เมื่อมกราคมที่ผ่านมา ไปเที่ยวแก่งเสือเต้นกับเพื่อน ๆ ร่วมcount down กันด้วยความสนุกสนานและนับดาวบนฟ้า ไปนอนกางเต้นกินน้ำค้างและสายหมอกอันเย็นฉ่ำ..ด้วยความอิ่มเอมในหัวใจ อีกหนึ่งอาทิตย์ต่อมา เย็นวันศุกร์ก็มี trip เล็ก ๆ เดินทางไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติขุนสถาน..กินน้ำค้าง ชมดอกไม้บาน ซากุระดอย บานสะพรั่ง เป็นสีม่วงอมชมพู สวยมาก ๆ คืนนั้น พวกเราก็นอนบ้านพักกัน จนเป็นหวัดกันงอมแงม จากนั้นก็กินยามาตลอดไม่ยอมหาย(ประมาณ 1 เดือนเต็ม ๆ) ฉีดยาอีก 5 เข็มไม่หาย
เอ๊ะ ..จะเป็นอะไร(ข้างใน)มากกว่านี้ไหม? ไป x-ray ดีกว่า เอ้า..หมอบอกว่า ปกติดี และไม่ให้ยามาทานเลย เพียงแต่แนะนำว่า "ดื่มน้ำมาก ๆ " และที่เป็นเสลด เพราะว่า ไม่มีน้ำไปละลาย และน้ำลายจะเกาะกันเป็นก้อน จนกลายเป็นเสลด... เพราะฉะนั้น อยากหายจากการเป็นหวัด ดื่มน้ำเยอะ ๆ นะคะ
ตกลงแล้วพวกเรา เค้าท์ดาว (นับดาว)ได้กี่ดวงละคะเนี่ย และตอนนี้พี่รินก็คงจะหายจากการเป็นหวัดแล้วเนอะ...เพราะ...สังเกตได้จากเสียงกรี๊ดดดดดด
เป็นความรู้ที่ไม่ใหม่ แต่ก็ไม่ค่อยปฏิบัติกัน โดยเฉพาะคนไม่ชอบดื่มน้ำอย่างป้า ถ้าเปลี่ยนเป็นน้ำเหล้าจะทดแทนกันได้ไหมคะ คุณรินนี่เจ้าขา
ช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้ น่าอิจฉา กินนำค้างได้ด้วย มิน่าละ
เสียงหวานเชียว หายจากการเป็นหวัดแล้ว ถ้าคราวต่อไปไม่อยากเป็นนานๆอีกนะ ขอเสริมอีกนิด การออกกำลังกาย กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย เป็นการช่วยสร้างภูมิต่อต้านที่สุดยอดที่สุดเลยละ
ขอบคุณสำหรับทุก ๆ ความคิดเห็น..และยังอยากให้เป็น..เช่นนี้ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ นี้ช่างดี เพื่อน..น้อง..พี่"ลอปอรอรอ"อย่าท้อเลย...
น้ำไม่ท่วมหรอกจ๊ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ