ย้อนอดีต...คนช่างจด
มีโอกาสกลับไปเปิดสมุด Friendship สมัยม.ศ.3 เพื่อหาที่ติดต่อเพื่อนให้เพื่อนเก่าคนแกร่ง ก็เลยได้เห็นว่าเรานี้ช่างขยันจดโน่นจดนี่เอาไว้มากมาย และคิดว่าตัวเราเองก็คงถูกหล่อหลอมมาด้วยสิ่งต่างๆที่อ่านๆจดๆเอาไว้นี่เอง โดยเฉพาะสิ่งที่จดเอาไว้ในหน้านี้ค่ะ หวังว่าจะเพ่งอ่านกันพอได้นะคะ ตอนนี้ว่าพี่วั้นว่าทำไมลูกเขียนหนังสือตัวเล็กจัง มาดูลายมือตัวเองแล้วเลยเพิ่งจะนึกได้ว่า คงจะเป็นด้วยวัยนั่นเองค่ะ เราเขียนตัวเล็กกว่าลูกเสียอีก
ความเห็น (12)
somporn2506
Good Idea
+ สวัสดีค่ะพี่โอ๋..
+ เป็นนักคิด นักจด ตั้งแต่เด็กเลยนะค่ะ
+ มศ.3 เอง...บันทึกและขีดเขียนเรื่องราว ดีๆ ได้เยี่ยมจริง ๆ ค่ะ
+ วันเวลาผ่านไป...สิ่งดี ๆ เหล่านี้กลับมีประโยชน์ต่อเพื่อน G2K ได้ระลึกคิด
+ รักและคิดถึงพี่โอ๋เสมอค่ะ
+ เด็ก ๆ หลาน ๆ เป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ
- สวัสดีค่ะ พี่โอ๋ ขอเรียกพี่โอ๋นะคะเพราะอยากเรียก และตอนนี้ก็เรียกได้สนิทใจเพราะ รู้ว่าเป็นเด็ก ม.ศ 3 สมัยอักษรเปลี่ยนเป็น ม. เฉย ๆ รุ่นแรกค่ะ ติดตามอ่าน และชื่นชมยอมรับนับถือในความคิดมาตลอด เป็นคนที่มีความคิดก้าวหน้า กล้าคิดนอกกรอบ ยอมคารวะจริง ๆ ค่ะ
- เห็นแววการรู้จักคิด มาจากวัยรุ่นเลยนะคะ ถ้าวัยรุ่นไทยรู้จักคิดได้ครึ่งพี่โอ๋ สังคมไทยคงก้าวไกลกว่านี้
- อ่านบันทึกนี้แล้ว ย้อนกลับไปอ่านสมุด Friendship สมัย ม.ศ.๕ สามสิบกว่าปีก่อน เพื่อนๆ ก็ไม่ได้มองแตกต่างไปจากในตอนนี้มากนักหรอกครับ -- นิ่งๆ เงียบๆ แต่พูดออกมาทีไร x แตกเป็นส่วนใหญ่ (x = ฮา หรือ กวนประสาท)
- ลายมือแต่ละคน อื้อหือ... ส่วนลายมือผม ตัวใหญ่มากมาตั้งแต่เด็ก
- มีรายละเอียดบางส่วนที่เพื่อนๆ มองตัวเราขัดแย้งกันเอง ก็ตัวเราคนเดียว จะเป็นหลายอย่างสำหรับเพื่อนหลายคนได้อย่างไร
- สิ่งที่เพื่อนมองเรา ก็อาจจะไม่ใช่ตัวเราก็ได้
- เพื่อนที่เรียนด้วยกันมาสิบกว่าปี ไม่มีใครสักคนที่ทำนายได้เลยว่าผมเป็นแบบที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
- มีสมัครมาเป็นน้องเขยสองคน แต่ทั้งคู่ไปทำไร่แห้วเรียบร้อยแล้วครับ
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
เยี่ยมมากเลยค่ะพี่โอ๋ ลายมือสวย จดเป็นระเบียบ แถมเนื้อหาดีอีกตั้งหาก :-)
- ลายมือสวยมากเลยครับ
- สุดยอดครับ เป็นตัวอย่างให้กับเด็ก ๆ ในอนาคตได้อย่างดีเยี่ยมเลยครับ
- ขอบคุณครับ
เห็นแบบนี้แล้วนึกถึงเพื่อนจังค่ะ ทุกวันนี้แตกกระสานกันไป แต่ก็ยังนัดเจอกันบ้างตามโอกาส จะเจอกันบ่อยสุดก็ตามงานแต่ง งานบวช งานศพนี่ล่ะค่ะ : ) ตอนเรียนไม่มีใครนึกสักคนว่าหนูจะมาด้านอาร์ตเต็มตัว เดากันว่าอย่างเก่งก็สถาปนิก มัณฑนากร เพราะมีหัวเอียงไปด้านนั้น หรือไม่ก็เป็นนักเคมีเพราะเรียนได้ดี แต่ครูเคมีก็บอกว่าถึงเรียนได้ดีแต่บุคลิกอย่างเราไม่มีทาง เชื่อครูเถอะ 555 ครูแม่นจัง เพื่อนงงกันหมดที่เราเลือกศิลปกรรม หลุดโผอย่างแรง ไปแย่งที่เด็กสายศิลป์เขา ส่วนเพื่อนก็เป็นหมอ ทันตแพทย์ วิสัญญีแพทย์ วิศวกร อาจารย์มหาวิทยาลัย นักคณิตศาสตร์ นักเคมี ฯลฯ แต่อยู่ในสายวิทย์ทั้งนั้น นี่มารำลึกความหลังให้ฟัง คนอื่นมาอ่านเจอจะเห็นว่าหนูแก่ค่ะ ; P
มาย้อนความทรงจำอันแสนน่ารัก กับพี่โอ๋ค่ะ
* โอ๊ะโอ๋ พี่โอ๋ เขียนความหมายของชีวิต ตั้งแต่เป็นวัยสะรุ่นเลยนะคะ ... เยี่ยมยุทธ์ค่ะพี่
* ปูก็ชอบเขียน .. แค้นใคร ทำอะไรเค้าไม่ได้ ก็ใช้วิธีนี้ล่ะคะ ได้ผลสงัด ... แต่ถ้าแค้นอีกกรณี ก็ดื่มน้ำคะ :)
* เสียดายอย่างเดียว ลายมือไม่สวย หากเขียนเร็วๆ บางเล่มเลยไม่ค่อยประทับใจ และอ่านยากค่ะ .. ยังเก็บไว้เลยค่ะ จนปัจจุบัน
* จนน้องๆ บอกพี่ปูชอบเก็บสมบัติบ้า .. หมดอารมณ์เลย เปลี่ยนเรื่อง :)
* อยากเรียนถามพี่โอ๋ ว่ามีสมุดบันทึกตั้งแต่วันเด็ก จนถึงตอนนี้ กี่เล่มแล้วคะ
* ขอบคุณค่ะ ให้ปูมาบ่นยาว อีกแหล่ว .. เกรงใจ แต่มือไปเอง อัตโนมัติ เหมือนพี่แอมป์ว่า ค่ะ .. ติดพัน
* อย่าโหมงานหนักนะคะพี่ รักษาสุขภาพนะคะ
คุณแม่น้องแอมแปร์ เรื่องดีๆที่เก็บๆมาหรอกค่ะ เสียดายที่หลายๆชิ้นไม่มีที่มานะคะ แต่อ่านแล้วก็อยากเอามาเผื่อแผ่กันค่ะ ว่าจะเอาหน้าอื่นๆมาลงอีกค่ะ ได้ใจว่าตัวเล็กๆก็ยังมีคนอุตส่าห์อ่าน ดีใจมากเลยค่ะ
ได้เลยค่ะน้องอักษร พี่โอ๋ไม่ค่อยเดือดร้อนกับเรื่องอายุค่ะ ชอบแก่มาแต่เด็ก สงสัยเป็นคนชอบคิดแปลกๆนั่นแหละค่ะ กลับมาเที่ยวเมืองไทยไปอยู่แถวไหนคะนี่
ท่านพี่ Conductor คะ ดีใจจังได้อ่านย้อนอดีตท่านพี่ด้วย แต่ทำไมโอ๋นึกออกไม่รู้ว่าท่านพี่จะเป็นยังไงสมัยม.ศ (คิดว่าน่าจะเดาถูกด้วยค่ะ) ขำเรื่องสุดท้ายมากๆเลยค่ะ มุกไร่แห้วนี่...สุดยอด
น้องณิช คะเดี๋ยวเอามาฝากอีกอัน 2 อันค่ะ ตอนแรกคิดว่าเขียนตัวเล้ก...ไป แต่มีคนน่ารักๆมาช่วยกันอ่านแบบนี้ เลยขอเอามาลงอีกหน่อยนะคะ
ขอบคุณ คุณ pomdent นะคะ เดี๋ยวนี้อยู่แต่วงในนะคะ พี่โอ๋แว้บ...ไปอ่านอยู่ค่ะ รู้ว่ามาแวะเยี่ยมพี่โอ๋บ่อยๆดีใจจังค่ะ
พี่โอ๋ว่าน้องซูซานเป็นคนศิลป์ๆแบบหัววิทยาศาสตร์ค่ะ เป็นส่วนผสมที่ลงตัวทีเดียว ความจริงเด็กๆไทยเรามีแบบนี้เยอะนะคะ เพียงแต่หาผู้ใหญ่เข้าใจและส่งเสริมไม่ค่อยถูก ไม่งั้นคงมีคน"รุ่ง" ในแนวนี้อีกเยอะ น้องซูซานเองก็คงเป็นแรงบันดาลใจของเด็กๆรุ่นใหม่ได้อีกเยอะทีเดียว ถ้าใครได้รู้จัก
น้อง poo คะ เก็บมาทั้งนั้นค่ะ ไม่ได้เขียนขึ้นเอง เรื่องลายมือนี่ฝึกกันได้นะคะ อยากเก็บอะไรลองหัดเขียนสวยแบบศิลป์ๆดูบ้างก็ได้นี่คะ เอาไว้ให้หลานๆดูก็ยังได้ เขียนได้อ่านเพลินออกค่ะ ยาวๆก็ไม่ว่าถ้ามาจากใจ (สำนวนเหลือกินไหมคะนี่...ชักติดมาจาก 3 หนุ่มที่บ้าน ที่วันนี้นินทาคุณครูกันจนแม่ขำกลิ้งเลยค่ะ) อ้อ..เกือบลืมตอบว่ามีสมุด diary ปีละเล่มมาตั้งแต่ชั้นม.ศ 4 จนจบมหาวิทยาลัยแล้วก็ทำงานจนกระทั่งมีพี่วั้น รวมๆแล้วก็เป็นสิบเล่มได้ค่ะ พอมีลูกก็เขียนห่างขึ้น ไปบันทึกในสมุดลูกแทนค่ะ ขอบคุณที่ถามนะคะ ทำให้ได้ทึ่งกับอะไรที่ดูเหมือนพื้นๆ แต่ถ้าเราทำสม่ำเสมอ มันก็ดูเป็นเรื่องน่าทึ่งได้
งานและความรัก เป็นสิ่งสำคัญต่อชีวิตจริง ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
แอบตามมาจากลายแทงน้องซูซานค่ะ ลายมือพี่โอ๋สวยงามเป็นระเบียบจริงๆด้วย อิอิ
คุณโอ๋ ลายมือสวยเรียบร้อยด้วยค่ะ จริงๆอย่างซูซานบอก.. ช่างจดจริงๆค่ะ ...ชอบๆ..