"สัญชาตญาณเอาตัวรอดของมนุษย์"
ผมคิดที่จะเขียนเรื่องนี้หลายครั้งแต่เขียนไม่ออก ขอออกตัวก่อน และผมได้พูดตั้งแต่แรกแล้วว่า ผมไม่ใช่นักวิชาการ เวลาผมขีดๆเขียนๆ การนำเสนอในบันทึก ไม่เป็นขั้นตอน ไม่เป็นระบบ และไม่เป็นศัพท์ทางวิชาการสักเท่าไร การนำเสนอในบันทึกของผมนั้นจะเป็นภาษาพูดมากกว่า
สัตว์โลก ไม่ว่ามนุษย์ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ หรือสัตว์เดรัจฉาน เมื่อเกิดเวลาคับขัน จวนตัว จะมี สัญชาตญาณเอาตัวรอด จะทำทุกวิถีทางเพื่อนำพาตัวเองให้รอดพ้นจากสถานการณ์คับขัน จวนตัวนั้น ตามธรรมชาติของมนุษย์ที่ขึ้นชื่อว่าสัตว์ประเสริฐ และมนุษย์ขึ้นชื่อว่าผู้มีจิตใจสูง ก็ต้องดิ้นรนหลีกเลี่ยง มีวิธีการเอาตังรอดมากกว่า สัตว์เดรัจฉาน ในบันทึกนี้ผมของพูดถึงการเอาตัวรอดของมนุษย์ อย่างเดียว ส่วนสัตว์เดรัจฉานนั้นไม่ขอพูดถึง ผมขอแบ่งการเอาตัวรอดของมนุษย์ไว้ 2 ประเภท
ประเภทแรก เมื่อเผชิญกับปัญหา หรือเวลาคับขัน มนุษย์การเอาตัวรอด โดยใช้ ปัญญา ล้วนๆ ดิ้นรนหลีกเลี่ยง ในการเอาตัวรอด เอาตัวรอดโดยไม่ทำให้ผู้อื่นพลอยเดือดร้อนตาม และไม่กระทบกระเทือนถึงคนอื่น หรือทำให้คนอื่นรับแทน
ประเภทที่2 ไม่ใช้ปัญญาของตนในการแก้ปัญหา แก้สถานการณ์คับขันนั้น ดึงคนอื่นมาพ่วงด้วย ทำให้คนอื่นเดือนร้อนตาม โดยคนอื่นไม่ได้กระทำ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง หรือแม้แต่ “เอาความดีใส่ตัว เอาความชั่วโยนให้คนอื่น” ป้ายให้เป็นสีต่างๆ เพื่อทำให้ตัวเองให้รอดพ้น ไปได้ โดยไม่คำนึงถึงผลเสีย คำนึงถึงความทุกข์ของคนอื่นที่ได้รับโดยไม่ได้ก่อขึ้น
ในยุคของสังคมที่มีการแก่งแย่งแข่งขัน อาจจะเจอการเอาตัวรอด ของมนุษย์ ในประเภทที่ 2 มากกว่าประเภทแรก เพราะว่าคุณธรรมจริยธรรมในตัวของมนุษย์ตอนนี้เสื่อมถอยไป ไม่เป็นสัตว์ประเสริฐ และมีจิตใจต่ำลงเรื่อยๆ
ขอย้ำว่า..เป็นความคิดเห็นส่วนตัวผมทั้งหมด โดยไม่ได้อ้างอิงแหล่งที่มาจากแหล่งใด บันทึกนี้อาจจะดูเหมือนการการนำเสนอแบบมองโลกในแง่ร้ายสักหน่อย “คนชั่วก็มีมาก คนดีก็ยังมีหลาย” ขอให้ใช้วิจารณญาณ ในการอ่านบันทึกนี้
ขอบคุณมากครับ
ความเห็น (9)
- สวัสดีครับ
- แวะมาอ่านและลงชื่อไว้
- ในชีวิตจริง คงมี มนุษย์ ประเภท 1 + ประเภท 2 หารด้วยสอง อย่ด้วยนะครับ
ครูค่ะ
* เวลาเรายิ้ม โลกทั้งใบ ก็จะยิ้มไปด้วย ...
แต่ผกผันกัน เมื่อเราร้องไห้ เราก็ร้องไห้คนเดียว นะคะ :)
* No Perfect Man in the World, Just only Intention *
... อี๋ บอกปูว่า ในโลกนี้ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ ...
แค่ ความตั้งใจที่ดี และ ความรัก ก็สามารถเอาชนะอุปสรรค์ทั้งมวลได้
... เป็นกำลังใจให้ครู ทุกเส้นทาง ไต่ดงดอย สู่ฝัน ค่ะ ...
แล้วที่บอกว่า...แก้ผ้าเอาหน้ารอดละครับครู 555+++ขำ ๆนะครับ
คนเราทุกคนก็มีสัญชาตญาณการเอาตัวรอดกันทั้งนั้น
อยู่ที่ว่า จะอยู่ทน หรือทนอยู่...
ครูค่ะ
ภาพน้ำตกด้านบน ใช่ ทีลอซู ไหมคะ
...
ครูไปช่วงไหน ทำไมขึ้นไปยืนด้านบนได้เอ่ย
...
คิดถึงทีลอซู อลังการแห่งสายน้ำ
...
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ ขอบคุณค่ะ
สำหรับ ภาพงามๆ
คุณกวิน อืม น่าคิดครับ
"ในชีวิตจริง คงมี มนุษย์ ประเภท 1 + ประเภท 2 หารด้วยสอง"
ผมขอแค่ผมรู้ตัวว่า ไม่ใช่ประเภท ที่2 ก็พอแล้วครับ ใครจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน
ขอบคุณครับที่ให้เกียรติมาลงชื่ออ่าน
คุณpoo
ภาพนั้นคือนำตก ทีลอซู ครับ
ผมไปเที่ยวตอนสิ้นปี 50 ตอนนั้นเป็นหน้าหนาวพอดี
ในรูปชั้นบนสุดแล้วครับ
ไม่ว่ายังไง "เคาะ"
ครูคะ
* ครูเคยไปล่องแก่ง ทีลอเร หรือยังคะ
* ช่วงที่ปูไปทีลอซู เสียดายไม่ได้ไปล่องค่ะ
* ... ไปเคาท์ดาวน์ ปลายปีที่ ทีลอซู
เป็นไงบ้างคะครู ..
* อยากทราบบรรยากาศ ช่วงเคาท์ดาวน์ที่น้ำตกนะคะ
* เห็น อลังการทีลอซู แล้ว อยากไปสัมผัสอีก มิรู้เบื่อค่ะ