๑.ชอบเป็นบางแง่
ท่านเจ้าคุณฯ เคยรับนิมนต์ไปสอนวิชาพระพุทธศาสนา ที่มหาวิทยาลัยชั้นนำในประเทศสหรัฐอเมริกา ๓ ครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการไปครั้งที่ ๒ ท่านใช้เวลาอยู่ที่นั่นนานถึง ๒ ปี หลังจากกลับมาแล้ว เมื่อมีโอกาสอันสมควร ท่านมักจะเล่าให้ลูกศิษย์ฟัง ถึงความสวยงามของวิวทิวทัศน์ ความโปร่งสบาย และความสะอาดสะอ้านสวยงามของถนนหนทาง ตามเมืองเล็กเมืองน้อย บ้านเรือนที่อยู่อาศัยก็ไม่ต้องมีกำแพงสูง หรือรั้วรอบบ้านเพื่อกันโจรภัย ตลอดจนการจัดผังเมือง ที่เป็นระเบียบเรียบร้อย แบ่งเป็นเขตๆ เช่น เขตที่อยู่อาศัย เขตธุรกิจ เขตสถานที่ทำการราชการ ฯลฯ
นอกจากนั้น ท่านยังได้แสดงปาฐกถาเกี่ยวกับประเทศสหรัฐอเมริกาถึง ๒ ครั้ง ๒ หัวข้อ ครั้งแรกเรื่อง ‘มองอเมริกามาแก้ปัญหาไทย’ ครั้งที่สองเรื่อง ‘ส่งออกจากไทย ไปไม่ถึงอเมริกา’
ศิษย์คนหนึ่งนึกทึกทักเอาเองว่า ท่านคงจะชอบประเทศสหรัฐอเมริกามาก วันหนึ่งจึงได้ถามท่านว่า “ท่านเจ้าคุณฯ คงชอบประเทศอเมริกามากที่สุด ได้ยินท่านพูดถึงบ่อยๆ”
ท่านเจ้าคุณฯ ตอบว่า “ชอบเป็นบางแง่ ไม่ได้ชอบทั้งหมด ที่พูดถึงบ่อยไม่ใช่ว่าชอบ ต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่า สังคมไทยเรากำลังตามสังคมอเมริกันอยู่ ก็อยากจะให้แง่คิดว่า สังคมของเขาก็มีปัญหามากเหมือนกัน ถ้าเราจะตาม ก็ควรจะตามในส่วนดีที่เขามี ไม่ใช่ไปตามหรือไปชื่นชมในส่วนที่เขาเองก็มีปัญหา”.
จากหนังสือ วิถีแห่งปราชญ์
ปฏิปทา จริยาวัตร ของ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
หายไปนานมากๆๆคิดถึงรออ่านอีกครับ
สวัสดีครับ
สวัสดีครับพี่ขจิต
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีและยินดีต้อนรับครับ ครูโย่ง
ธรรมะสวัสดีครับ