จะรอให้ดวงตกก่อนเหรอ.........ถึงจะไปทำบุญกัน
ดาราดังให้สัมภาษณ์....ขับรถชนหมาตาย......จะไปบริจาคโลงศพ แล้วไปทำบุญสะเดาะเคราะห์...... .!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไฮโซรุ่นใหญ่ื่ลื่นล้ม.....แขนเดาะ....ประกาศเดินสาย....ทำบุญ...เจ็ดวัด...ล้าง(ซวย)....++++++++++
ชักจะบ้าไปกันใหญ่แล้วครับพี่น้องครับ...ตอนมีความสุข...ไม่เคยนึกถึงธรรมะ..ไม่เคยมองเห็นศาสนา
หรือท่านทั้งหลายเหล่านั้้นเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่าไปจำแค่อะไรไม่ดีก็"ตัดหางปล่อยวัด"แค่นั้นหรือเปล่า
ศาสนาไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์นะครับ....วัดไม่ใช่ที่ทิ้งขยะนะครับ......ได้อ่านข่าวแบบนี้แล้วละเหี่ยใจครับ
ก็เลยได้แต่ เขียนไปบ่นไป...ผมอยากให้คนเข้าวัดเพื่อศึกษา ค้นคว้า"พระธรรม คำสอน"
ของ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อได้รับรู้และเข้าใจแล้ว ก็นำมาปฎิบัติ
นำมาใช้ให้เข้ากับวิถีทางการดำเนินชีวิตประจำวัน..หากไม่เข้าใจตรงไหน
ก็สอบถามพระสงฆ์หรือผู้รู้..เพื่อจะได้นำไปปฎิบัติได้ถูกต้องตามวัตถุประสงค์ของพระพุทธองค์.......
ไม่ใช่รอดวงตกหรือรอให้ (ซวย )ก่อนแล้วถึงคิดจะทำ และไม่ใช่ว่าอ่านบทความนี้เสร็จแล้ว คิดจะพากันไปบวชล้าง..(ซวย )...นะครับเจ้านายยยยยยยย..
(กราบขออภัยทุกท่านด้วยครับที่ภาษา ออกแนวรุนแรงไปหน่อย พออ่านเจอข่าวแบบนี้แล้ว รมณ์ บ่จอย .....อีกแล้วครับท่าน...)
" อกหัก รักสะดุด ฟันคุดปวด....
น้ำมันพุ่ง ไฟฟ้าพรวด ปวดขมอง
หมาดักฟัด หมูเมิน แมวไม่มอง....
เดินตกร่อง รองเท้ายาน งานไม่มี
กินก๋วยเตี๋ยว เคี้ยวลูกชิ้น งับลิ้นได้....
บ้วนน้ำลาย โดนนักเลง ตะเบงหนี
โอ้ชีวิต (ซวย)สุดยอด ในปฐพี....
ทำอย่างนี้ แล้วยังโกรธ แถมโทษดวง
สะเดาะเคราะห์ สืบชะตา รับโชค....
บุญพัดโบก ช่วยคนดี ไม่มีหวง
แต่คนดี เปลือกนอก ข้างในกลวง....
บุญใหญ่หลวง แค่ไหน ไม่แก้กรรม
คิดทำดี อย่าทำ เพื่อหวังผล....
ถึงจะจน ข้นแค้น อย่าถลำ
หลงคิดผิด ทำผิด จิตระกำ....
ผลกระทำ นำติดตัว จนชั่วกาล "
โปรดชี้แนะด้วยนะครับว่า ถ้าโมหะเข้าครอบงำกวีีจะต้องทำอย่างไรดีครับ?
รพี กวีขี้มิ่ง
( ขี้มิ่ง เป็นภาษาเหนือแปลว่า ขี้โมโหครับ )
ความเห็น (18)
คุณกวี ขี้โมโห ถ้าโมโหแล้วยังเขียนกลอนได้ ก็เรียกว่ารู้จักจัดการกับความโมโห ไม่ต้องชี้แนะแล้วล่ะคนเราคงให้ใครกำหนดชะตาไม่ได้ นอกจากตัวเราเองนะ มองโลกในแง่ดีไว้ ไม่มีวันไหน ซวย
แวะมาเยี่ยมเจ้า...
มะนาวหวานว่า..
ดวงตกไม่ตกก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องจะต้องไปสะเดาะเคราะห์จริงไหมคะ
หากว่าเราคิดว่าเราทำดี ไม่เบียดเบียนใคร
ไม่หลอกตัวเอง และคนอื่นๆ คิดแต่เรื่องดี พูดในสิ่งดี และทำในสิ่งที่ดี ก็น่าจะพอแล้ว
ขี้มิ้งนัก ระวังจะเฒ่าโวยเน้อเจ้า...อุอุ
สวัสดีค่ะ
- ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะคะ
- ความเข้าใจในชีวิต ตามมุมมองที่คุณกวี ข้างถนนได้บันทึกไว้ทั้งหลายนี้ คงจะค่อย ๆ ทำให้คุณกวี เข้าใจ หายสงสัย กับเหตุแห่งโมหะต่าง ๆ ได้กระมังคะ
- เขียนบ่อย ๆ นะคะ แล้วคุณกวีจะทราบว่า มีเพื่อนร่วมทางอีกแยะเลยค่ะ
- ครูปู เข้าใจเอาเองว่า การเรียนรู้ตามกาลเวลาที่ผ่านไป คงจะช่วยเฉลยคำถามในชีวิตเราไปเรื่อย ๆ ค่ะ
- แต่อาการแบบ รู้ตัวซะด้วยว่า ขี่มิ่ง แปลว่า รอดแน่ค่ะ อิอิ
สวัสดีครับครูนงเยาว์
โชคดีครับที่ผมได้มีโอกาส ระบายออกมาเป็นตัวหนังสือ ช่วยได้เยอะมากครับ
รพี
ขอบคุณ จ๊าดนักเจ้า คุณมะนาวหวาน
มาแอ่วมาวิจารณ์ ค่าวถ้อย
หนึ่งเสียง หนึ่งความคิด แค่เพียงน้อย
เรียงร้อย ถ้อยกวี มีแรงใจ
รพี
สวัสดีครับครูปู
แหะๆดีใจครับที่มีโอกาสหาย ตั้งแต่รู้จัก gotoknow มานี่
มีที่ระบายความในใจสบายใจขึ้นมากครับ
ขอบคุณครับ
รพี
ถ้าจะช่วยชี้แนะก็อย่าโกรธ ทั้งบาปบุญคุณโทษ โกรธใครได้
เราทำกรรมใดไว้รุ้แก่ใจ กุศลบุญช่วยได้ อยู่ที่คุณ
ถึงเกิดมาในตระกูลที่สูงศักดิ์ คนจะรักชอบอภัยให้ไออุ่น
ทำอย่างไร ได้อย่างนั้นเถอะพ่อคุณ คนคำคูณ มีเพราะบุญที่สร้างทำ
คุณคือคน วิเศษเพราะคุณดี คุณจะดี ดี๋ดี กรรมไม่ซ้ำ
คุณจะเลิศประเสริฐศรี อยู่ที่ธรรม ใครชักนำคุณได้ ให้ตรึกตรอง
ตระหนักรู้ อยู่ที่ คุณนั่นแหละ ใครชี้แนะคุณได้ ใช่พวกพ้อง
ถึงวันนี้ ผิดชอบชั่ว อย่ามัวมอง ชีพมัวหมองก็เพราะคุณ นั่นแหละทำ
ขออภัย รักและห่วง
ขันติพโล
สวัสดีค่ะ
* ชื่นชมในบทกวี ที่มองเห็นภาพ
* สามารถจินตนาการ เหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยค่ะ
* แค่เพียง ตระหนักรู้ และ ไตร่ตรอง ก็เลิศแล้วกระมังค่ะ
* มิบังอาจ เพราะปูก็ยัง ขี้มิ่งบ่อยๆ หากไม่ได้ดั่งใจค่ะ เฮอๆ
* ยังไง มีความสุข กับการร้อยรส บทกวี นะคะ
ขอบคุณครับคุณpoo
ขอบมอบความสุขให้คุณด้วยครับ
รพี
สวัสดีค่ะ คุณรพี กวีข้างถนน
เข้ามาอ่านบันทึก ให้ข้อคิดดีค่ะ
พูดถีงเรื่องทำบุญเข้าวัด ส่วนใหญ่จะเข้าวัดบ่อย ก็ตอนสมัยเด็กค่ะ แต่ปัจจุบันจะได้เข้าวัดทำบุญก็ตอนช่วงเทศกาล วันสำคัญต่าง ๆ บางทีคิดเหมือนกันค่ะ ว่า โตแล้วทำงานแล้ว เหมือนห่าง ๆ วัด แต่ในใจนึกถึงวัดอยู่นะค่ะ บางทีวันสำคัญทางศาสนาต่าง ๆ ใจอยากไปวัด แต่ก็ติดงาน หรืออะไร ต่อมิอะไร ก็ไปไม่ได้ค่ะ
- บางครั้งนึกอยากทำบุญล้างซวย ก็ชวนเพื่อนๆ ไปที่มูลนิธิ ปอฯ ตรงวัดหัวลำโพง ทำบุญบริจาคเงินซื้อโลงศพ (ถ้า..โรง..นี้คงไม่มีปัญญาหรอก.. อิอิ) เงินร้อยสองร้อยก็ทำได้ เพื่อความสบายใจ
- บางคนเขาบอกว่าเพื่อเสริมดวงชะตา เพื่อเสริมดวงให้ตัวเอง เลยไปอยู่บ่อยๆ เห็นคนมาทำกันทั้งวันทั้งคืน
- ไม่ทราบว่าน้องรพี กวีขี้มิ่ง เคยทำบ้างหรือยังครับ
ขอบคุณครับคุณสุวิมล
ผมทำบุญทุกครั้งที่มีโอกาสครับเมื่ออาทิตย์ก่อนผมช่วยพาคุณตาคนนึง
ข้ามถนน คุณตาบอกว่าเป็นบุญของตาที่มีคุณมาช่วยพาข้ามถนน
และ ผมว่าเป็นบุญของผมด้วยที่ได้ช่วยคุณตา (อิ่มอกอิ่มใจมาจนเดี๋ยวนี้ครับ แอบยิ้มคนเดียวเวลานึกถึงแววตาของคุณตาคนนั้น)
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
มาเยี่ยม...
ธรรมดาว่าคนขี้โมโหนี้เขานิยมให้สาวสวยอยู่ใกล้ ๆ นะ ฮิ ฮิ ฮิ
น้ำมันพุ่ง ไฟฟ้าพรวด ปวดขมอง...
ทางใต้แวะเติมนำมันปาเข้าไปลิตรละ 37 . 30 เบนซิน 91 นะ เติมเมื่อวาน
สรีสวัสดีครับพี่สะมะนึกที่รัก (ของคนข้างบ้าน อิอิ)
ไปทุกเดือนครับที่มีโอกาสตอนนี้อยู่ที่ภูเก็ต
ก็ไปบริจาคโลงศพที่ มูลนิธิกุศลธรรม
ทำตามกำลังทรัพย์เหมือนกันครับพี่
ทำแล้วสบายใจก็ืถือว่าได้รับผลบุณทันตาเห็นเลยละครับ
ด้วยความคิดถึงครับ
รพี
สวัสดีครับอาจารย์ umi
ถ้ายิ่งโมโหมากคนข้างๆก็ยิ่งสวยมากรึเปล่าครับอาจารย์
(พรุ่งนีอาจมีคนทำเป็นขี้โมโหอีกเป็นร้อยละครับอาจารย์)
ขอบคุณครับที่มาเยือน
รพี กวีขี้โมโห (มากกว่าเมื่อวาน)้
รู้สึกดีจังค่ะ ที่ได้รู้ว่าคุณรพี ได้จูงคุณตาข้ามถนน มีความสุขอิ่มใจ ทั้งคุณตา คุณรพี และตัวดิฉันเองด้วยค่ะ และคนอื่น ๆ ที่เขาเห็นคุณรพีทำแบบนั้น เขาก็คงอิ่มใจไปกับคุณรพีด้วยค่ะ
ยินดีครับคุณสุวิมล
รพี