ความทรงจำในเมืองสามหมอก 2
สำหรับชีวิตครูดอยที่เป็นคนต่างจังหวัดแล้ว เวลาพักผ่อน ส่วนมากหมดไปกับการเดินทาง หลายต่อหลายชั่วโมงในการเดินทาง ผ่านหมอกและความมืด ในยามค่ำคืนที่ครูส่วนใหญ่ใช้เดินทาง จะถึงที่พักก่อนขึ้นโรงเรียน ราวๆ ตี 2 และเดินทางต่อในตอนเช้ามืด เมื่อถึงวันที่ต้องขึ้นโรงเรียนเป็นความเหนื่อยยากลำบากใจ กว่าจะตั้งต้นขึ้นโรงเรียน โดยเฉพาะช่วงฝนโปรยปราย ถนนลื่นเป็นที่ ดินที่ถูกละออง หมอกและสายฝน เลื่อมเป็นมัน ทำให้คิดถึง ดอยเจ็ดล้านที่ใช้งบประมาณหลวงในการสร้าง เนื่องด้วยต้องระเบิดหินที่ขวางทาง ดินที่ทรุดตัว และหนทางที่ลาดชัน เพื่อนำความเจริญสู่เส้นทาง ตามคำบอกเล่าของคนในพื้นที่ เส้นทางแม่ลาน้อย-ปางอุ๋ง
หนทางข้างหน้ามีเด็กๆรออยู่ อาหารกลางวันกำลังถูกลำเรียงขึ้นโดยพวกครูช่วยกันขนใส่รถชาวบ้านม้งคันหนึ่ง และวันนี้เด็กๆจะได้ดื่มนม ความลำบากเกิดขึ้นมากมาย บางครั้งรถขึ้นไม่ได้ ต้องขึ้นไปกระโดดบนรถ เพื่อให้น้ำหนักลงที่รถ และเหยียบคันเร่งส่งไปพร้อมๆกัน ด้วยรถชาวบ้านบางคันดอกยางรถก็ไม่มีแล้ว ครูในโรงเรียนนี้ทุกคนสามารถอาศัยรถชาวบ้านขึ้นโรงเรียนคันไหนก็ได้ไม่ต้องเก็บค่าเดินทาง แต่หากเป็นกะเหรี่ยงจะเก็บค่ารถ ตามแต่ระยะทางและอารมณ์คนขับ ด้วยระยะทางจากอำเภอแม่ลาน้อยถึงโรงเรียน เกือบ 50 กิโล
แต่บรรยกาศสวยมากๆค่ะ มองเห็นดอยเป็นลูกๆซ้อนๆ เลื่อมล้ำกัน .... หมอกบางๆจางๆลอยกระทบผิวหน้า เย็นเป็นะระลอก และเมื่อแสงอาทิตย์สาดส่องลอดกลุ่มเฆมหมอกมา.... ความเย็นเริ่มจางหาย .....ความอบอุ่นกระตุ้นให้ เริ่มทำงาน .....
เมื่อขึ้นมาถึงแล้ว เด็กน้อยกับรอยยิ้ม ท่าทางไหว้แบบย่องเข่า น่ารัก ใสๆ พร้อมกับคำว่า สะวะดีคะ คูเอของเด็กอนุบาล มีเด็กม้งชั้นโตๆรีบวิ่งมายืนรอช่วยกันขนอาหารกลางวันที่ต้องสำรองเผื่อไว้บ้างก็เป็นเดือน และนมกล่องจำนวนมากที่พอที่จะดื่มประมาณ 2 เดือนได้
เมื่อช่วยขนคุณครู เด็กๆก็จะให้ดื่มนมคนละหนึ่งกล่องเป็นรางวัล เห็นภาพแบบนี้แล้ว ครูก็หายเหนื่อยค่ะ การเดินทางที่ต้องอาศัยรถชาวบ้าน จะเป็นแบบนี้ลุ้นระทึกทุกครั้งที่ขึ้นมา ระยะหลังครูเอ อาศัยซ้อนท้ายรถครูชายรุ่นน้องในโรงเรียนขึ้นมา เฮ้อ...ขึ้นแล้วก็ไม่อยากลง ลงแล้วก็ไม่อยากขึ้นค่ะ
ด้วยความระลึกถึง ครูดอยทุกคนที่กำลังปฏิบัติหน้าที่
ความเห็น (22)
มาอ่านความทรงจำที่ดี ในบ้านของผม(เมืองสามหมอก)ครับ
(งานของผมเมื่อย้อนไปที่เมืองสามหมอก)
-----------------------------------------------------------------
อาการ ขึ้นไม่อยากลง และ ลงไม่อยากขึ้นนั้น ต้องไปถามครูดอยและหมออนามัยบนดอยครับ :)
แม่สอด ฝนตกติดต่อกันมา 2 วันแล้ว
โรงเรียนในดอย บางโรง จากนี้ไปเป็น เวลา 4-5 เดือน
ครูดอย ถึงจะได้พบหน้าครอบครัว
มาส่งกำลังใจให้ครูดอย เช่นด้วยคนครับ
สวัสดีค่ะครูเอ ความบริสุทธิ์แห่งธรรมชาติ ไม่ต้องการการเสริมแต่ง วงเวียนแห่งชีวิต เขาจะเป็นผู้ลิขิตเอง
สวัสดีค่ะครูเอ
มาเป็นกำลังใจให้ครูค่ะ และเป็นกำลังใจให้คุณครูที่อยู่บนดอย
ที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ทุกคนค่ะ....
รู้แล้วค่ะว่าทำไมคนที่อยู่บนดอยจึงมีผิวขาว เพราะอยู่ในเมืองเมืองสามหมอกนี่เอง
ในฤดูหนาวอากาศคงหนาวมากนะคะ
อยู่พื้นราบแค่อากาศเย็น พี่ก็ต้องพึ่งน้ำอุ่นแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณเอก
หมอกับครูเท่านั้นที่ชาวบ้านในพื้นที่ให้การยอมรับค่ะ
นึกคิดเป็นคนเดียว ขึ้นแล้วไม่อยากลง ลงแล้วก็ไม่อยากขึ้น
ครูจากยอดดอยและหมอบนดอย
"... ชีวิตของครู ฟังดูก็รู้ เพียงให้ชื่นใจ หวังสิ่งเดียวที่ยิ่งใหญ่ เด็กของไทยต้องพัฒนา ..."
ร้องผิด ๆ ถูก ๆ แต่ร้องด้วยใจนะครับ
กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ ครับ
ขอบคุณค่ะ ครูข้างถนน
เป็นกำลังใจให้ครูดอยทุกๆคนค่ะ หากพวกเขาติดต่อกับโลกภายได้แบบพวกเราคงจะดีนะค่ะ ความเหงาสำหรับที่นั้นโหดร้ายมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ น้อง amp
ชีวิตดำเนินค่ะ
ขอบคุณค่ะ น้องกล้วยแขก
แวะมาอ่านเรื่องครูดอยอีกนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่นก
เดี๋ยวจะพาไปอาบน้ำห้วยที่แม่ฮ่องสอน อิอิ รับรอง ขาวจริงค่ะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับเสียงเพลง รู้แล้วค่ะว่ามาจากใจของอาจารย์ ทำเอานึกไม่ถึงเลยค่ะ อิอิ
อ่านบันทึกของครูเอ แบบไม่ต้องมีภาพประกอบเลยครับ
เพราะภาพต่างๆเหล่านั้นมันยังวนเวียนอยู่ในหัวเสมอมาครับ
ขอบคุณ คุณรินทร์ค่ะ
ยินดีค่ะ กับบันทึกที่ให้ความทรงจำที่ดีค่ะ
ดีใจที่รับรู้ว่า ยังมีผู้คนให้โอกาสกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันค่ะ
มาพรวนบันทึกค่ะ
สมัยนั้นกล้องสักตัวก็หายากจริง รู้สึกว่ากล้องเป็นเบบรุ่นเก่า ฟิลม์ก็คงหายไปแล้วค่ะ..... เลยไม่มีภาพมาฝาก .....
......มีแต่ภาพในความทรงจำค่ะ...
- มาทักทายครูเอ
- เป็นอย่างไรบ้างช่วงนี้
- งานยุ่งไหมครับ
ก็มีบ้างค่ะ อาจารย์เป็นอย่างไรบ้างค่ะ
* คิดถึง มฮส. คิดถึง ครูเอ
* เอ ครูเอ ได้รับ tag ความลับ
* จากใครหรือยังคะ .. ?
* จะรออ่านเรื่อง มฮส. อีกค่ะ
* ฝากกอดน้องบูม ฝันดีนะคะ
คิดถึงเช่นกันค่ะ
tag ความลับ ดูเหมือนยังค่ะ แต่ครุเอไม่ค่อยมีความลับอะไรหรอกค่ะ
จะค่อยๆเริ่มเขียนค่ะ ช่วงนี้เกเรค่ะ อิอิ
ขอบคุณค่ะ สำหรับอ้อมกอด
ไป-มา ไม่บอกกล่าว..พลาดอีกแล้วสิ
ขออภัยค่ะ กะไปให้ตื่นเต้น แต่ดันขับรถเลยเมืองแปง อิอิ
สวัสดีครับ ครูเอ
- แวะมาเยี่ยมครับ
- สบายดีนะครับ
- ไปทำบุญที่ไหหนครับ
- ยังงก็เอาบุญมาเผือด้วยนะครับ
- ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ ครูโย่ง ครูเอไปทำบุญที่วัดแถวแม่ฮ่องสอนมาค่ะ สบายดีอิ่มบุญกันทั่วหน้านะค่ะ
สวัสดีค่ะครูเอ
* คิดถึงนะคะ ... เจอเพลง นี้
* คิดถึงครูเอเลย
http://www.ijigg.com/songs/V2BCFGGCPD
* และคงเหมาะกับบันทึกนี้
* มีความสุข กับน้องบูม และหลานๆ เด็กน้อย
* ขอบคุณค่ะ