เศรษฐกิจพอเพียง
เป็นปรัชญาที่ชี้ถึงแนวทางในการดำเนินชีวิตและการปฏิบัติตนของประชาชนในทุกชั้นทุกระดับ
ตั้งแต่ระดับชุมชนจนถึงระดับรัฐทั้งในด้านการพัฒนาและบริหารประเทศให้ดำเนินไปในทางสายกลางให้ดำรงชีพแบบพอเพียงหรืออยู่แบบพอดี
แต่ในปัจจุบันนับว่าโลกของเราจะเป็นโลกในยุคโลกาภิวัตน์เป็นยุคที่ไร้พรมแดนมีการติดต่อสื่อสารกันได้ทั่วโลก
มีการนำเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารมาใช้กันอย่างแพร่หลาย
หรือสามารถติดต่อสื่อสารหรือเรียนรู้ได้ทุกที่ทุกเวลาไม่ว่าจะเป็นที่บ้าน
ที่ทำงาน หรือแม้แต่ในสถานศึกษา
ในปัจจุบันก็ได้มีการนำเทคโนโลยีที่มันสมัยเข้ามาช่วยในการเรียนรู้ต่างๆ
ได้อย่างกว้างขวางมากยิ่งขึ้นนอกจากในตำราเรียน
ซึ่งในที่นี้หลายท่านอาจจะคิดว่าการนำแนวความคิดแบบเศรษฐกิจพอเพียงไม่น่าจะมาใช้กับเทคโนโลยีสารสนเทศหรือ ICT ในการด้านการศึกษามาประยุกต์ใช้ร่วมกันได้ แต่ในความคิดของข้าพเจ้ามีความคิดเห็นว่า ในเมื่อเทคโนโลยีและการสื่อสารก้าวไกลทันยุคทันสมัย ควรที่จะมีการปรับระดับแนวความคิดหรือสร้างจิตสำนึกของผู้ใช้ด้วยไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาศักยภาพของอาจารย์ นักวิจัยและบุคลากรทางด้าน ICT ควรที่จะมีความระมัดระวังในด้านการนำวิชาการต่าง ๆ มาใช้ รู้จักใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมให้สอดคล้องกับความต้องการควรที่จะพัฒนาเทคโนโลยีจากภูมิปัญญาชาวบ้านของเราเองหรือใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ในการนำ ICT มาประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาการเรียนการสอนโดยที่ไม่ใช้เทคโนโลยีในทางที่ผิด และควรหมั่นดูแลรักษาควรที่จะนำมาใช้เท่าที่จำเป็นเพื่อให้เกิดประโยชน์มากที่สุดไม่นำมาใช้ในทางที่ผิดคุณธรรมและจริยธรรม ในทางด้านสถาบันการศึกษาควรที่จะมีการปรับปรุงระบบเครือข่ายภายในให้มีประสิทธิภาพมีความเหมาะสมกับปริมาณการใช้งานนั้น ๆ
อ้างอิง
แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ พ.ศ.2547-2549
ซึ่งในที่นี้หลายท่านอาจจะคิดว่าการนำแนวความคิดแบบเศรษฐกิจพอเพียงไม่น่าจะมาใช้กับเทคโนโลยีสารสนเทศหรือ ICT ในการด้านการศึกษามาประยุกต์ใช้ร่วมกันได้ แต่ในความคิดของข้าพเจ้ามีความคิดเห็นว่า ในเมื่อเทคโนโลยีและการสื่อสารก้าวไกลทันยุคทันสมัย ควรที่จะมีการปรับระดับแนวความคิดหรือสร้างจิตสำนึกของผู้ใช้ด้วยไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาศักยภาพของอาจารย์ นักวิจัยและบุคลากรทางด้าน ICT ควรที่จะมีความระมัดระวังในด้านการนำวิชาการต่าง ๆ มาใช้ รู้จักใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมให้สอดคล้องกับความต้องการควรที่จะพัฒนาเทคโนโลยีจากภูมิปัญญาชาวบ้านของเราเองหรือใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ในการนำ ICT มาประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาการเรียนการสอนโดยที่ไม่ใช้เทคโนโลยีในทางที่ผิด และควรหมั่นดูแลรักษาควรที่จะนำมาใช้เท่าที่จำเป็นเพื่อให้เกิดประโยชน์มากที่สุดไม่นำมาใช้ในทางที่ผิดคุณธรรมและจริยธรรม ในทางด้านสถาบันการศึกษาควรที่จะมีการปรับปรุงระบบเครือข่ายภายในให้มีประสิทธิภาพมีความเหมาะสมกับปริมาณการใช้งานนั้น ๆ
อ้างอิง
แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ พ.ศ.2547-2549
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นางสาว ศรีสุภรณ์ บุญพัฒนาภรณ์ ใน เศรษฐกิจพอเพียง
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก