A Moment To Remember (ช่วงเวลาหนึ่ง…ในความทรงจำ)

A Moment To Remember (ช่วงเวลาหนึ่ง ในความทรงจำ)

ดู MV โดยคลิ๊กไปตาม link นี้ได้เลยครับ >>

สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกคน วันนี้ผมได้เจอกับ Review ของหนังเกาหลีเรื่องหนึ่ง ซึ่งได้เขียน Review โดย คุณ กระบี่ไร้นาม ผมได้อ้างอิงไว้ท้ายบทความนี้ครับ ซึ่งเป็นหนังที่มีความหมายที่ดี แฝงอยู่ ให้ข้อคิดถึงความรัก, ความไม่ประมาท ในชีวิต ที่จะทำให้ทุกๆ เวลาที่เราหายใจอยู่นี้ มีคุณค่ามากที่สุด เพราะวันพรุ่งนี้ ช่่วงเวลาแห่งความทรงจำดีๆ เหล่านี้ อาจจะหายไป หรือไม่มีอีกแล้วก็เป็นได้……….

พร้อมหรือยังครับ… พร้อมแ้ล้วไปดูกันเลยยยยยย

“ถ้าวันนึงในสมองของเรามียางลบอันใหญ่ๆ อันนึง
ที่คอยลบความทรงจำทุกอย่างในสมองของเรา
เราควรจะจัดการกับความทรงจำเหล่านั้นอย่างไรดี”

มนุษย์เชื่อกันว่า “เราเกิดมาเพื่อที่จะรัก และเป็นที่รักของใครสักคน”
cเขาและเธอก็เช่นกัน เกิดมาเพื่อที่จะรัก และมอบความรักให้แก่กันและกัน
ในวันที่ท้องฟ้ายังคงสวยงาม ความรักดุจดั่งความงามของท้องฟ้า
เรามองไม่เห็นจุดสิ้นสุดของความงามเหล่านั้น

ความรักเปรียบเป็นเสมือนน้ำที่คอยหล่อเลี้ยงจิตใจ ให้เรามีชีวิต
มีชีวิตอยู่เพื่อที่จะรัก อยู่เพื่อที่จะหล่อเลี้ยงความรักนั้น

หลายครั้งในชีวิตเราก็พบเจอกับเรื่องราว ดีบ้าง ร้ายบ้าง
แต่เรื่องราวเหล่านั้นก็เปรียบเสมือนกับความทรงจำ
ที่สร้างประสบการณ์ให้กับชีวิตเรา ไม่ว่ามันจะดีหรือร้ายก็ตาม

หลายครั้งที่เราพบว่าสมองของเรานั้นเปรียบเสมือนกับฮาร์ดดิสก์ใหญ่ๆ
ที่สามารถบันทึกความทรงจำทุกอย่าง อย่างไม่มีวันจบสิ้น
แต่ระบบฮาร์ดดิสก์นี้กลับมีความพิเศษบางอย่าง ไม่สามารถเลือกที่จะจำได้
และก็ไม่สามารถเลือกที่จะลบความทรงจำใดได้เลย

สมองของเราจะจำเรื่องที่เจ็บปวดได้ดีเสมอ
แต่มันก็ไม่เสมอไปที่จะจำเรื่องดีของชีวิตไม่ได้

เธอ (คิม ซูจิน) กับเขา (ชอย ซุลซู) คนสองคนพบกันด้วยความบังเอิญ

ความบังเอิญทำให้เขาและเธอมาพบกัน
เธอพบเขาในวันที่เธอต้องการลืมอะไรบางอย่าง

ในร้านสะดวกซื้อร้านนั้น เธอได้พบเขา และเธอก็ลืมอะไรบางอย่าง
เธอไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับเขาทั้งสิ้น และเขาก็เช่นกัน

ตั้งแต่วันนั้นหลายเหตุการณ์ทำให้เธอได้พบอะไรบางอย่าง
เธออยากเขียนความทรงจำเกี่ยวกับเขาลงในสมองของเธอ

มนุษย์มักจะจำเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นได้ดีเสมอ
และในขณะเดียวกัน ก็จะลืมความทรงจำที่เป็นอดีตเสียสิ้น

แต่บางคนกลับเป็นในทางตรงกันข้าม
ไม่มีความทรงจำไหนมาทดแทนความทรงจำเก่าๆ นั้นได้

วันเวลา ทำให้คนสองคนมีโอกาสที่จะเรียนรู้กันมากขึ้น มากขึ้น
จากคนแปลกหน้า เขาและเธอกลายเป็นคนรู้จักกันดีที่สุด

ขาและเธอตัดสินใจร่วมชีวิตไปด้วยกัน
ชีวิตของคนสองคนดูสดใสเหมือนกับความรัก

ความรักที่เต็มไปด้วยความสุข ทุกวันเวลาที่ใช้ไปร่วมกันมันช่างมีค่า
แต่ก็อย่างว่า สวรรค์เบื้องบนมักจะมีบทพิสูจน์รักแท้เสมอ

ในวันที่ท้องฟ้ายังคงเป็นสีฟ้าแบบนี้ กลับมีเมฆดำก้อนใหญ่มาบดบัง
ความรักที่ยังคงสวยงาม กำลังจะถูกลบเลือนด้วยอะไรบางอย่าง

เมื่อในสมองของเธอกำลังจะถูกลบเลือนไปด้วย “โรคอัลไซเมอร์”

มีตอนนึงในหนังเธอบอกกับเขาว่า “แล้วฉันจะลืมเรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ”
เขาตอบเธอ “ไม่เป็นไร ผมจะจำเรื่องราวทุกอย่างระหว่างเราเอง”

แล้ววันนึงฉันจะลืมคุณ ฉันจะไม่มีคุณในหัวใจอีกต่อไป ชีวิตมันมีแต่เรื่องโหดร้าย
เรามาลืมกันตอนที่เรายังมีความสุขจะดีกว่า

แล้วเขาก็ตอบเธอ “ผมจะทำหน้าที่จำความทรงจำระหว่างเรา
เพราะผมคือ ความทรงจำของคุณ ผมคือหัวใจของคุณ”

มนุษย์เลือกไม่ได้ที่จะลืม หรือจำอะไร และในวันนึงถ้ามันเกิดขึ้น
เราควรจะทำอย่างไรกับความทรงจำเหล่านั้น

เลือกที่จะลืมมันซะตั้งแต่เรามีความสุข หรือเลือกที่จะอยู่กับมัน
ไม่มีใครรู้ว่าในอนาคตข้างหน้านั่นเรื่องอะไรจะเกิดขึ้นกับเราบ้าง

แต่เขาเลือกที่จะอยู่กับเธอ แม้ว่าจะต้องพบเจออะไรก็ตาม
เขาและเธอจะผ่านอุปสรรคร้ายๆ นี้ไปด้วยกัน

ในวันที่ความโชคร้ายเข้ามาเยือนในชีวิต แต่เขาก็ยังคงเข้มแข็งและยอมให้มันเข้ามา
ในชีวิตเราจะเจอเรื่องดี เรื่องร้ายสักกี่พันครั้ง มันจะทำให้หัวใจเราเข้มแข็งขึ้น

เขาและเธอเชื่อว่า “แล้วเราจะสามารถผ่านพ้นมันไปได้”

ชีวิตเขาและเธอยังคงดำเนินไปอย่างปกติ
แต่วันนึงเธอก็มีความทรงจำเกี่ยวกับตัวเขาน้อยลงทุกวัน

เธอจำไม่ได้ว่าเธอต้องทำอะไร และเขาคือใครกัน
บางครั้งความทรงจำของเธอมันก็กลับไปกลับมา บางครั้งเธอจำเขาได้
บางครั้งเธอก็ลืมเขาไป แต่สิ่งนั้นเธอไม่ได้เป็นคนเลือก

ถ้าในเวลานั้นเธอเลือกได้ ผมว่าเธอคงจะเลือกที่จะจำมากกว่าจะลืม

มีตอนนึงในหนังขณะที่เขาจะออกไปทำงาน เธอพูดร่ำลาเขา
เธอเรียกชื่อเขาด้วยชื่อแฟนเก่า และบอกรักเขา

ความทรงจำในสมองของเธอที่เหลือน้อยเต็มทีกำลังบอกรักเขา
แต่ในเวลานั้นความเจ็บปวดดั่งมีดนับพันเข้ามาทิ่มแทงในหัวใจเขา
เธอสบตาเขา และเรียกชื่อใครสักคนที่ไม่ใช่ชื่อตัวเขา

ความรู้สึกนั้นมันมากกว่าความเจ็บปวดใดใดทั้งสิ้น
เธอไม่มีเขาอยู่ในความทรงจำอีกต่อไป

“แล้ววันนึงฉันจะลืมคุณ ลืมทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ
ลืมว่าคุณเป็นใคร ลืมว่าเราเคยรักกัน”

บทพิสูจน์รักแท้ครั้งนี้ ดูท่าว่าจะนำความเจ็บปวดมาสู่คนทั้งคู่
ไม่มีใครที่อยากจะเป็นคนที่ถูกถูกลืม ในขณะเดียวกัน
ก็ไม่มีใครที่อยากจะสูญเสียความทรงจำอันมีค่าของชีวิต
เขาเปรียบเสมือนดั่งความทรงจำอันแสนหวาน ดั่งความงามใดใดทั้งสิ้น

แล้วในวันนึงถ้าความทรงจำเหล่านั้นมันจะหายหมด
เราจะกู้ข้อมูลเหล่านั้นกลับมาได้เหมือนกับฮาร์ดดิสก์มั้ย?

ในตอนนี้สมองของเธอถูกไวรัสเล่นงานข้อมูลในสมองของเธอ
ไม่ใช่ไวรัสคอมพิวเตอร์ แต่เป็นไวรัสที่เลือกทำลายเฉพาะความทรงจำ
ในภาวะนี้เธอไม่ใช่เป็นผู้เลือก เธอเป็นผู้ถูกเลือกจากโรคร้ายนี้

ฉันพบคุณเพราะความขี้ลืมของฉัน
และฉันจะจากคุณไปเพราะความขี้ลืมของฉันเช่นกัน”

ในวันที่เธอระลึกถึงความทรงจำระหว่างเขาและเธอได้ชั่วขณะ
เธอเขียนข้อความมากมายถึงเขา บอกรักเขา ขอโทษเขา เธอไม่อยากลืมเขา
แล้วถ้าในวันนึงเธอจะลืมเขาไป เธออยากให้เขารู้ว่าเขาจะอยู่ในร่างกายของเธอเสมอ

มีบางอย่างในหนังที่บอกให้เรารู้ว่า

เรื่องบางอย่างมันจะจากเราไปได้โดยง่ายๆ
ไม่ว่าจะเป็นชีวิตมนุษย์หรือความทรงจำอันมีค่า

เราไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่ และก็ไม่รู้ว่าจะลืมความทรงจำดีดีเหล่านั้นไปเมื่อไหร่
ในขณะที่เรายังมีโอกาสบอกรัก เราควรจะบอก

และในขณะที่เรามีโอกาสพูดขอโทษ เราควรจะพูด ก่อนโอกาสนั้นมันจะหมดไป

ไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าเราจะไปพูดบอกรักกันหน้าหลุมศพ
หรือพูดขอโทษ ยกโทษ อโหสิกรรมให้กันตอนไร้วิญญาณ

เราควรจะพูดในสิ่งที่ควรพูด ในเวลาที่ยังมีโอกาส
เพราะบางทีเราก็ไม่รู้ว่า โอกาสอันมีค่านี้มันจะจบลงไปตอนไหนกัน

ในตอนสุดท้ายแล้ว ความรักจะเอาชนะทุกสิ่งไม่ว่าจะเป็นเรื่องร้ายใดก็ตาม

เธอเชื่อ… แม้ในวันที่ความทรงจำของเธอจะหมดสิ้น
เธอจะยังคงมีเขาอยู่ในใจของเธอเสมอ

และเขาก็พร้อมที่จะสร้างความทรงจำระหว่างเขาและเธอขึ้นมาใหม่
ความรักคงไม่ได้มีความหมายแค่การอยู่ร่วมกัน

แต่มันคือการสร้างความทรงจำระหว่างกัน
แล้วถ้าจะต้องสร้างสักกี่ครั้ง มันก็ไม่ได้ดูเป็นเรื่องหนักหนาอะไรสักเท่าไหร่

มนุษย์จะมีโอกาสได้ชื่นชมความทรงจำดีดี อันมีค่านี้สักกี่ครั้งกันเชียว
ถ้าสามารถเลือกที่จะจำ คงไม่มีใครอยากจะจำความทุกข์ทรมาน

แต่ในบางครั้งเราก็ไม่รู้หรอกว่า ความทรงจำดีดีมันมักจะต้องแลกด้วยความทรมาน
เหมือนกับเธอและเขาที่จะผ่านความทรงจำเลวร้ายนี้ไปได้

แล้วในท้ายที่สุด เขาและเธอจะได้พบฟ้าหลังฝน ที่มันจะยังคงความสวยงาม
ความสวยงามอาจจะมิใช่ความงามของท้องฟ้าเบื้องบน

แต่บางทีมันอาจจะเป็นความงามที่อยู่ในหัวใจเราเสียมากกว่า

แล้วคุณเชื่อว่าความทรงจำเกี่ยวกับความรัก

มันสามารถลบได้จริงๆ มั้ยล่ะ

ถ้าตราบใดที่มันยังคงอยู่ในหัวใจของเรา “

รีวิวโดย : กระบี่ไร้นาม

http://krabirainam.exteen.com/20061227/a-moment-to-remember

————————————————————

เป็นอย่างไรบ้างครับกับสุดยอดการ Review ที่เห็นภาพของความประทับใจของหนังเรื่องนีโดยคุณกระบี่ไร้นามครับ

กับโรคอัลไซเมอร์ที่อยู่ดีๆ ก็เป็นไม่เลือกเพศเลือกวัย หรือโรคร้ายแรงต่างๆ นานานั้น บางอย่างเกิดขึ้นแบบกระทันหัน ไม่มีสัญญาณเตือนมาก่อน

เราพร้อมจะที่รับกับเหตุการณ์นั้นๆ ได้หรือไม่?

……… บังเอิญ………ถ้ามันเกิดขึ้นเกิดกับเรา

เราจะทำอย่างไร? เพราะมันไม่ใช่หนัง แต่คือ ชีวิตจริง…

ปรับสภาพใจของเราให้พร้อมไว้ก่อน โดยการสร้างให้จิตใจเกิดภูมิคุ้มกัน เพิ่มพลังของ E.Q. ให้เกิดขึ้นแก่ใจ สร้าง A.Q. หรือความทนทาน การทนรับ รอความสำเร็จได้ สร้าง M.Q. หรือคุณธรรมให้เกิดในจิตใจให้ได้

ยิ่งอายุมากขึ้น I.Q. ก็ใช้น้อยลงเรื่อยๆ แต่ิสิ่งต่างๆ ที่ผมกล่าวมานี้ ระบบการศึกษาในปัจจุบันให้กับเด็กน้อยเหลือเกิน…

ทุกคนคงรู้สึกได้ดี

มาเพิ่มกำลังให้เกิดแก่จิตใจเถิดครับ

เพราะสิ่งเหล่านี้จะเป็นเกราะคุ้มกันเราให้สามารถเผชิญกับเหตุการณ์ร้ายๆ ได้ในอนาคต

ทุกคนคงไม่คิดหรอกนะว่า ชีวิตจะราบเรียบอย่างนี้ตลอดไป…

อะไรก็ไม่แน่นอน เพราะว่า……