ผมได้รับมอบหมายจากหัวหน้าสาขาวิชาฯ ให้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของนักศึกษา รหัส ๔๗ ในปี ๒๕๔๗ ซึ่งถือเป็นนักศึกษารุ่นแรกในชีวิตการเป็นครูมหาวิทยาลัยที่ได้เป็นที่ปรึกษา
ในปี ๒๕๕๑ ที่ผ่านมาในภาคเรียนที่ผ่านมา นักศึกษาได้ไปฝึกสอน ๑ ภาคเรียน และได้จบการศึกษาเรียบร้อยแล้ว แต่ยังคงมีหลายคนที่เก็บหน่วยกิตในรายวิชาที่ตัวเองมีปัญหาอยู่ เช่น สอบตก ลืมลง ตั้งใจไม่ลง เป็นต้น
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา มีนักศึกษารุ่นนี้ที่จบไป นัดแนะแวะมา "ไหว้ครู" ในตอนเย็นหลังเลิกงาน โดยไม่ที่ไม่ได้นัดหมายอาจารย์มาก่อน
นักศึกษามากัน ๓ คน+อีกคนที่อยู่กับอาจารย์อีกท่าน (อันนี้เดี๋ยวเล่าให้ฟังในบันทึกต่อไปครับ) ... แต่งตัวกันมาด้วยชุดพื้นเมืองล้านนา ตามการรณรงค์การใส่ชุดพื้นเมืองทุกวันศุกร์ของจังหวัดเชียงใหม่
ทุกคนได้เป็นครู เริ่มสอนกันตั้งแต่ต้นเดือนมิถุนายน ๒๕๕๑ ที่ผ่านมา
คนหนึ่ง ... ตอนเรียนห้าวหน่อย แต่ขี้โรค ... ได้เป็นครูอยู่โรงเรียนโปลิเทคนิคล้านนา อันเป็นโรงเรียนเด็กช่างเทคนิคและพณิชยการ ที่เพิ่งออกข่าวมาว่า ทำห้องน้ำให้นักศึกษาหญิง ประเภท ๒ แถมได้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษานักศึกษาห้องที่เกเรที่สุด แต่เล่าให้ฟังว่า หนูรำคาญมากเลยค่ะ อาจารย์ แต่หนูคิดว่า หนูเอาอยู่ค่ะ ... ก็ได้ความเฮี้ยบมาจากอาจารย์นั่นแหละค่ะ (มันชมหรือเปล่าเนี่ย และผมควรภูมิใจไหมเนี่ย)
คนที่สอง ... เรียนเก่ง GPA ถึงเกียรตินิยมอันดับสอง แต่ไม่ได้ เนื่องจากได้ D ซะตั้งแต่ปีหนึ่ง ปัดโธ่ ! คนนี้เป็นครูอยู่โรงเรียนโกวิทธำรง โรงเรียนเอกชนที่บริหารแบบเอกชนแท้ ๆ ก็บอกว่า ได้รับความรู้เรื่องความละเอียดไปจากผม เช่น พิมพ์งานผิด ๆ ถูก ๆ เนี่ย ผมไม่ให้ผ่าน ทำให้ทำงานได้ง่ายขึ้น และมีความอดทนมากขึ้น
คนที่สาม ... เรียนเก่ง ตัวดำ หน้าตาน่ารัก คิกขุ ผอม ได้เป็นครูอยู่ที่โรงเรียนปริ้นส์รอแยลวิทยาลัย โรงเรียนคริสต์ที่มีชื่อเสียงมากในเชียงใหม่ รวมถึงระดับประเทศด้วย ไปสอนชั้นประถม มาเล่าให้ฟังว่า ตอนนี้ต้องเขียนแผนการสอนเน้นทฤษฎี BBL : Brain-Based Learning ศักยภาพทางสมองของเด็กนักเรียน บอกเหมือนกันว่า ได้ความรู้จากผมไปเยอะ ผมยังไม่ค่อยเชื่อเลย ผมว่า เขาเก่งอยู่แล้ว
คนที่สี่ ... เรียนเก่ง ได้เกียรตินิยมอันดับสอง ประสบปัญหาชีวิตส่วนตัว กำลังหางานอยู่ มีอาจารย์ดูแล คนนี้ผมส่งเขาไปฝึกงานที่งานโสตทัศนศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ๑ ภาคเรียนฤดูร้อน แต่ยังไม่เห็นผล
พวกเขาเลือกมาไหว้ครู ... เพราะความระลึกถึงบุญคุณครูที่มีต่อพวกเขา เย็นวันนั้นมีอาจารย์อยู่สองท่าน คือ ผม กับ อาจารย์ผู้หญิงที่ดูแลเด็กคนที่สี่อยู่
ผม กับ อาจารย์ผู้หญิงอีกท่านจึงรับไหว้ครู อำนวยพรให้เขาพบแต่สิ่งดี ๆ ในชีวิต และได้มีโอกาสพูดคุยกับเขาถึงประสบการณ์ทำงานของเขา ประสบการณ์การเรียนที่ผ่านมาว่า เป็นอย่างไรกันบ้าง
เขาบอกผมว่า เขาได้อะไรจากผมไปเยอะ ผมจึงถามกลับไปว่า ได้อะไรบ้างหรือ ครูคิดว่า ครูยังค่อยได้สอนอะไรพวกเราเท่าไหร่นะ
เด็กคนที่สอง ที่สอนอยู่โรงเรียนโกวิทธำรงว่า หนูได้ทราบแล้วว่า การศึกษามิได้มีเฉพาะอยู่ในห้องเรียน แต่มีอยู่รอบ ๆ ตัวเรา ขึ้นอยู่กับเราจะค้นหามันเจอหรือเปล่าเท่านั้น เหมือนที่อาจารย์พยายามสอนหนูอยู่ตลอดเวลา
เด็กคนที่หนึ่ง ที่สอนอยู่โรงเรียนโปลิเทคนิคล้านนา บอกว่า หนูได้ความมีวินัย ความตรงต่อเวลา ความอดทนจากอาจารย์มา ผมก็เลยว่า อ๋อ ครูเป็นอย่างไร ลูกศิษย์ก็เป็นอย่างนั้นเนาะ :)
เด็กคนที่สาม ที่สอนโรงเรียนปริ้นส์รอแยลวิทยาลัย บอกว่า อาจารย์สอนให้หนูเข้าใจคอมพิวเตอร์มากขึ้น วิธีการสอนใหม่ ๆ ที่หนูเอาไปประยุกต์ได้
เด็กคนที่สี่ ที่ยังรองาน บอกว่า อาจารย์ให้ความรู้พวกเราทุกเรื่องค่ะ
ผมจึงบอกเขาว่า ผมดีใจที่ได้เห็นพวกเธอมีงานมีการทำ และครูขออวยพรให้พวกเธอเป็น "คนดี" ในสังคมนะ
ผมรู้สึกว่า สิ่งที่ผมตั้งใจให้พวกเขาทั้งหมด อย่างน้อยตอนนี้ก็มี ๓ - ๔ คนนี้แล้วที่เห็นคุณค่าและความตั้งใจที่ผมให้พวกเขา
แหม !!! เป็นครูคน แค่นี้ก็หัวใจพองโต จะแย่อยู่แล้วล่ะครับ ที่ได้เห็นลูกศิษย์ที่ตัวเองได้เข้าไปเป็นเฟืองเล็ก ๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาสังคม โดยเฉพาะการพัฒนาการศึกษาไทย การสอนเด็ก ๆ ให้รู้หนังสือ การสอนให้พวกเขามีความรู้ไปใช้ในการดำเนินชีวิต
ขอบใจพวกเธอมาก ครูจะรอดูพวกเธอเติบโตเป็น "ครูที่ดี" และเป็น "คนดี" ในสังคมต่อไปนะ :)
* อ่านแล้วปลาบปลื้ม ชื่นใจ อิ่มเอมใจ แทนค่ะ
* อ่านแบบเพลิน ลื่นไหล สะดวกโยธิน มาตลอด
* มาสะดุด ตกร่อง สะพานขาด :) ก็ตรงประโยคนี้
หนูได้ความมีวินัย ความตรงต่อเวลา ความอดทนจากอาจารย์มา ผมก็เลยว่า อ๋อ ครูเป็นอย่างไร ลูกศิษย์ก็เป็นอย่างนั้นเนาะ :)
* เห็นด้วยนะคะ แต่แหม ท่านอ. ก็ชมตัวเองแบบเนียนๆ เลย :)
* อ่านแล้วคิดถึงป๋าปู ค่ะ ...
เป็นครูคน แค่นี้ก็หัวใจพองโต จะแย่อยู่แล้วล่ะครับ ที่ได้เห็นลูกศิษย์ที่ตัวเองได้เข้าไปเป็นเฟืองเล็ก ๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาสังคม โดยเฉพาะการพัฒนาการศึกษาไทย การสอนเด็ก ๆ ให้รู้หนังสือ การสอนให้พวกเขามีความรู้ไปใช้ในการดำเนินชีวิต
เช่นเคยค่ะ ให้อ. เสืออารมณ์ดี๊ ดีทุกวี่วันค่ะ
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์
ขอเข้ามาชื่นชมครับ
จากประสบการณ์ส่วนตัวของผมอง ผมว่ามีนิสิตนักศึกษา "น้อยคน" นะครับ ที่จบแล้ว จะไปเยี่ยม หรือ ไปไหว้ "ครู" มหาวิทยาลัย
อ่านบันทึกนี้แล้ว "ประทับใจ" มาก
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
*ขอแสดงความชื่นชมลูกศิษย์ของอาจารย์ด้วยค่ะ
สวัสดีครับ คุณ poo
หาว่าเราชมตัวเอง ... ลูกศิษย์พูดแบบนี้น่ะสิ ... ผมถึงว่า ผมยังไม่ได้สอนอะไรเขามากเลย
สำหรับประโยคที่ว่า "ครูเป็นอย่างไร ลูกศิษย์ก็เป็นอย่างนั้นเนาะ" ... ผมเชื่ออย่างนั้นจริง ๆ หากว่าลูกศิษย์ผมที่เป็นครู เขาเป็นคนไม่ดี เป็นครูไม่ดี ผมก็เชื่อว่า ผลผลิตทางการศึกษา คือ ลูกศิษย์ของเขาจะเลียนแบบพฤติกรรมเหล่านั้นจากครูเหล่านี้
ขอบคุณแฟนพันธุ์แทะที่อ่านทุกตัวอักษร :)
สวัสดีครับ ท่าน ผอ.วิชชา small man :)
ปี ๆ หนึ่ง ผมสอนลูกศิษย์จบไป 1,000 คน จะมีกลับมาก็ไม่ถึง 10 คน ครับ นอกจากมีความผูกพันกัน ศรัทธา นับถือ ครับ
ครูที่ไหนก็คงภูมิใจทั้งนั้น ที่เห็นลูกศิษย์คิดถึงสิ่งที่เราให้เขาไป
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีครับ คุณ ลิ้มศรี ...
ขอบคุณแทนลูกศิษย์ ครับ :)
มาขอคารวะ"คุณครู"ด้วยดวงใจอิ่มเอมด้วยคนค่ะ เชื่อว่า การขยายผลแบบนี้แหละค่ะที่จะช่วยให้เกิดครูดีๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ขอบคุณทั้งสำหรับบันทึกและวิถีปฏิบัติของคุณ Wasawat Deemarn นะคะ
ขอบคุณครับ คุณ โอ๋-อโณ :)
สวัสดีค่ะอาจารย์
อ่านไป ยิ้มไป หวนนึกถึงเรื่องของตัวเองบ้าง
หน้าเลยบานเป็นจานเชิงงี๊เลยหล่ะค่ะ อิ..อิ..
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวดี ๆ แก่ผู้ร่วมวิชาชีพนะคะ
ขอบพระคุณ คุณครู Preeda ครับ ... หาเรื่องชมตัวเองน่ะครับ 555
ขอบคุณครับ คุณ ครูปู ... ช่วยกันสร้างคนดีครับ :)
อาจารย์โชคดีจัง ที่มีลูกศิษย์กลับมากราบขอพรจากครู "ได้อะไรจากครูไปเยอะ" อันนี้แหละที่ผมอยากได้ยิน เพราะมันเป็นกำลังใจของคนทำงานหนัก ^^
แต่เบื้องหลังจริงๆ เหมือนที่อาจารย์บอกคือ เราไม่ได้ต้องการให้เขามากราบขอบคุณหรอก แต่เราอยากเห็น ลูกศิษย์ "เป็นคนดี" มีความก้าวหน้าในวิชาชีพของเขา อย่างสมบูรณ์
ถือเป็นโชคดีแล้วกันนะครับ ท่านอาจารย์ตี๋ ครูgisชนบท ;)...
ความรักของครูบาอาจารย์ คือ ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
ขอบคุณมากครับ ;)...