ก่อนเปิดเทอมทุกปี...ต้องมีโจทย์ให้คุณครูคิด
จะทำอย่างไรให้ลูกศิษย์มีความสุข สนุกกับการเรียนรู้
ข้อต่อมาคือ..การติดต่อสื่อสารกับผู้ปกครอง
ด้วยต้องทำงานประสานความร่วมมือ ช่วยกันดูแลเด็กๆ
หากร่วมแรง..ประสานใจ..ดูแลไปในทิศทางเดียวกัน
ก็จะเกิดผลอันชวนชื่นใจ
หากไม่รับรู้..ไม่เข้าใจ..ก็ทำให้งานของครูยากยิ่งขึ้น
และยิ่งโรงเรียนของเรา..คิด..สอน..ด้วยวิธีที่ดูจะแตกต่างจากใครๆ
ในพื้นถิ่น
เป็นวิธีเรียนปนเล่น..เน้นความสุขจากการเรียนรู้..ชวนดู..ชวนลงมือทำ..ชวนคิด..
ผลผลิตจากการเรียน..จึงไม่ใช่เพียงรอยขีดเขียน ก.กา..ก.ไก่..ซ้ำๆ
อยู่ไปมา
แต่กลับต้องอาศัยความเข้าใจและการอดทนรอคอยในระดับหนึ่ง
จึงจะเห็นถึงสิ่งที่เด็กได้รับและพัฒนาขึ้น
ทั้งด้านความรู้..วิธีเรียนรู้..การอยู่กับผู้อื่นด้วยความรัก..และทักษะแห่งความเป็นมนุษย์
วันประชุมผู้ปกครอง..จึงเป็นวันที่ต้องเตรียมการเพื่อสื่อสารให้บรรลุผล..
เมื่อแรกเสนอให้คุณครูอนุบาลนำกิจกรรมให้ผู้ปกครองทดลองทำก่อนการพูดคุยกันในชั้นเรียน
ดูเหมือนทีมงานยังลังเลใจ..กลัวไม่ได้ผล..
จึงขอให้ทุกคนทดลองเขียนถ้อยคำ “คุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารัก”...ด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด
บรรยากาศจึงเริ่มต้นขึ้นด้วยรอยยิ้มในถ้อยคำอันแสนผะอืดผะอม..ผสมกับการบังคับมือให้เขียน
เมื่อเปลี่ยนเป็นคำต่อมา..”ปฏิจจสมุปบาท”..
เสียงโวยวาย..ก็ดังขึ้นพร้อมกัน..
เป็นโอกาสให้ยืนยันให้เขียน..แล้วเวียนกันบอกความรู้สึก
ชี้ชวนให้สังเกต ทบทวนถึงบรรยากาศและความรู้สึกที่เกิดขึ้นขณะทดลองทำ
คำถาม..และความลังเลใจ..จึงคลี่คลาย..กลายเป็นเรื่องปรึกษาหาวิธีตามแนวทางที่เสนอ
ดังภาพที่เห็นในวันประชุม..
คุณครูชั้นอนุบาล 1 ชักชวนให้ผู้ปกครองลองขีดเขียนด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด
ทั้งพ่อ แม่ ตา
ยาย..ที่มาประชุม..ต่างร้องบอกถึงความอึดอัด..ฝืดฝืน..บังคับมือไม่ได้ดังใจ
คุณครูรีบชวนให้ลองวิธีที่ใช้กับเด็กๆ..ร้องเพลง..ขยับนิ้ว..ขยับมือ..
ทำท่าทางไปกับเพลง..งู..ช้าง..สัตว์ต่างๆ
ที่ใช้สร้างความพร้อมในการเรียนรู้ของเด็ก
คุณครูชั้นอนุบาล 2 เขียนคำสั่งหราบนกระดาน..
..”
จงเขียนเลขอารบิคและเลขไทย จำนวน 1-10
“..
และมอบงานให้ผู้ปกครองเขียนด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด
จนได้สัมผัสความรู้สึกเช่นเดียวกับเด็กๆ
ยามถูกบังคับให้เขียน
แล้วเปลี่ยนมาเป็นการต่อเติมภาพจากตัวเลข..
ที่บรรดาพ่อ แม่ ปู่ ย่า
รีบร้องขอใช้มือข้างที่ถนัดทำ..
ให้ได้รู้ถึงการเรียนในสิ่งเดียวกันด้วยวิธีที่แตกต่างกัน
คุณครูชั้นอนุบาล
3
ชวนให้วาดภาพม้ากันทุกคน ท่ามกลางเสียงบ่น..
วาดไม่ได้ดังใจ..ม้าวาดยังไงเนี่ย..
วาดม้าเสร็จ..ตามมาด้วยการวาดภาพตามใจชอบ..
เป็นการมอบประสบการณ์ตรง..
ให้ได้รู้ถึงการเรียนด้วยกรอบบังคับ กับ
การเรียนด้วยความรู้สึกอิสระ
เสร็จจากการประชุม..คุณครูต่างเล่าถึงบรรยากาศที่ได้พบ
การได้ลงมือทำ..การได้หัวเราะ..ได้ถูกยั่วแหย่ขณะทำกิจกรรม..
ช่วยให้ผ่อนคลายและรู้สึกใกล้ชิด
เป็นกันเองต่อกันมากขึ้น..ทั้งครูและผู้ปกครอง
ในระดับอนุบาล 1
ถึงกับบอกแก่กันว่า..ให้รู้สึกต่อกันเสมือนญาติพี่น้อง
ผู้ปกครองได้ตระหนักรู้..ถึงความรู้สึกของเด็กยามเรียน..
ทำให้สนใจ..ตั้งใจรับฟังเรื่องราวจากครูที่ครูบอกเล่าในช่วงต่อมาอย่างชัดเจนขึ้น
ทั้งเรื่องราว
วิธีการสอน..ขั้นตอนการฝึกฝนอบรม..การชี้ชวนให้ชื่นชมในสิ่งดีของลูกหลาน
จนนำสู่การสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดซึ่งกันและกัน
และถึงขั้นช่วยยืนยันสนับสนุน..ในสิ่งที่ครูอธิบายให้แก่ผู้ที่ยังไม่เข้าใจได้ชัดเจน
เมื่อได้เห็นผลงานที่เกิดขึ้นจากกิจกรรม
ก็ได้ข้อสังเกตที่จะนำไปสู่การอธิบายได้อีกหลายเรื่อง
ทั้งการเขียนตัวเลขกลับข้าง..ทั้งลายเส้นทีหยักคด..ไม่มั่นคง..วงกลมที่ไม่สมบูรณ์
ขนาดตัวหนังสือที่ไม่สม่ำเสมอ..จินตนาการที่แตกต่าง..ฯลฯ
ระหว่างที่ครูและผู้ปกครองช่วยกันประสานไมตรี
ให้มีแนวทางร่วมกันพัฒนาเด็ก
เจ้าตัวเล็กก็สนุกสนานกับการเล่นรอคอยอยู่ด้านล่าง
ไม่ต้องใช้กิจกรรมใดๆ
ก็พร้อมใจกันเดินเข้าหากัน
ชวนกันเล่น...ชวนกันค้นหา..ทดลอง..เลียนแบบ..ด้วยความอยากรู้
ดูมีความสุข..สนุกสนาน..ในการเรียนปนเล่น..
หากหน้าที่ของ..กระบวนกร
(Facilitator)
..คือการเอื้ออำนวยให้เกิดการตระหนักรู้
วันนี้..คุณครู..ก็ได้ทำหน้าที่ประหนึ่งกระบวนกร..
ที่ชักชวนให้ผู้ใหญ่อย่างเราๆ...ได้เข้าใจธรรมชาติของเด็ก
ได้คิด..ได้ตระหนักรู้...ถึงการมีชีวิตอยู่อย่างเบิกบานใจ..
ได้ร่วมกันแลกเปลี่ยนวิธีจัดสรรให้เด็กๆ
ได้เติบโตขึ้นอย่างงดงาม..ตามที่ปรารถนา
แม้ว่า...จะเป็นเพียง..กระบวนกรลูกทุ่ง..ก็ตามที...
จึงขอให้ทุกคนทดลองเขียนถ้อยคำ “คุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารัก”...ด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด
จะลองเขียนแล้วส่งไปให้พรุ่งนี้ค่ะ ^^ มีรางวัลไหมคะ? อิอิ แต่วาดม้านี่ ขอบายค่ะ วาดไม่เป็น
น้องต้อมเจ้า..อยากให้เห็นหน้าคุณครูตอนเขียนตามคำบอกว่า.."คุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารัก"จริงๆ..ดูผะอืดผะอม..พิลึก..555..555..
งั้นตอนต้อมเขียน "คุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารัก" ด้วยมือข้างซ้าย..จะถ่ายคลิปแนบไปด้วยดีไหมหนอ? อั้นแน่ะ ..
จริงๆ แล้วเคยอ่านจากหนังสือเล่มไหนก็ไม่รู้ เขาบอกให้เราหัดทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำมาก่อน อย่างเช่นการใช้มืออีกข้างที่ไม่ถนัด
แต่ที่ไม่ต้องหัดทำก็คือ บางทีที่เผลอ ต้อมจะพูดกลับกันเสียเฉยๆ แต่พอรู้ตัวก็จะ เอ๊ะ ฉันพูดอะไรออกไป
พรุ่งนี้ต้อมขออนุญาตขอส่งลิงค์บันทึกนี้ไปให้เจ้ (ลูกสาวเจ้านาย) และพี่สาวคนหนึ่งดู เผื่อพวกเธอนึกอยากให้คุณครูในโรงเรียนของเธอเขียนคำว่า "คุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารัก" ด้วยมือข้างที่ไม่ถนัดมั่ง ต้อมอยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณครูเหล่านั้นจะทำหน้าผะอืดผะอมสู้กับคุณครูของพี่อึ่งได้ไหม
ดีไหมคะ?
สวัสดีค่ะ
น้องต้อมเจ้า..
ส่งลิงค์ไปแล้ว..อย่าลืมรายงานผลเน้อ..555..555..
มายิ้มๆๆ มีคนได้เงินด้วยจากการเขียนหนังบันทึก อิอิๆๆๆ
เมื่อกี้ลิงค์ไปให้พี่เหี้ยมแล้ว เธอบอกว่า "น่าสนใจมาก และเคลียร์เรื่องเวลากับภารกิจในโรงเรียนได้ จะเข้ามาเขียนบันทึกใน G2K ดูมั่ง" เสร็จไปหนึ่งราย..หนึ่งโรงเรียน..
เจ้น่ะ คงต้องส่งให้พรุ่งนี้ค่ะ ^^
ขอบพระคุณนะคะ....
ยิ้มๆๆ มีคนได้เงินด้วยจากการเขียนหนังบันทึก อิอิๆๆๆ
555...ขอยิ้มต่อท้ายด้วยคน..ก็คนมาส่งข่าวชื่ออยู่ลำดับที่ 1 เลยน๊า... ขอบคุณค่ะ ^^
น้องต้อม..คนข้างบนมีกะตังค์เลี้ยงขนมน้องเพิ่มขึ้นแล้วนะ..อิ..อิ..
<< คนนี้น่ะ ใจร้าย แกล้งน้องประจำ ได้กะตังค์ก็ไม่เลี้ยงขนมน้องหรอก อิอิ
วาดม้าเสร็จ..ตามมาด้วยการวาดภาพตามใจชอบ..
เป็นการมอบประสบการณ์ตรง..
ให้ได้รู้ถึงการเรียนด้วยกรอบบังคับ กับ การเรียนด้วยความรู้สึกอิสระ...
พี่อึ่งคะ
เมื่อวันศุกร์เด็กหิ้ว (ต้องเรียกว่าบรรทุกสิ) ฟักทองลูกบะเริ่ม ชั่งน้ำหนักดูแล้วหนักราว 10 กิโลกรัมมาให้ครู เป็นผลผลิตจากวิชาภาษาไทย แต่สอนโดยใช้การเกษตร (เสร็จแล้วให้เขียนเล่าเรื่องตั้งแต่เริ่มปลูกจนเก็บผลผลิตส่งเป็นรายงาน)
ครูให้เมล็ดพันธุ์ฟักทองที่เหลือจากการปลูกร่วมกันที่โรงเรียนให้นักเรียนคนหนึ่งนำไปปลูกที่บ้าน (ราว 3 เมล็ด) หลังจากได้เก็บเกี่ยวผลผลิตแล้วเขาดีใจอยากเอาไปอวดครู...บ้านอยู่ห่างจากโรงเรียนเกือบๆ 5 กิโลเมตร ก็ยังพยายามหิ้วไปให้ครูร่วมชื่นชมในผลงาน (เพราะปลูกที่โรงเรียนสวยน้อยกว่า-เจอช่วงปิดเทอมพอดีค่ะ..อิ.อิ.)
ดูเขามีความสุขกับการเรียนรู้ด้วยตนเอง (ที่บ้าน) โดยปราศจากกรอบบังคับจริงๆ นะคะ
ขอบคุณค่ะ
ชอบจังเลยค่ะพี่ เห็นรูปตัวเลขที่วาดแล้วมีความสุขจัง ^ ^
สวัสดีค่ะพี่อึ่ง
ชอบวิธีการ การพบผู้ปกครอง และการให้คุณครูที่โรงเรียนพี่อึ่งเรียนรู้วิธีการพบผู้ปกครองจังเลยค่ะ น่ารักและสื่อให้ผู้ปกครองเข้าใจได้ดีมากๆ โดยไม่ต้องอธิบาย
ขอบคุณค่ะ
น้องอึ่ง สุดยอด สุดยอด สุดยอด.....
ชอบ ชอบ ชอบ.....
พี่ขออนุญาติเล่าประสบการณ์ที่พี่ไปดูงาน Kindergarten ที่เดนมาร์คมานะครับ
เมื่อพ่อแม่เอาเด็กนักเรียนมาส่งที่โรงเรียนแล้ว พี่เคยเล่าให้เพื่อนฟังแล้วใน blog ของสุรเชษฐ์ เวชพิทักษ์
อ.ตุ๋ยคะ
พี่กำลังสนใจอยู่ว่า ผู้ปกครองซึ่งเป็นผู้ใหญ่แล้ว ให้เขียนด้วยมือที่ไม่ถนัดนี่ยังเขียนตัวเลขกลับทิศอยู่เลย แสดงว่า การเขียนนี่เกี่ยวข้องกับจดจำทิศทางในการเขียนมากอยู่นะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ อ้อ..ลืมบอกว่า พี่ได้ประโยชน์จากการอนุทินของอ.ตุ๋ยหลายเรื่องนะคะ
อ.แป๋วคะ
บางทีการอธิบายด้วยถ้อยคำ ยากกว่าการอธิบายด้วยการให้ประสบการณ์ก่อน โชคดีที่คุณครูเข้าใจและวางใจให้นำเสนอค่ะ แถมยังคิดต่อเติมกิจกรรมไปได้ด้วย ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
พี่บางทรายคะ
เมื่อหลายปีก่อน น้องกลับมาช่วยงานที่โรงเรียน พร้อมกับแบกความฝันมาด้วยมากมาย เคยเล่าให้น้องต้อม เนปาลี
ฟังว่า อยากทำโรงเรียนใต้ร่มไม้ แบบท่านรพินทรนาถ ฐากูร อ่านหนังสือ เสรีภาพ ไม่ใช่การตามใจของ อีวาน อิลลิช หนังสือของท่านกฤษณมูรติ โต๊ะโตะจังฯลฯ แต่ก็พบว่า การจะทำความฝันให้เป็นจริงนั้นมีปัจจัยเกี่ยวข้องมากมาย
หลักๆ ก็คือทีมที่ดี มีความฝันเดียวกัน มีความเข้าใจและมีทักษะในการจัดการเรียนรู้ สภาพสังคม, ความเข้าใจ ความเชื่อมั่นของผุ้ปกครอง เป็นต้น
เมื่อเวลาผ่านไป ก็ได้เรียนรู้และแต่งเติมความฝันด้วยความจริง ถามตัวเองว่าทิ้งความฝันไปไหม..ก็พบว่า ยังคงอยู่ แต่เป็นความฝันที่เข้าใจความจริงมากขึ้น
จนถึงวันนี้ เด็กๆ ทีโรงเรียน เริ่มคุ้นเคยกับการเรียนรู้นอกห้องเรียน ค้นหาความรู้จากแหล่งอื่นๆ ที่ไม่ใช่แค่หนังสือเรียน และมีสิ่งที่เราภาคภูมิใจในตัวเขา ทีมมีความเข้าใจ มีทักษะเพิ่มขึ้น พร้อมจะเรียนรู้อยู่เสมอ
โชคดีที่สุด ที่มีทีมที่พร้อมจะเรียนรู้ร่วมกัน เติบโตไปด้วยกัน จึงเป็นเรื่องที่ทำให้ค่อยๆ พัฒนากันมาได้
แต่บางคร้งกระแสความเชื่อในสังคม ทำให้ความเชื่อมั่นของผู้ปกครองคลอนแคลน และวิธีการจัดการเรียนรู้แบบนี้ ต้องอาศัยเวลา และวัดไม่ได้ด้วยคะแนนหรือเกรดเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ต้องหาวิธีสื่อสารกันหลายทางค่ะ
เราเองก็ยังต้องเรียนรู้และปรับเปลี่ยนวิธีการสอนให้ทันกับความเปลี่ยนแปลงในสังคมต่อไปค่ะ แต่ก็ยังคงเชื่อเสมอว่า เก่งอย่างเดียวไม่ได้ ต้อง เก่ง และ ดี และต้องมีชีวิตที่มีคุณค่าด้วย
น้องได้เรียนรู้จากพี่บางทรายหลายเรื่อง รวมทั้งเรื่องที่พี่เล่าในครั้งนี้ ก็ทำให้ได้ประเด็นที่จะไปคิดต่อทำต่อ วันนี้ก็ลองไปคุยๆ กับคุณครูบ้างแล้วค่ะ การได้รับฟังข้อคิดเห็นจากใน G2K เกี่ยวกับกิจกรรมที่เราทำ ก็ช่วยสร้างความมั่นใจให้คุณครูด้วยเช่นกันนะคะ
ขอบพระคุณ และแวะมาบ่อยๆ นะคะพี่
สวัสดีค่ะ พี่ครูอึ่ง dd_L
น่ารักมากๆครับ
เมื่อกี้ถามเจ้ที่เอมว่า..ลิงค์บันทึกนี้ ที่ให้ไปอ่านแล้วเป็นไงบ้าง? เธอบอกว่าเป็นกระบวนกรลูกทุ่งที่น่ารักมาก มีเวลาจะเข้ามาแสดงความคิดเห็นบ้าง
ก็ต้อมอยากให้เจ้ให้คุณครูที่โรงเรียน เขียนว่า.."คุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารัก" ด้วยมือข้างที่ไม่ถนัดบ้างนี่ เนอะ
คุณครูพี่อึ่งคะ
ถ้าดาวลูกไก่เข้าชั้นเรียนผู้ปกครอง สงสัยจะทำการบ้านเสร็จส่งก่อนใครๆ เป็นแน่ค่ะ
เพราะอะไรทราบไหมคะ ฟังแล้วสะท้อนใจค่ะ
ความที่เลือกเกิดมาถนัดขวาตามปกติเด็กทั่วไปไม่ได้ไงคะ
คุณครูสมัยก่อนคงไม่เรียนรู้จักการเป็นกระบวนกรที่ดี
วิธีการของคุณครูสมัยนั้น คงจะเริ่มต้นจากการถอนใจ เฮ้อมาอีกรายแล้ว จะต้องสอนซ้ำๆ สลับสมอง หรืออย่างไรนะคะ เอาวิธีนี้ก็แล้วกัน..
วิธีการของคุณครู ก็ดีค่ะ ทำให้ เรากลายเป็นคนพิเศษทุกวันนี้ อ้าวงั้นครูสมัยก่อนทำถูก คิดถูกหรือเปล่านะคะ
ครูก็จะบังคับให้เด็กถนัดซ้าย ใช้มือขวาค่ะ เขียนหนังสือ ติวเข้ม จะไก่เขี่ยระดับไหนก็ช่าง เอาจนเขียนได้ สามารถถักโครเชต์ ปักงานการฝีมือได้เป็นพอ เรื่องคะแนนก็ไม่ได้ให้พิเศษหรอกค่ะ เทียบเคียงกับเด็กถนัดขวาปกติ เลยเป็นเด็กเรียนได้ไม่ใช่ลำดับต้นๆ ^^
อ้าว มาบ่นเสียนี่
ถ้ากระบวนกรคุณครูเจอเด็กถนัดซ้ายจะแก้ปัญหาอย่างไรค่ะ ครูจะได้ไม่สอนซ้ำ เด็กจะได้ไม่ต้องรอก่อน..มาป่วนหรือเปล่าคะ
คนถนัดซ้ายเขียนหนังสือกลับข้างได้สวยนะคะ ^^
ลืมชื่นชมคุณครูไปเลย เป็นวิธีการน่ารักมากค่ะ เข้าใจเด็กๆ ที่กำลังเริ่มต้นในโรงเรียนได้เยอะ (ไปประชุมผู้ปกครองครั้งล่าสุด คุณครูพูดเรื่องค่าอาหารที่โรงเรียนเพิ่มขึ้น ขอให้ผู้ปกครองพิจารณาเงินค่าขนมเด็กๆ ค่ะ ตกมื้อละ 50 ถึง 70 บาทแล้วค่ะ)
ขออนุญาตแซวพี่จ๊ะ คนข้างบนหน่อยนะคะ ^^ พี่จ๊ะ อยากทำการบ้านก็ทำสิจ๊ะ น้องจ๊ะเองยังส่งการบ้านไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย อิอิ
แบบนี้เขาเรียน "กระบวนกรลูกทุ่ง...อินเตอร์" ค่ะ
ครูอึ่งเล่าเรื่อง เห็นภาพตาม (เพราะเคยแวะไปเยี่ยมมาแล้ว)
เห็นหลาย ๆ คนคงอยากไปเยี่ยม มีคนข้างบนด้วย อิอิ
.....
ไม่มีลูก แต่เป็นความรู้ไว้สอนลูกคนอื่นค่ะ
แต่ใคร ๆ ไม่ชอบให้เลี้ยงบอกว่า "เสียเด็ก"
อิอิ
.....
คิดถึงนะคะ
ไม่มีลูก แต่เป็นความรู้ไว้สอนลูกคนอื่นค่ะ
แต่ใคร ๆ ไม่ชอบให้เลี้ยงบอกว่า "เสียเด็ก"
เจ๋งมากครับ อ.อึ่ง
พี่อึ่งคะ.. เห็นที่พี่อึ่งและพี่อ็อดคุยกัน ก็ทำให้อมยิ้มเมื่อนึกถึงที่ต้อมได้คุยกับพี่สาว ว่าด้วยเรื่องของเด็กๆ จริงๆ แล้วก็ไม่สมควรเอามาโพสที่นี่ อิอิ แต่จะเป็นไรไปในเมื่ออีกไม่นาน ใครๆ ก็จะได้อ่านกันแล้วนี่เนอะ ^^
พี่คนสวย เขียน
เรื่อง : morning test
GooD MOOOOOOooooooooRNING สวัสดียามเช้าที่แสงแดดแผดเผาอีกแล้วค่ะ ต้องรีบเข้ามาทักทายเสียก่อนที่เด็กตัวโต ตาโต จะตะแง้วๆ กวักมือไหวๆ ขยุกขยิกตัวไปมา ทำตาปริบๆ .... อืม พี่ชอบนะ น่ารักดี ไม่ใช่เป็นประเภท masochist หรอกนะ อย่าเข้าใจผิด
เมื่อเช้ามีเด็กข้างบ้านคุณแม่เข้ามาทักทายก่อนไปโรงเรียนครั้งแรกในชีวิต เป็นเด็กที่ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าน้องไอมี่เลยในทางความเฉียบคม มีการต่อล้อต่อเถียง ชิงไหวชิงพริบกับผู้ใหญ่ตลอดเวลา และเรียกตัวเองว่าพี่ตลอดเวลา พี่อย่างนั้น พี่อย่างนี้ น่าหมั่นใส้มากๆ
เขาทักคนโน้นคนนี้ว่าสวัสดีค่ะป้า...ป้าโน่นป้านี่ พอมาถึงพี่ เธอทักว่าหวัดดีค่ะพี่ เล่นเอาคนแก่อมยิ้มเลยค่ะ
ขอเทสมาก่อนเท่านะ ส่งข่าวมาด้วยนะคะว่าได้รับหรือไม่
พี่ค่ะ
น้องกะเหรี่ยง เขียน
เรื่อง : อมยิ้มแต่เช้าเลยล่ะซี๊
พี่คะ..สวัสดีวันที่ละอองแดดแผดเผาค่า แหมๆ นี่ขนาดพี่รีบแล้วยังมาเอาตอนสายโด่ง เด็กตัวโต ตาโต ตะแง้วๆ หน้างอ ทำตาปริบๆ ตะโกนเรียกหาพี่เสียดังลั่น พี่สาวตัวเล็กนี่ชักจะมาสายทุกวี่ทุกวันแล้ว น่าโมโหนัก เด๊วปั๊ด..เสียเลย ฮึ
พี่พูดถึงไอมี่ ต้อมก็คิดถึงไอมี่แล้วก็คิดถึงวียา แฮ่ะๆ รู้สึกผิดที่ไม่ได้ติดต่อกับวียาและก็ใครอีกหลายคน พี่คะ ต้อมชอบเด็กค่ะ เด็กเขามีความคิดความอ่านที่พิศุทธ์ใสนี่ อ๋อ หมายถึงเด็กที่ไม่ได้ถูกหล่อหลอมด้วยนานาความคิดแบบเด็กในยุคปัจจุบันนี้นะ ก็เด็กสมัยนี้เก่งจนต้อมหมั่นไส้ นั่นรวมไปถึงการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันด้วยปัญญา ด้วยความสามารถ เมื่อก่อนต้อมเคยคุยกับเจ้ เคยคุยกับพี่เหี้ยมเรื่องเด็กนี่ล่ะค่ะ ต้อมบ่นไง ว่าเด็กๆ สมัยนี้ถูกพัฒนาการทางด้าน IQ มากจนเกินไป แทนที่จะถูกพัฒนาด้าน EQ
หันไปทางไหนก็เจอแต่เด็กเก่งๆๆและก็เก่งไปหมด ผู้ใหญ่ยัดเยียดเด็กจนเกินไปไหม? ถ้าต้อมมีลูกสักคน ต้อมจะเลี้ยงเด็กคนนี้ให้มีความสุข ถ้าเขารักที่จะเล่นกับดิน กับน้ำ กับดอกไม้ใบหญ้า หรือสนุกคลุกขี้ดินขี้ทราย ก็จะให้เขาทำ ต้อมจะไม่เคี่ยวเข็ญให้เขาต้องไปเรียนพิเศษสารพัดวิชาเพื่อที่ว่าเขาจะได้อินเทรนด์หรือเก่งกาจกว่าคนอื่น ต้อมจะสอนให้เขาเป็นเด็กดี มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อแบ่งปัน จะสอนให้เขารู้จักการถนอมน้ำใจเพื่อน ดูแลเพื่อน เอาใจใส่เพื่อนและคนอื่นๆ
เจ้กับพี่เหี้ยมก็พูดไม่ออกสิคะ พวกเธอก็ยกตัวอย่างและอธิบายให้ต้อมเข้าใจถึงระบบเศรษฐกิจและสังคมโลกที่หมุนไป แต่ต้อมก็ยังยืนยันค่ะ ว่าถ้ามีลูกต้อมจะเลี้ยงลูกให้มีความสุข ไม่ให้เขาต้องแข่งขันกับใครจนมากไป เพื่อที่จะโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่อย่างแห้งแล้ง เออ หมายถึงถ้าเขาเลือกในวิถีทางที่ต้อมคิดนะคะ
อั้นแน่ะ อมยิ้มแต่เช้าล่ะสิที่เด็กตัวน้อยเรียก “พี่” โหๆ หุบยิ้มก็ได้นะ ป้าาาาาาาาา(ยักคิ้ว หลิ่วตา และแน่ล่ะ ต้อมเผ่นออกมาไกลจนกว่าพี่จะยกมือตีเพี๊ยะได้แร่ะนะ)
ต้อมเอง
สวัสดีค่ะครูวุฒิ
ต้อมจะสอนให้เขาเป็นเด็กดี มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อแบ่งปัน จะสอนให้เขารู้จักการถนอมน้ำใจเพื่อน ดูแลเพื่อน เอาใจใส่เพื่อนและคนอื่นๆ
<< คนนี้ชอบแกล้งเด็ก อิอิ
เช้านี้ต้อมมาถึงที่ทำงานแต่เช้า มีโอกาสได้เจอเจ้ก่อนไปทำงาน เธอส่งยิ้มหวาน พร้อมกับบอกว่า " ยังบ่มีเวลาตอบบันทึกเปิ้น(หมายถึงพี่อึ่ง)เลย วันเสาร์..ร.ร.หยุด ค่อยเข้ามาตอบเน้อ"
ต้อมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเจ้คนสวยจะเข้ามาตอบบันทึกนี้ยังไง? เห็นด้วยไหมกับกระบวนกรลูกทุ่งแบบนี้?
น้องต้อมเจ้า..จะรออ่านเน้อ..
ครูอึ่งคะ...
แอบได้มีโอกาสได้อ่านกระบวนกร..ลูกทุ่งที่น้องสาวตัวกลม (น้องต้อม)ส่งให้ดูตอนทำงานอยู่..เมื่อต้นสัปดาห์แล้วเกิดอาการ..แบบหูวววว..น่าทึ่งสุดๆเลย...ตามมาด้วยอาการชมชื่นและชื่นชม..
แล้วก็ชวนต้อมเลยว่า..ไปกัน ไปหาครูอึ่งที่โรงเรียนดีกว่า..อยากดู อยากรู้ อยากเห็นขึ้นมางั้นเลย..แต่น้องสาวตัวกลมที่ดูดีมีมารยาท ไม่รู้จะยอมไปด้วยกันรึเปล่า ว่าแต่ว่าครูอึ่งจะอนุญาตรึเปล่าคะ....
กระบวนกรที่ครูอึ่งตั้งเป็นโจทย์ นับว่าเจ๋งเป้งมากค่ะ โดยเฉพาะชื่อโจทย์..ดูแล้วน่าเขินนิดๆน่ะซิคะ...แต่ว่าประเด็นที่ต้องการไม่ได้อยู่ที่คำตอบ อยู่ที่กลยุทธ์แฝงที่ครูอึ่งต้องการสื่อนั่นเอง..อยากทำบ้างจังค่ะ..
วันก่อนมีโอกาสไปร่วมโครงการนำร่องโรงเรียนปลอดความรุนแรง ที่โรงเรียนในจ.เชียงใหม่แห่งนึง เป็นโครงการที่ดีโครงการหนึ่งค่ะ ถ้ามันสามารถได้แบบยั่งยืนนะคะ..ความหมายคือ ปลอดความรุนแรงทั้งในครอบรัว และโรงเรียน ค่ะ..ได้อ่านพันธะสัญญาเด็กๆแล้วก็แอบกลั้นยิ้มไม่ได้..เป็นผลงานเด็กๆป.4 ค่ะ..เขียนว่า
หนูหนูแอบเห็น หน้าแม่ไม่บึ้ง
หนูจึงซาบซึ้ง อยากทำความดี
แค่รอยยิ้ม ก็เป็นกำลังใจเสริมแรงให้อยากทำนู้น ทำนี่ได้สำหรับทุกๆคนเลยใช่ไหม๊คะ..
เป็นกำลังใจให้ครูอึ่งมีกิจกรรมดีดีแบบนี้ไปเรื่อยๆนะคะ..
**แล้วช่วยลุ้นด้วยนะคะ..ให้น้องสาวตัวกลมพากันไปบุกโรงเรียนครูอึ่งกันเลย..ขอบคุณนะคะที่จุดประกายความคิด ดีดี แบบนี้ค่ะ..
ต้อมจูงมือคุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารักอีกคนมาคุยเรื่อง "กระบวนกร..ลูกทุ่ง" ขอแนะนำคุณครูบิ๋มค่ะ
แต่ผู้จัดการโรงเรียนอนุบาลอีกคนเข้ามาอ่านแล้วก็ชอบใจ บอกว่าต้องหาเวลาเข้ามาเขียนอะไรใน G2K มั่ง ^^
ขอบคุณพี่อึ่งนะคะ สำหรับเรื่องราวดีๆ นะคะ ..
ขอชื่นชมอีกทีว่า..
กิจกรรมแบบนี้
เค้าเรียกว่า
"สรรสร้าง และ สร้างสรรค์ ค่ะ"
ขอบคุณสุดหัวใจเลยนะคะ...แทนใจผู้ปกครองและเด็กๆค่ะ..
เจ้คนสวย = ครูบิ๋ม = ลูกสาวเจ้านาย / คุณครูใหญ่
พี่เหี้ยม = ผู้จัดการ ร.ร.อนุบาลแห่งหนึ่งในเมืองเชียงใหม่
คุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารักทั้งสองคน (พี่อึ่ง+เจ้)จะได้เจอกันหรือไม่ แล้วทำไมวกกลับมาที่ตัวกลมๆ ได้ล่ะเนี่ย..เนี่ย..เนี่ย.. ถ้าคุณครูใหญ่สองท่านเจอกัน สงสัยน้องตัวกลมๆ ต้องอ้าปากหวอฟังผู้ใหญ่คุยกันเสียแล้วกระมัง
เมื่อวานคุณครูใหญ่ของต้อมคนนี้มีภาพวาดฝีมือเธอมาให้ดู เห็นแล้วอึ้งๆๆ "น่ารักจัง" บอกว่าจะไปเอาทำผนังห้องเรียนแผนกอนุบาล
เมื่อวานคุณครูใหญ่ของต้อมคนนี้มีภาพวาดฝีมือเธอมาให้ดู เห็นแล้วอึ้งๆๆ "น่ารักจัง" บอกว่าจะไปเอาทำผนังห้องเรียนแผนกอนุบาล
...อยากดู..อยากดู... ให้เจ้เอามาให้ดูด้วยนะๆๆๆ
เข้ามาอ่านบันทึกนี้ ก็รีบกดมือถือหาเจ้ทันที อ่านข้อความที่พี่อึ่งมีถึงเธอ พร้อมกับบอกว่า "ขอรูปไปโพสในบันทึกครูอึ่งนะจ๊ะ?" เธอบอกว่า..ได้ๆๆ
ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ อุ๊บ! จริงๆ แล้วเชื่อว่าคุณครูใหญ่ผู้แสนจะน่ารักของต้อมคนนี้มีอะไรให้ต้อมต้องตาโต อ้าปากค้างได้อยู่เรื่อย แต่ก็..ยังเป็นแบบนี้ได้อยู่บ่อยๆ
แต่ไม่ยอมๆๆ ให้ดูรูปฝีมือเธอไปแล้ว ก็มาดูฝีมือวาดรูปของต้อมมั่ง ประเดี๋ยวจะน้อยหน้า อิอิ อุ๊ย..เดี๋ยวรูปข้างบนจะเหงาค่ะ มีพี่พระอาทิตย์แล้วก็อยากให้มีน้องพระจันทร์อยู่เป็นเพื่อนไงเนอะ พี่อึ่งเนอะ
ได้ตัวอย่าง Action Learning ที่เจ๋งมาก
พูดให้ตายผู้ปกครองก็ไม่ค่อยเข้าใจเด็ก แต่พอให้เขียนหนังสือด้วยมือที่ไม่ถนัด ก็เหมือนบังคับเด็กเรียนในแบบที่เด็กไม่ชอบ เด็กจะรู้สึกยังไง ไม่ต้องพูดอะไรมาก
ยังงี้ต้องยกให้เป็นผู้จัดการค่ายฝึกอบรมครั้งต่อไปคู่กับอาจารย์สร้อยที่เคารพ อิอิ
แสนเสียดาย ล้านเสียดาย ที่ไม่ได้เห็นฝีมือเจ้ก่อนหน้านี้ เลยวางตัวคนวาดภาพประกอบ(ซึ่งยังไม่รู้จะเอาไปวางตรงไหนเลย ด้วยความที่ 1.ต้นฉบับไม่เสร็จ 2.จะมีที่เหลือให้วางรูปไหมเนี่ย?)ไว้แล้ว ไม่งั้นคงต้องอ้อนเจ้ผ่าน msn แน่นอนให้วาดรูปให้หน่อย เสียดายๆๆ
แต่ไม่เป็นไร เจ้มีหน้าที่สำคัญอยู่แล้วคือตรวจทานต้นฉบับ และเหมายกกองไงล่ะคะ ^^ ก็เจ้บอกนี่ว่า..ชอบตัวอย่างต้นฉบับจัง จองขั้นต้นห้าเล่มก่อน อยากให้มากกว่านี้ต้องส่งต้นฉบับเวอร์ชั่นเต็มๆ อ้าววววววววว.......
น่ารักอีกแล้วน้องต้อม..เดี๋ยวจะให้คุณเสื้อสีส้มดู..ตอนนี้เธอกลับบ้านไปแล้วจ้า..
สวัสดีค่ะ คุณพี่อึ่ง
น้องต้อม link เวปนี้ให้อ่าน
น่ารักมากเลยค่ะ
ขออนุญาตนำไปใช้ที่โรงเรียนดูนะคะ ทึกทักเอาเองว่าคุณพี่อึ่งคงจะอนุญาตให้ลองนำไปใช้น่ะคะ
โรงเรียนอยู่ที่เชียงใหม่ค่ะ เป็นโรงเรียนอนุบาลเล็กๆ
ได้มีโอกาสอ่านเวปนี้ ช่วยสร้างประสบการณ์ขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ
ขอบคุณพี่อึ่ง และ น้องต้อม (เรียกน้องต้อมแล้วจั๊กกะจี้..น่ารักเกินไป) มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ว่าแต่....พี่น่ะเหี้ยมจริงๆ เหรอต้อม....
ป.ล.
คุณพี่อึ่งคะ จะลองทำดูนะคะ ได้ผลอย่างไร จะมารายงานนะคะ
ขอแนะนำพี่สาวอีกคน "พี่เหี้ยม" ค่ะ ก็บอกแล้วไงว่าเป็นพี่สาวแสนสวย ชื่อสวย.. "คุณฟ้า" แต่อยากเรียก "พี่เหี้ยม" (เพราะกับต้อมแล้ว เธอเหี้ยมโหดสมฉายา)
ต้อมก็ลิงค์บันทึกของพี่อึ่งนี้ไปให้เจ้กับพี่เหี้ยมดู เพราะเห็นว่าเป็นกิจกรรมที่ดีและน่าสนใจ หากจะนำไปปรับใช้กับกิจการในหน้าที่ของตัวเอง ผลประโยชน์ที่ได้ก็คือ..เพื่อศักยภาพของเจ้าตัวน้อย ของคุณครู ของผู้ปกครอง ทุกสิ่งเหล่านี้มันก็เอื้อกันอยู่ในกิจกรรม
กับเรื่องราวดีๆ ในบันทึก..ก็อยากจะส่งต่อไปยังพี่ๆ ที่รักยิ่ง ยังไงล่ะคะ
ป.ล. ถึง พี่เหี้ยม.. ทำไมเหรอกับการเรียก "น้องต้อม" ก็น้องต้อมออกจะน่ารัก ใสซื่อ เรียบร้อยเหมือนดั่งว่าเป็นน้องน้อยตัวน้อยๆ ไง พี่ๆ คนอื่นไม่ได้โหดเหี้ยมกับต้อมเหมือนพี่นี่ มีอย่างที่ไหน แรกๆ ก็เรียก "น้องต้อม" แล้วพอเวลาผ่านไปก็กลายเป็น เจ้าต้อม >> เจ้าหมาน้อย >> ไอ้หมาต้อม
กับคนอื่นพี่ก็ดูสวย+แสนดี แต่กับต้อม เชอะ..นี่ล่ะ พี่เหี้ยม
ยกความดีความชอบ ให้ยุวฑูตตัวกลมๆ(น้องต้อม)ของเราด้วยนะคะ..
ที่ช่วยแบ่งปันสิ่งดีดีให้กับผู้คนที่อยู่แวดล้อมตัวเธอ...
ขอบคุณมากๆค่ะ
เดี๋ยวต้องหา สายสะพายให้ซักเส้นมอบให้ละล่ะค่ะ มีผู้สนับสนุนร่วมบ้างไหม๊คะ..
(((คงต้องเส้นยาวหน่อยนะคะ..)))
ส่วนเรื่องตะลุยโรงเรียนอนุบาลนี่ เดี๋ยวรอจัดการงานภายในให้เรียบร้อย แล้วจะวางแผนนัดหมายกันดีไหม๊คะ...เหมาว่าคุณครูอึ่งอนุญาตแล้วนะคะ..ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ.ขอบคุณล่วงหน้ามางามๆเลยค่ะ....
ครูอึ่งคะ
ขอบคุณกันล่วงหน้าเลยล่ะค่ะ..ว่าแต่ว่า จะมีภาระกิจให้สอนวาดภาพเตรียมไว้ให้แบบนี้ คงต้องขอซักซ้อมฝีมือล่วงหน้าก่อนนะคะ
ส่วนงานสนุกอีกงานที่ในสัปดาห์หน้าจะช่วยคุณครูที่โรงเรียนคือ workshop การทำ-ปั้นแป้งโดค่ะ...มีใครสนใจบ้างไหม๊คะ...แล้วจะฝากรูปมาให้ดูนะคะ
ส่วนยุวฑูตตัวกลมๆ ก็รอคำตอบจากเธออยู่เหมือนกันว่าจะพร้อมไปด้วยกันรึเปล่าๆๆๆ...
อิจฉาเด็กสมัยนี้นะคะ มีกิจกรรมน่าสนใจทำกันได้บ่อยๆ ^^ ทั้งนี้เพราะยุคสมัยเปลี่ยนไป หรือคุณครูใหญ่ใจดีกันแน่นะ
ป.ล. เจ้ๆ เจ้ปั้นแป้งโดเป็นด้วยรึ?????????
คุณครูพี่อึ่งคะ
มาแอบหลังต้นไม้ดูครูใหญ่ๆ สามคนคุยกันค่ะ
มี"น้องต้อม" เจ้าต้อม เจ้าหมาน้อย ไอ้หมาต้อม เอ๊ย ยุวทูตตัวกลมๆ นั่งอ้าปากอยู่ด้วยแน่ะค่ะ
ครูพี่อึ่งต้องรีบจองหนังสือน้องจ๊ะนะคะ เดี๋ยวหมดจะอดอ่านค่ะ
แต่น้องจ๊ะเขียนนิทานเรื่องหนึ่งน่ารักมากนะคะ เรื่องนั้นน่าส่งให้มูลนิธิทำเป็นนิทานออกมาให้เด็กๆ อ่านค่ะ ไม่รู้ครูพี่อึ่งได้อ่านแล้วมั้ง เรื่องเกี่ยวกับความสุขที่เดินทางมาหาเด็กน้ยคนหนึ่งค่ะ
น้องจ๊ะ เอาลิงค์มาแปะด้วยค่ะ (สั่งการบ้านเสียเลย)
ถามครูบิ๋ม
ต้องการผู้ช่วยรุมน้องจ๊ะ ด้วยไหมค่ะ
สวัสดีค่ะครูบิ๋ม
ก่อนอื่นขออนุญาตส่งลิงค์การบ้านที่พี่จ๊ะ(ชอบ)สั่ง(ทั้งปี ฮึ!) เชิญชวนให้เข้าไปอ่านนิทานที่พี่จ๊ะว่าน่ารักค่ะ กาลครั้งหนึ่ง..เมื่อความสุขเดินทางมา << คนเขียนตัวอ้วนกลมน่ารัก อิอิ
ตามสบายเลยนะคะ หากพี่จ๊ะจะนำไปใช้ทำหนังสือหรือเพื่อประโยชน์ใดๆ ต่อส่วนรวมแล้วล่ะก็ น้องจ๊ะอนุมัติเลยทันที
พี่อึ่งคะ.. ตอนนี้ครูใหญ่ที่แสนจะน่ารักคนหนึ่งในนี้กำลังยิ้มๆๆ เพราะได้รับของขวัญจากน้องๆ อนุบาล เป็นรูปวาดน่ารักค่ะ ที่เด็กๆ ตั้งใจทำให้
เจ้จ๊ะ.. พรุ่งนี้เรามีนัดทานสุกี้ ฝีมือเค้าเอง หุหุ เห็นแล้วอย่าตกตะลึงในฝีมือและรสชาตินะ
พี่ฟ้า.. คิดถึง ^^
