สมาชิกห้องเค็มมีคติ "ไม่หวั่นแม้งานมามาก" และ "ทำเท่าที่ทำได้ แต่ต้องทำให้หมด .." เช้า ๆ มือเป็นระวิง แต่เราก็คลายเครียดด้วยเรื่องเล่าต่าง ๆ ใครนอนดึกก็จะมีเรื่องเล่าจากรายการทีวีที่ดูตอนดึก ๆ มาแบ่งปันเพื่อนฝูง ส่วนผู้เขียนยึดคติอีกนิดนึงคือว่า...ประหยัดพลังงาน รอให้เพื่อนร่วมงานเล่าให้ฟัง ประมาณว่า...ส่งตัวแทนไปดู ไม่เว้นทั้งหนังและละคร..อาศัย ฟัง ๆ เอา..
เช้าหลายวันก่อนพี่ประจิมจุดประเด็นเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง พี่เขาดูจากรายการทีวีรายการหนึ่ง เป็นเรื่องเล่าถึงคุณลุงนิน (เขียนถูกรึเปล่า??? ไม่รู้) ตอนแรกก็รู้สึกเฉย ๆ แต่เสียงถกเถียงที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ ระหว่าง พี่นิจและคุณประจิม แบบว่า..ถึงไม่ตั้งใจฟังแต่เสียงก็เข้ามากระทบจนได้ คนอื่น ๆ และผู้เขียนร่วมประสมโรงบ้าง เล็ก ๆ ถกกันนานมาก เสียงก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ สุดท้ายนายดำทนไม่ไหว ก็ออกมาสรุปให้ฟัง ซึ่งผู้เขียนก็ประทับใจก็ตอนสรุปนั่นแหละ ประมาณว่า...คนที่มีความพอเพียง ต้องเป็นคนที่มีคุณธรรม นอกจากตัวเองจะมีความพอเพียงแล้ว ตัวคนนั้นจะต้องไม่เอารัดเอาเปรียบผู้อื่น ไม่หวังกำไร มีน้ำใจ ช่วยเหลือให้ผู้อื่นมีความสุขเหมือนตัวเองด้วย...
หลังจากนั้นประเด็นที่ถกกันต่อก็คือหัวข้อ "คุณธรรม" สองท่านที่ถกกันก็เถียงกันไปมาว่า ทำไมไม่ทำอย่างนั้น อย่างนี้ ก็เลยได้ข้อสรุปแบบไม่ปลื้มเท่าไร!! ประมาณว่า "คุณธรรม" ก็คือ "คุณ นะ(น่ะ,น๊ะ) ทำ" (แต่ฉันไม่ทำไง)
ฮ่าๆๆ ชอบๆครับ
แวะมาอ่านนะ หวังว่าคุณธรรมที่ว่านั้น ฉันก็ต้องทำด้วย
ต้องรู้เขารู้เรา และเราช่วยกันทำเพื่อนำไปสู่คุณธรรมด้วยกัน