ลดโลกร้อนเริ่มที่ตัวเอง
ดิฉันอาศัยอยู่ที่บ้านซึ่งห่างจากโรงพยาบาลประมาณ 1 กก. (ซอยสุขเสมอ) จากเดิมขับมอเตอร์ไซค์ไป-กลับทุกวัน ค่าน้ำมันสัปดาห์ละ 100 บาท (รวมตอนเย็นไปสนามกีฬาไป-กลับอีก 1 รอบ) คิดอยู่ว่าจะทำอะไรได้บ้าง เพื่อลดโลกร้อน จากที่พยายามไม่รับถุงหิ้วเวลาซื้อของ หรือถ้ารับถุงหิ้วแล้วก็พยายามนำกลับมาใช้ประโยชน์ทุกใบ ก็พอดีกับที่ผู้อำนวยการโรงเรียนศรียาภัยซึ่งอยู่ใกล้โรงพยาบาลก็มีนโยบายเชิญชวนให้ทุกคนใช้จักรยาน จึงเริ่มต้นขี่จักรยานไปทำงานด้วยความตั้งใจ...โอ้โห วันแรกรู้สึกตื่นเต้น...คนรู้จักที่หันมามองแต่ละคนทำหน้าแบบประหลาดใจมาก บางคนอ้าปาก...หวอ...สีหน้าแววตาตระหนกตกใจ...แล้วก็ยิ้มน้อย ๆ แบบเอ็นดู วันแรกถึงที่ทำงานแล้ว เหงื่อซึม...ไหลพอประมาณ เพราะปั่นจักรยานเร็วไปหน่อย กะจังหวะไม่ค่อยถูก ตื่นเต้น...
วันที่สอง เริ่มปั่นช้าลง กะว่าประมาณ 7 นาทีก็ถึงโรงพยาบาล ปรากฎว่า 10 นาที โอเค...เหงื่อไม่มาก
วันที่สาม-สี่-ห้า เริ่มชิน แต่ปรากฎว่ามีข่าวไม่ค่อยดีเกิดขึ้น ในช่วงเดือนนี้ รถจักรยานที่จอดในโรงพยาบาลหายไปแล้ว 5 คัน โอ้ละหนอ...ทำอย่างไรดี ที่ล๊อคจักรยานเพิ่งซื้อมาใหม่ 49 บาท ก็พังเสียแล้ว สุดท้ายยกรถไปจอดหน้าห้องทำงานซะเลย ...เฮ้อจะคุ้มไหมนี่...ลดโลกร้อน..แต่ไหล่กับข้อมือจะทรุดเพราะต้องยกจักรยานขึ้นบันไดนะเนี่ย...
แต่ก็จะพยายามต่อไป...เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการลดโลกร้อน...ให้ได้..สักนิด...ก็ยังดีกว่า...ไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะพี่ไก่
- มายิ้ม ๆ กับความพยายามและสำนึกในการช่วยลดโลกร้อน
- น่ารักจังค่ะ น้องว่าดีนะคะปั่นจักรยานก็ได้ออกกำลังกายด้วย แล้วยังประหยัดค่าน้ำมันได้อีกด้วย ...เหนื่อยกำลังดี ตังส์อยู่ครบ...ฮา...
- ส่วนที่ต้องยกจักรยานไปไว้หน้าห้องนั้น น้องคิดว่าถือเสียว่าเราออกกำลังกายโดยการยกน้ำหนักก็แล้วกันนะคะ...
- ส่งกำลังใจให้พี่ไก่ค่ะ ...^_^..
อำนวย สุดสวาสดิ์
- เยี่ยมจริงๆ ครับ อิอิ...
- ขอบคุณครับสำหรับแรงบันดาลใจดีๆ ---ผมไม่ได้ปั่นจักรยานครับ (เพราะไม่มี) ถ้าไม่ไกลมาก อาศัย "เดิน" เอาครับ --ทำมานานแล้วด้วย 555 บางทีคนอื่นก็มองแบบเอ็นดู ถามว่าทำไมไม่ขับรถมา ผมบอกขี้เกียจขับ อิอิ
- สำหรับคนสองคนนี้
ครับ ท่านปฏิบัติแบบนี้มานาน ---เป็นสิบๆ ปีแล้วครับ
(ตั้งแต่ผมยังไม่ลืมตาดูโลกมั้ง) - ขอบคุณครับ
จากคนซอยเดียวกัน...อยากจะปั่นจักรยานไปทำงานเหมือนกันจ้ะ