ระหว่างพักที่อุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อนตอนไปทัวร์ลุงโจ้ครั้งที่สอง (21-24 กุมภาพันธ์) ลุงโจ้พาเราไปชม “ลานดอกเสี้ยว” กันค่ะ
คนเหนือเรียก "ดอกชงโค" ว่าดอกเสี้ยว ซึ่งป้าเจี๊ยบคิดว่าเหมาะกันดีกับกลีบดอกที่เป็นเสี้ยวๆ
ลุงโจ้คุยเรื่องลานดอกเสี้ยวไว้ตั้งแต่ก่อนออกเดินทาง และป้าเจี๊ยบเห็นป้ายประชาสัมพันธ์งานเทศกาลดอกเสี้ยวบานตั้งเป็นระยะๆ ตามริมถนน แต่ป้ายนั้นก็บอกให้รู้ว่าวันที่เรามานั้นงานเลิกไปแล้วค่ะ ป้าเจี๊ยบจึงไม่แน่ใจว่ายังจะมีดอกเสี้ยวให้เราชมกันหรือเปล่า
ดังนั้น พอเห็นต้นดอกเสี้ยว 1 ต้นบริเวณลานจอดรถของอุทยานมีดอกให้เห็นประปราย ป้าเจี๊ยบก็รีบถ่ายภาพเก็บไว้ซะก่อน กันเหนียว อิ อิ อิ..
ดอกอยู่สูงมาก จึงได้ภาพเป็นมุมเงย และดูท่าว่าจะใช้ทำเป็นโปสการ์ดได้เลย ถ้าใส่ตัวอักษรลงไป เพราะฉากหลังเป็นท้องฟ้า มีมดแดงไต่บนดอกแถมมาด้วย นี่ไงคะ
จากภายในอุทยาน ลุงโจ้ขับรถพาเราขึ้นไปบนภูเขาประมาณยี่สิบกิโลเมตรก็ถึงลานดอกเสี้ยว มีร่องรอยการจัดงานหลงเหลือให้เห็นนิดหน่อย ส่วนดอกเสี้ยวยังมีให้ชมเหลือเฟือค่ะ ไม่ใช่เฉพาะแค่บริเวณลานจัดงานเท่านั้นนะคะ บริเวณภูเขาก็ยังมีดอกเสี้ยวบานเต็มไปหมด เห็นสีขาวกระจายอยู่ทั่วไป แม้ว่าดอกอาจจะไม่หนาแน่นเท่าช่วงเทศกาล ก็ยังงามเหลือเกิน
ป้าเจี๊ยบดีใจจังที่มาหลังเทศกาล จึงมีแต่เราสี่คนเท่านั้น น้องแพรกับป้าเจี๊ยบสาละวนถ่ายภาพกันแยะมาก ลุงโจ้ขับรถพาขึ้นภูเขาไปชมป่าดอกเสี้ยวจากมุมต่างๆ ตรงไหนมองเห็นวิวที่อยากถ่ายรูปก็ร้อง “หยุด” เท่านั้น ลุงโจ้จอดรถให้เลยค่ะ
นี่คือภาพที่ระลึกส่วนหนึ่งจากลานดอกเสี้ยวที่อุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อนค่ะ
สวยสุดฝีมือทุกครั้ง
ดอกเสี้ยวสวยจังค่ะ น่าตามไปดู
ดอกเสี้ยว สวยมากอยู่ไม่ไกล ป่าเหมี้ยง แจ้ซ้อนนี่เอง หากภึงเทศกาลดอกเสี้ยวปีหน้าจะตามไปดูค่ะ สวัสดีค่ะ
เห็นภาพดอกเสี้ยวแล้วหายเหนื่อย สบายตา สบายใจ ลืมเรื่องขุ่นของหมองใจต่างๆได้มากๆค่ะ อย่างนี้เรียกธรรมชาติบำบัดได้ไม๊คะ ถ้าเป็นไปได้แก่ตัวแล้วอยากไปอยู่ที่ลำปางจังเลยค่ะ
ดอกเสี้ยวสวยจริงๆค่ะ
ดอกทาน สดๆ ได้ไหมครับ
ดอกไม้สวยมากๆเลยค่ะ