เยาวชนของเรา

                    สวัสดีครับวันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องความจนอีกแบบหนึ่งของ

ชีวิต เมื่อเขาเล่าให้ผมฟังผมแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องเด็ก

หรือเยาวชนของชาติที่จะต้องเติบโตมาดูแลแผ่นดินประเทศของเราต่อไป

ในอนาคตจากการบอกของครูท่านหนึ่งสอนนักเรียนอยู่ นักเรียนอยู่ชั้นป5แต่

มีปัญหาเลยไม่ได้มาสอบและหยุดโรงเรียนไปเฉยๆ เป็นเวลานานมากครูไป

ตามถึงบ้านก็ไม่พบนักเรียนไปหาหลายครั้งก็ไม่พบแต่เมื่อวานนี้คือ วันที่  4

มิถุนายน 2551 ครูก็ได้ไปตามอีกแต่ไปครั้งนี้ถ้าไม่พบพ่อแม่หรือผู้ปกครอง

นักเรียนหรือตัวนักเรียนเองจะไม่ยอมกลับจะรอผู้ปกครองนักเรียนจนพบให้

ได้ ผลสุดท้ายก็พบเพราะพ่อแม่กลับจากทำงาน คุณครูก็ถามว่าทำไมเด็ก

ไม่ไปโรงเรียน ผู้ปกครองก็เล่าให้ฟังขณะที่เล่าให้คุณครูฟังนั้นก็เล่าไปด้วย

ร้องไห้ไปด้วย เพราะเสียใจพ่อนักเรียนเล่าว่า ผมอยากให้ลูกผมไปเรียนแต่

ผมไม่มีเงินเลยสักบาทเดียวที่จะให้ลูกผมไปเรียนในแต่ละวันที่บ้านผมก็จะ

แย่อยู่แล้วบางวันข้าวก็ไม่มีจะกินบางวันก็ไม่มีข้าวกินเลยเป็นอย่างนี้อยู่เป็น

ประจำคุณครูจะให้ผมทำอย่างไร และก็ร้องไห้ไปด้วยส่วนแม่เด็กก็รับจ้าง

เขาได้วันละไม่มากมายก็ประทังชีวิตกันไปวันวัน ส่วนตัวผมก็ต้องเดินจาก

บ้านเป็นระยะทางไกลมากไปที่วัดช่วยทางวัดทำงานและก็หิ้วอาหาร

จากวัดมาให้ลูกและเมียกินกันอย่างนี้ทุกวันครับ คุณครูบอกว่าอย่างไรก็

ต้องไปโรงเรียนให้ได้เพราะเด็กยังค้างชั้นเรียนอยู่เพราะเด็กหยุดเรียนกลาง

เทอม

     ผลสุดท้ายเขาก็นำลูกมาสอบและเงินก็ไม่มีให้โรงเรียนทางโรงเรียน

ก็ใจดีมากบอกพ่อเด็กว่าอนุญาติให้สอบและก็ให้เรียนต่อได้ที่นี่ แต่ค่า

หนังสือ ค่ารถ ค่าอาหารทางผู้ปกครองต้องจัดการเองทางผู้ปกครองนัก

เรียนบอกว่าผมก็ยังไม่มีครับถ้าอย่างไรเสียผมก็ต้องเอาลูกผมออกไม่เรียน

แล้ว แต่ทางครูที่ไปตามนักเรียนมาสอบนั้นก็บอกนักเรียนว่าถึงเธอจะไม่มี

โอกาสเรียนต่อเธอต้องเป็นเด็กดีของพ่อแม่ต้องทำให้พ่อแม่ชื่นใจ อย่าเป็น

เด็กเกเรแล้วสักวันหนึ่งเธอเป็นผู้ใหญ่เธอก็ค่อยกลับมาเรียนใหม่หรือหาที่

เรียนให้จบสูงไว้นะอย่าลืมที่ครูแนะนำล่ะ นักเรียนก็บอกว่าขอบคุณครับผม

จะขอเป็นเด็กดีและจะไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังในตัวผมต่แจกนั้นครูที่ไปตาม

นักเรียนมาก็ให้เงินแก่นักเรียนคนนั้นไปสามร้อยบาทขณะที่เล่าให้ผมฟังคุณ

ครูผู้นั้นก็มีเสียงแหบพร่าลักษณะเหมือนพูดแล้วจะร้องไห้ครับ แต่ในเวลา

เดียวกันคุณครูก็แนะนำพ่อนักเรียนว่ายังมีโรงเรียนของรัฐที่เรียนฟรีก็มีจึง

บอกชื่อโรงเรียนและให้ไปติดต่อผลปรากฎว่าคุณครูทางโรงเรียนนั้นก็ใจดี

บอกว่าวันพรุ่งนี้ให้มาเรียนได้เลยเดี้ยวจะเรียนไม่ทันเพื่อน นี่คือเรื่องจริงที่

เกิดในสังคมของบ้านเราและเรื่องที่ผมเล่ามาให้ท่านได้ฟังและได้อ่านกันนี้

เป็นเรื่องจริงครับ แต่ผมต้องขออนุญาตินะครับผมไม่ขอบอกว่าเรื่องนี้เกิดที่

ไหน

เหตุผล เพราะผมไม่ต้องการคำว่าเขียนเชียร์กันหรือเปล่าหรือเยินยอความดี

ของคนที่ทำดีหรือเปล่า ผมขอบอกให้เลยว่าผมอยากบอกแต่ไม่บอกดีกว่า

และถ้าท่านสนใจที่จะช่วยเหลือนะครับติดต่อกับผมได้แล้วผมจะบอกคุณ

ครูท่านนั้นที่ใจดีพูดให้กำลังใจนักเรียนคนนั้นให้มีความมานะและสอนให้

เป็นเด็กดี ก็สามารถติดต่อได้ครับ

  ในสังคมของเราทุกวันนี้มีปัญหามากเพราะเศษฐกิจน่าเป็นห่วงประชาชน

ลำบากของกินของใช้แพงไปหมด แต่ในเวลาเดียวกันถ้าคนในสังคมที่อยู่

ด้วยกันมีความเห็นใจซึ่งกันและกันสังคมเราก็อยู่ได้เพราะเราช่วยกันคนละ

ไม้คนละมือใครเดือดร้อนมากกว่าเราหรือเรามีโอกาสที่จะช่วยได้ก็ช่วยกัน

นะครับเพราะสังคมของเราเป็นสังคมที่น่ารักน่าอยู่ร่วมกันถ้าคนในสังคมนั้น

ไม่ฉกฉวยหาความสุขหรือหาหรือกอบโกยผลประโยชน์มาไว้คนเดียวหรือ

กลุ่มเดียวเท่านั้นสังคมเราจะน่าอยู่มากเชื่อผมเถอะครับเรามาอยู่อย่างมี

ความสุขดีกว่าที่เราจะเห็นคนในสังคมเดียวกับเรามีความทุกข์อยู่หรือ ยังมี

อีกมากครับปัญหา และมีหลายๆปัญหาด้วยในสังคมของเราแต่เราไม่รู้ผม

คิดว่าเราต้องมาช่วยกันเมื่อคนในสังคมของเราเข้มแข็ง คนในประเทศไม่

อ่อนแออย่างนี้แล้วเราจะไม่มีศัตรูมารุกรานแน่นอนช่วยกันนะครับอย่างเรื่อง

ที่ผมเล่ามาตอนต้นนั้นก็อย่าลืมครับเราต้องช่วยเหลือกันนะครับ

สำหรับวันนี้ ผมต้องขอขอบคุณคุณครูที่ได้เล่าเรื่องปัญหาของนักเรียนให้

ผมฟังและต้องขอขอบคุณคุณครูเจ้าของโรงเรียนแห่งหนึ่งที่ให้นักเรียนมา

สอบและไม่คิดค่าเทอมที่ค้างอยู่กับนักเรียน และผมต้องขอขอบคุณ

โรงเรียนที่นักเรียนคนนี้ได้ให้โอกาสเขาเข้าไปเรียน การเสียสละของผู้ที่

ผมกล่าวมาข้างต้นทั้งหมดขอให้เจริญด้วยวรรณ สุข พละ ทุกประการ

และผมก็นำมาถ่ายทอดให้ท่านได้อ่านและได้ฟังกันอีกทอดหนึ่ง  

สุดท้ายนี้ ผมขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยจงคุ้มครองผู้ที่ทำความดีเพื่อสัง

คมและช่วยเหลือสังคมจงมีแต่ความสุขความสบายอย่าเจ็บอย่าจนครับ

สวัสดีครับ

จากแก้ว สาริกา

0818255736   0899039098

 

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

วันสิ่งแวดล้อมโลก : 5 มิถุนายน ของทุกปี

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีคะ คุณแก้ว

ดิฉันได้เข้ามาอ่านบันทึกนี้ และได้เห็นข้อความบางส่วนที่ขัดต่อเงื่อนไขการให้บริการ ในข้อที่ 13 ที่ระบุไว้ว่า "สมาชิกไม่สามารถเข้าร่วมการโฆษณาขายสินค้าหรือบริการภายใต้การใช้บริการของ GotoKnow เพราะเนื่องจาก GotoKnow เป็นเว็ปไซต์ที่เน้นผลประโยชน์เพื่อสังคมโดยไม่หวังผลกำไรใดๆ" หรืออ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://gotoknow.org/blog/tutorial/44452

ดิฉันรบกวนคุณแก้ว ปรับเปลี่ยนข้อความให้สอดคล้องกับ เงื่อนไขการให้บริการ ของเว็บไซต์ด้วยนะคะ

ขอบคุณคะ