน์ ตรีโรจนานนท์
ที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจว่ายังมีความรู้สึกดีๆที่ยังมีอยู่คู่โลกกว้างใบนี้อย่าง
ไม่จบสิ้น หากมีโอกาส ที่ทางชมรมศึกษาจะช่วยเหลือได้ก็ติดต่อมาทางอีเมล์ได้นะค่ะ ทางชมรมศึกษาผลงานวิทยากร เชียงกูล
ยินดีช่วยค่ะ เพราะโลกกว้างใบดีมีสิ่งดีงามให้ต้องกระทำอยู่เสมอ
จ้าพี่หน่อย ตอนนี้ก็ยังเอามาคาดผมอยู่จ้าขอบคุณมากค่ะชอบมากสวย..คาดผมแล้วรู้สึกว่าตัวเองสวย
เป็นผู้หญิงมากกว่าปกติจ้า ^--^
สวัสดีครับ
เห็นความกลมเกลียวของคณะต่างๆ ร่วมทำงานทุ่มเทกันอย่างเต็มกำลังแล้วอบอุ่นหัวใจครับ (โดยเฉพาะชาว มมส. เรียกอ.พนัสว่า พี่/บอส...รู้สึกใกล้ชิดเป็นกันเองดีจัง)
ขอบคุณทุกๆ กำลังกายกำลังใจกำลังทรัพย์ให้กับชุมชนฯ
เป็นบุญของผมที่ได้ร่วมกิจกรรม
ขอบคุณครับ
พี่หมู
ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับน้ำใจที่งดงามที่มีให้ตลอดมาตั้งแต่วินาทีแรกที่พูดคุย..โอกาสหน้า
คาดว่าคงจะได้กอดรัดด้วยความรักนะค่ะ
พี่แผ่นดิน
-คำว่า "ขอบคุณ" คงจะน้อยเกินไปที่จะกล่าว แต่ก็ไม่ทราบว่าจะพูดคำไหนให้ควรค่ากับสิ่งที่ได้รับจากพี่ชายคนนี้ จากการดำเนินงานที่ผ่านมา... พี่ชายทำให้น้องสาวคนนี้ได้เรียนรู้ อะไรหลายๆอย่างมากมายจากตัวพี่..ที่จะทำให้ก้าวเดินใน
ฐานะคนทำกิจกรรมได้ต่อไป ที่พี่แนะนำมาให้หนูนิดนำ ชมรมฯออกสู่สาธารณะอย่างภาคภูมิ หนูนิดได้เรียนปรึกษาอาจารย์ไปบ้างแล้วค่ะ
และสัญญาว่าในเร็ววันข้างหน้า..จะไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ
ขอกราบขอบพระคุณค่ะพี่ชายและคุณพี่แดนไท และน้องน้อยน่ารักทั้ง 2 คนด้วยค่ะ
เช่นกันค่ะพี่ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
คุณพิทักษ์
ขอบคุณมากเช่นกันค่ะ ที่มาร่วมสร้างความอบอุ่นให้กับงาน