เสียงหัวเราะที่ "กวพ"

ทำชีวิตให้มีความสุข...โดยการเลือกสถานที่ที่ให้เสียงหัวเราะกับเราได้

กวพ. เป็นชื่อย่อมาจากคำว่า "กองวิจัยและพัฒนางานส่งเสริมการเกษตร" ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ดูแลรับผิดชอบหรือเป็นเจ้าภาพหลักในการดูแลงาน KM ของกรมส่งเสริมการเกษตร ความเป็นมาของการตั้งชื่อเรื่องว่า...เสียงหัวเราะที่ กวพ ก็คือ ดิฉันได้มีโอกาสไปช่วย/ร่วมทำงานกับหน่วยงานดังกล่าวมาตั้งแต่วันที่ 17 เมษายน 2551 จนถึงปัจจุบันนั้น บอกได้เลยว่า...ทุกวันที่ห้องทำงานจะมีเสียงหัวเราะ มีการเล่านิทานสนุกสนานมีการสร้างความครื้นเครงกับการทำงานเกือบจะทุกเรื่อง ถึงแม้แต่ละคนจะยุ่งงานกันก็ยังเจียดจ่ายเวลามาสรรค์สร้างเสียงหัวเราะร่วมกันที่ห้องทำงานมีโต๊ะกลาง สำหรับใช้เป็นศูนย์รวมของอาหารว่างและเครื่องดื่ม ใช้เป็นที่ประชุม ใช้เป็นที่รับแขก และใช้ทำกิจกรรมร่วมกันหลาย ๆ อย่าง ความประทับใจก็คือ ในแต่ละวันก็จะมีคนในห้องถือของกินติดมือแล้วนำมาวางไว้ที่ "โต๊ะกลาง" เพื่อให้ทุกคนได้หยิบทานกันเองมีการชงน้ำชาใส่กามาวางไว้ให้กิน เวลามีแขกมาก็จะมี "คุณอารมณ์" คอยให้บริการน้ำชากาแฟ จึงทำให้การทำงานได้มีการผ่อนคลายอารมณ์กันเป็นระยะ ๆ ทางด้านการทำงานที่เกิดขึ้นนั้นสิ่งสำคัญที่ได้สังเกตเห็นก็คือ การสื่อสาร ที่จะมีการพูดคุย/เล่าให้ฟังเพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ถึงงานที่จะทำ ความก้าวหน้า ปัญหาอุปสรรค และการแก้ไขที่ควรจะมี ไม่มีใครโกรธใคร/เนื้อหาสาระที่คุยกันก็จะจบลงแค่เวทีการประชุม โดยเฉพาะการให้กำลังใจและการช่วยเหลือระหว่างกันจะมีอยู่ตลอดเวลา "ความสุขของการทำงาน" จึงอยู่ที่บรรยากาศของการอยู่ร่วมกัน ณ ห้องทำงาน ที่ทำอย่างไร? จึงจะเกิดเสียงหัวเราะร่วมกันได้ โดยสิ่งเหล่านี้เป็นความสนุกของการนำ KM เข้ามาร่วมกันประยุกต์ใช้กันจริง ๆ.

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

[เกษตรยะลา]

สวัสดีครับ.คุณจือ

• อ่านเพลินๆ..จบเสียแล้ว
• ดีครับบรรยากาศของการมีส่วนร่วม
• ง่ายๆๆ  เป็นพี่เป็นน้อง

ชอบคุณมากครับ

[Yawd]

ความรู้ที่ท่าน อาจจะยังไม่รู้ (คัดมาจาก ว.วชิรเมธี/ธรรมะคลายใจ)บางช่วง-ตอน

1.รู้จักคนมากมายหลายวงการ แต่ ไม่รู้จักตนเอง.....ก็เสื่อม

2.รู้ที่จะดู แต่ ไม่รู้จักเห็น....................ก็เสื่อม

3.รู้จักบริหารคน บริหารงาน แต่ไม่รู้วิธีบริหารใจ......ก็เสื่อม

4.รู้กฎกติกา แต่ ไม่ยอมทำตามกฎกติกา..........ก็เสื่อม

5.รู้ที่จะสวมหัวโขน แต่ ไม่รู้จักปล่อยวาง..........ก็เสื่อม

6.รู้จักโกรธ แต่ ไม่รู้จักให้อภัย................ก็เสื่อม

มีอีกนะ...สาธุ ๆ