นักบวชกับจีวร(ไม่เล่าไม่ได้แล้ว..ลองอ่านซิ)


คุณคิดว่าตัวเอง...แก้ปัญหาต่าง ๆ ด้วยเหตุผล ทุกครั้งหรือเปล่า..หรือว่าแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้ามากกว่าแก้ปัญา..!!!

ทุกครั้งที่เกิดปัญหา

คุณแก้ปัญหาถูกจุดหรือเปล่า..

หรือว่าสักแต่ว่า..แก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้า

 

...นักบวชกับจีวร..

 

          มีเรื่องเล่าว่า  พระบวชใหม่รูปหนึ่งมีความใส่ใจในการภาวนามาก  อาจารย์เลยให้ไปอยู่ภาวนาคนเดียวในกุฎิชายป่า  วันหนึ่งมีหนูมากัดจีวร  แทนที่พระจะแก้ปัญหาด้วยตนเอง  โดยการเก็บจีวรให้พ้นหนู  หรือป้องกันหนูเข้ามา  พระรูปนั้น  ตัดสินใจไปขอแมวมาใช้จับหนู  เมื่อมีแมวก็ต้องมีนมให้แมวกิน  เมื่อขยันน้อย (หรือเรียกว่าขีเกียจ) ก็เดินไปขอนมจากชาวบ้านทุกวัน  คิดแล้วก็แก้ปัญหาด้วยการไปขอวัวมาเลี้ยง  เลยต้องหาหญ้ามาให้กิน   แต่ตัวเองก็ต้องภาวนา  จึงไปจ้างผู้หญิงชาวบ้านมาตัดหญ้าให้วัวกิน   นานวันไม่อยากเสียค่าจ้างตัดหญ้า  ก็เลยตัดสินใจ  แต่งานอยู่กินกับหญิงสาวชาวบ้านคนนั้น  สุดท้ายต้องออกมาทำมาหากินตามปกติ...!!! 

          การแก้ปัญหาที่ไม่ตรงจุด  แทนที่จะแก้ปัญหาตรงหนูและจีวร  แต่กลับหวังว่าสิ่งดีที่จะมาช่วยแก้ปัญาให้  ทำให้นักบวชผู้นี้เบี่ยงเบนจากเป้าหมายของตัวเองไปเพียงเพื่อที่จะรักษาจีวร  ผลสุดท้ายกลายเป็นต้องสึกออกมาทำมาหากินแบบชาวบ้าน  สละเพศบรรพชิตเพื่อรักษาจีวร  เหมือนเราที่คิดว่าจะแก้ปํญหาที่เกิดขึ้น  แต่กลับเบี่ยงเบนประเด็น  ไปแก้ที่ปลายเหตุ  จึงไม่สามารถคลี่คลายปัญหานั้นได้  กลับพอกพูนสะสมมากกว่าเดิม  ฉะนั้น  กลับไปดูปัญหาที่เกิด  หาเหตุผลของการเกิด  ปัญหาเกิดตรงไหนแก้ตรงนั้น  (เหมือนที่เค้าบอกว่าทุกข์ตรงไหนแก้ตรงนั้น) หรืออีกนัยหนึ่งเคยได้ยินมา  หาทางออกไม่ได้ก็ออกทางเข้า...!!! อย่ามัวหลงอยู่ไม่คิดที่จะหาทางที่จะออก

 

แล้วพบกันใหม่จ้า...

ขอบคุณข้อมูดีๆ จากหนังสือเข็มทิศชีวิต

 

หมายเลขบันทึก: 184615เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2008 18:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีครับ

  • แวะมาทักทาย
  • และมาอ่านบันทึกครับ
  • ขอบคุณครับ

คันที่หลัง  แต่ก้มไป  เกาหน้าแข้ง

เกาสุดแรง  แข้งถลอก  คันไม่หาย

เหตุผลที่  ไม่เกาหลัง  ให้คันคลาย

ช่างเหลือร้าย  เอื้อมไม่ถึง  จึงไม่เกา

                      แวะมาทักทายครับ

                                  รพี

 

ขอบคุณ...คะคุณรพี..ที่มาสะกิดที่ใจ..ให้คิดได้...ว่าต้องคลายมือที่เกาไม่ถูกที่....!!!

หวัดดีจ้ะ...กัสจัง

หาทางออกไม่ได้ก็ออกทางเข้า...!!!

โอเคเลย...รู้วิธีแก้ปัญหาแล้ว

ดีกว่ามัวหลงอยู่จนหาทางออกไม่เจอ

เฮ้อ...ค่อยยังชั่ว

Pน่ารักมากคุณวินดิ้..ที่ออกทางเข้า..แต่ระวังนะเวลาไปไหนมาไหน..จำไว้สองทาง..คือทางเข้ากะทางออก..เพราะทางหลงเหมือนที่เชียงใหม่จะได้ออกทางเข้า..จะได้ไม่หลงไง๊..55

กัสจัง...

อิอิ...ไม่เอาน่า  ห้ามเผา  อายคนอื่นเค้า...นะตัวเอง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท