สิ่งที่ได้จากการเดินทาง...ในวันธรรมดาๆ กับข้อคิดจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เราอาจมองข้ามไป... เมื่อวันก่อนผู้เขียนต้องเดินทางไปทำธุระ เมื่อเรียกรถแท็กซี่ได้และบอกจุดหมายปลายทางที่ต้องการจะไป จึงได้สังเกตเห็นว่าคนขับรถเป็นชายหนุ่มอายุน่าจะไม่เกิน 25 ปี ผิวเข้ม แต่งกายไม่เรียบร้อยหน้าตาไว้หนวดเคราดูไม่น่าไว้วางใจ พอก้าวเข้าไปนั่งในรถปิดประตูเสร็จสรรพการสนทนาสั้นๆ จึงเกิดขึ้น คนขับแท็กซี่ (มองกระจก) รู้ทางลัดแถวนี้ไหมครับ ผู้เขียน ไปทางธรรมดาๆ นี่ล่ะค่ะ ไม่ต้องไปทางลัด ไม่รีบค่ะ คนขับแท็กซี่ ครับ จากนั้นคนขับรถแท็กซี่ก็ขับไปเรื่อยๆ ผู้เขียนก็นั่งเงียบๆ และแอบสังเกตว่าเขาค่อนข้างขับรถได้ดี จนกระทั่งรถมาติดไฟแดงตรงทางแยก ซึ่งยังไม่ถึงจุดหมายของผู้เขียน ทันทีที่ไฟเขียวคนขับเปิดสัญญาณไฟเลี้ยวขวา ผู้เขียน เราไม่เลี้ยวขวาที่แยกนี้นะคะ คนขับแท็กซี่ ......................................... คนขับรถหักพวงมาลัยเลี้ยวขวาโดยไม่สนใจคำทักท้วง รถแล่นเข้าสู่ถนนสายใหม่ที่แปลกตาและไม่คุ้นเคย จากนั้นเหมือนได้สติจึงหันมาทำหน้าเหรอหรากับผู้เขียน คนขับแท็กซี่ ไม่ใช่แยกนี้หรือ ผู้เขียน ไม่ใช่ค่ะ เมื่อกี้บอกคุณแล้วว่าไม่เลี้ยวแยกนี้ คนขับแท็กซี่ ขอโทษครับ ผมไม่ได้ขับแถวนี้ไม่รู้ทาง แล้วนี่เราจะไปยังไงต่อ ผู้เขียน ก็ขับตรงไปเรื่อยๆ เพื่อหาจุดกลับรถกลับไปทางเดิม หรือตรงไปเรื่อยๆ จนเจอถนนหลักข้างหน้าแล้วอ้อมไปอีกทางก็คงจะไปได้เหมือนกันมั้งคะ พูดจบผู้เขียนก็นั่งเงียบๆ มองไปข้างทางที่ไม่คุ้นเคย และรู้สึกโกรธขึ้นมานิดๆ แต่ก็คิดฝึกสติไปด้วยว่านี่เรากำลังโกรธ และคิดได้ว่าทุกคนต่างเคยผิดพลาดทั้งนั้น จะโกรธเขาทำไมกัน อีกทั้งจุดหมายที่จะไปก็ไม่ได้นัดแนะเวลากับใคร จะไปถึงเมื่อไหร่ก็ไม่ได้มีความเดือดร้อนอะไรสักหน่อย ซึ่งตรงกันข้ามกับคนขับแท็กซี่ที่เขาต้องเร่งทำเวลาในการรับผู้โดยสารคนต่อไป คิดเพลินๆ อย่างนี้ครู่หนึ่งรถก็ขับมาถึงจุดกลับรถและกลับไปสู่ถนนเดิมจนกระทั่งถึงจุดหมายได้ปลอดภัยในที่สุด มิเตอร์ค่าโดยสารขึ้นมาที่ราคา 91 บาท ผู้เขียนส่งเงิน 100 บาทให้ไป และคนขับแท็กซี่ทอนเงินคืนกลับมา 20 บาท บอกว่าลดราคาที่พาไปหลงทาง ทำธุระเสร็จแล้วผู้เขียนเรียกรถแท็กซี่อีกครั้งเพื่อเดินทางกลับ คราวนี้คนขับเป็นชายร่างผอมสูงวัย บทสนทนาเริ่มขึ้นอีกครั้ง คนขับแท็กซี่ จะไปทาง............... หรือไปทาง.................. (ทางที่คนขับแท็กซี่ถามนั้นเป็นเส้นทางการเดินทางสองสายที่แตกต่าง แต่สามารถไปถึงปลายทางตามที่ผู้เขียนแจ้งกับเขาได้เหมือนกัน) ผู้เขียน ไปทาง..................ค่ะ จากนั้นคนขับก็ขับรถไปเรื่อยๆ รถแล่นข้ามสะพาน(แทนที่จะกลับรถใต้สะพานไปอีกทาง) เข้าไปสู่เขตชุมชนซึ่งแม้จะเป็นทางที่ผู้เขียนเลือก แต่ผู้เขียนไม่ได้บอกรายละเอียดมากนัก ทางที่ผู้เขียนเลือกก็ยังสามารถที่จะแยกใช้ถนนได้อีกสองสายด้วย รถแล่นไปติดไฟแดงอีกครั้ง คนขับแท็กซี่ เดี๋ยวผมขอแวะซื้อน้ำมันเครื่องหน่อยนะ นานๆ จะได้ผ่านมาแถวนี้ (อ้อ...ผู้เขียนรู้แล้วว่าทำไมคนขับจึงเลือกขับรถข้ามสะพานมาทางนี้แทนที่จะกลับรถใต้สะพาน) ผู้เขียน ค่ะ ร้านอยู่ตรงไหนหรือคะ คนขับแท็กซี่ ตรงสะพานลอยข้างหน้า ร้านอยู่ริมถนนเลย ร้านนี้ขายราคาถูกกว่าที่อื่นมาก แต่ผมไม่ได้ผ่านมาแถวนี้ ผมซื้อไม่นานหรอกครับ กลัวว่าจะไม่มีที่จอดรถด้วย พอสัญญาณไฟเขียวรถก็แล่นเข้าทางด้านซ้ายและจอดตรงหน้าร้านที่คนขับรถบอก ก่อนวิ่งลงจากรถคนขับแท็กซี่ไม่ลืมที่จะกดปุ่มให้มิเตอร์หยุด และรีบวิ่งไปที่ร้านและกลับมาพร้อมของอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ขับมาส่งผู้เขียนจนถึงจุดหมายปลายทาง “ การเดินทางไปสู่จุดหมายปลายทางของผู้เขียน มีเส้นทางที่จะเดินทางไปได้มากกว่าหนึ่งเส้นทาง และแม้ว่าผู้เขียนจะเป็นคนเลือกเส้นทางนั้นเอง การพลัดหลงออกนอกเส้นทางไปในถนนหนทางที่เราไม่คุ้นเคยก็เกิดขึ้นได้เสมอ ผู้เขียนอาจจะไปถึงจุดหมายล่าช้าไปบ้าง แต่ก็ได้รู้จักเส้นทางใหม่ๆ ได้เรียนรู้ความโกรธและการให้อภัยกับใครบางคน ได้ช่วยให้คนบางคนสมหวัง และถึงจุดหมายปลายทางด้วยความอิ่มเอมหัวใจ”
เป็นคนขับที่แปลกดีไม่ค่อยพบครับ แต่พี่ไม่ต้องกลัว เข้ามาก็กระโดดทับเลยพี่ น้องว่าพี่ชนะ อิอิๆๆ การเดินทางเป็นการเรียนรู้จริงๆครับพี่ สบายดีไหม ดูแลสุขภาพบ้างนะครับ..
ขอบคุณกามนิตขจิตค่ะ ว่องไวเช่นเดิม :)
เวลานั่งแท๊กซี่ คนที่พอคุยได้ ลองถามเขาดู สรุปได้ความว่าเราต่างกลัวซึ่งกันและกันค่ะ
มาอ่านเรื่อง
ลุ้นด้วยความใจหายใจคว่ำ...เฮ้อ โล่งใจ
บันทึกใหม่มาแล้ว คิดถึงค่ะ...
ขอบคุณสำหรับ วลีนี้ค่ะ
ได้เรียนรู้ความโกรธและการให้อภัยกับใครบางคน ได้ช่วยให้คนบางคนสมหวัง และถึงจุดหมายปลายทางด้วยความอิ่มเอมหัวใจ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
เชื่อมั้ยว่าเมื่อก่อนโกรธคือโกรธ แต่ช่วงนี้อ่านเรื่องเกี่ยวกับการพิจารณาอารณ์ใน G2K บ่อยๆ ก็เลยมีภาพข้อความจากสิ่งที่อ่านอยู่ด้วย คิดได้ก็สบายใจให้อภัยเขา แล้วได้ผลบุญทันตาเห็น เขาลดค่าโดยสารให้ไงคะ
สิ่งที่แจ๋วพิจารณามันเล็กๆ น้อยๆ คงพิจารณาความโกรธได้ไม่ยาก แต่บางเรื่องคงไม่ง่ายอย่างนี้ เชื่อว่าคุณกวินก็จะทำได้เหมือนกันค่ะ เพียงแต่ บางเรื่องอาจไม่ใช่ในเวลานี้เท่านั้นเอง
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋วคนดี
คิดอยู่แล้วว่าคุณแจ๋วเป็นคนจิตใจดี ยิ่งอ่านบันทึกนี้ยิ่งยืนยันในสิ่งที่คิด.. มองคนไม่ผิดจริง ๆ (แม้จะไม่ใช่หมอดู อิ..อิ..)
เพียงผู้คนเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน โลกนี้ก็น่าอยู่ขึ้นมากแล้วค่ะคุณแจ๋ว
ใบไม้ภูมิใจในตัวคุณแจ๋วจริง ๆ ค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่
แจ๋วนั่งแท๊กซี่บ่อยค่ะ ที่เจอไม่ดีก็มี แต่ที่แบบดีๆ ก็เยอะนะคะ ไว้จะหาโอกาสเล่าต่อๆ ไปค่ะ
บันทึกเรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ แต่ยังไม่ลืมเรื่องที่สัญญาไว้กับพี่ดาวลูกไก่แน่นอนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับพี่jaewjingjing
สวัสดีค่ะครูปู
เย็นตาโฟน่ากินจังเลย ทำเอาท้องร้องหิวรอบดึกเลยค่ะ :)
เขียนมาร้อยคำ แต่มีสักประโยคที่ถูกใจคนอ่าน คนเขียนก็หัวใจพองโตแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ครูมิม
ไม่ช้าหรอกค่ะ แต่มาช้ามาเร็วพี่ก็ดีใจเหมือนกันนั่นล่ะที่ครูมิมมาอ่าน อันที่จริงก็โกรธเขานิดๆ นะคะ แต่ระงับดับได้แถมได้ตังค์ทอนอีก บุญก็มาเร็วนะคะ ว่ามั้ย
ขอบคุณที่รักกันจ๊ะ :)
พี่ใบไม้
ขอบคุณที่รู้สึกดีๆ ต่อกันค่ะ อันที่จริงมุมร้ายๆ ของแจ๋วก็มีนะคะ ไม่ได้เป็นคนดีอะไรมากมายหรอกค่ะ เพียงแต่วันนั้นเรื่องไม่ใหญ่มากและสามารถเรียกสติมาได้เร็วน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูข้างถนน
เชียงใหม่ฝนตกมั้ยคะ รักษาสุขภาพนะคะ
ขอบคุณค่ะ
มาตอบคำถาม
ตกทั้งวันเลยครับพี่
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
คุณครูข้างถนน
ที่กรุงเทพ(เฉพาะบ้านพี่)ก็ตกทั้งวันค่ะ
มีครั้งนึงพี่ไปงานแต่งงานเพื่อนที่เชียงใหม่
ฝนตกแบบนี้ทั้งวันเลย..นั่งรถตุ๊กๆ ไปซื้อสตอเบอรี่เปียกฝนสนุกดี
ได้ยินคำว่าเชียงใหม่แล้วคิดถึงเพื่อนจัง
เอามาฝากพี่แจ๋วค่ะ
เป็นธรรมดาที่มนุษย์มีทั้งมุมร้ายและมุมดี แต่ใบไม้เห็นว่าคุณแจ๋วพยายามใช้มุมดีค่ะ
แค่นี้ก็น่าชื่นชมแล้วค่ะ
มุมร้ายเก็บไว้ใช้กับคนอื่นนะคะ ใบไม้กลัวอ่ะ..กลัวว่าตัวเองจะร้ายกว่าคุณแจ๋ว..อิ..อิ..
ครูมิม -----> ขอบคุณดอกไม้สวยๆ ค่ะ
พี่ใบไม้ -----> แจ๋วก็กลัวด้านร้ายๆ ของตัวเองเหมือนกันค่ะ ฮา
ข้อมูลสำหรับตัวเองบันทึกเกี่ยวกับการทำหนังสืออักษรเบลล์ที่สนใจ คลิก ที่นี่
อ่านแล้วรู้สึกดีครับพี่แจ๋ว
แต่อย่าลืมจุดหมายเรานะครับ เหลือเพียงเทอมเดียว อิอิ
ออตคะ
บันทึกนี้เขียนออกมาด้วยแรงบันดาลใจจากจุดหมายของเราด้วยค่ะ จุดหมายปลายทาง ที่มีทางเลือกหลายเส้นทาง และพี่ล่าช้าไปบ้าง แต่ระหว่างทางก็ได้เรียนรู้อะไรมากมาย
ขอบคุณค่ะ
มาสวัสดีตอนเช้าด้วยตาปรือ ๆ ค่ะคุณแจ๋ว^_^
ขอแจม..ถึงจุดหมายล่าช้าไปบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดีกว่าไปถึงจุดหมายโดยไม่ได้เก็บเกี่ยวอะไรระหว่างทางเลย
ขอบคุณพี่ใบไม้สำหรับกำลังใจค่ะ
รู้สึกดีๆ เสมอทุกครั้งที่เราพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับการเดินทางไปสู่จุดหมาย
รักพี่ใบไม้ค่ะ :)
แฟนเยอะจัง เผลอแผล็บ
เรื่องเล่าในรถแท๊กซี่คงมีมากนะครับ ถ้ายังต้องอาศัยรถแท๊กซี่ ต้องหาความรู้เพิ่มมากๆหน่อย
คนที่ใช้บริการแท๊กซี่สมัยนี้น่ากลัวมากครับ เป็นการผจญภัยชนิดหนึ่ง
อย่างหนึ่งที่ผมรู้มา ถ้าแท๊กซี่พาเราออกนอกเส้นทาง แล้วคาดว่าเขาจะพาเราไปในที่ที่ไม่ปลอดภัย
ในเบื้องต้นคงทำได้แค่นี้ครับ... ไม่ใช่โกรธหรือไม่โกรธ กล้วหรือไม่กลัว เตรียมตัวป้องกันตัวเองไว้ก่อน เดี๋ยวนี้ไม่แน่แล้วครับ
ขอให้โชคดีกับการผจญภัยนะครับ..................อิอิ
เย้ๆ...มาแอบดูคุณแจ๋ว...จัดการตนเอง...อิอิ...
"สาธุ สาธุ สาธุ" ดังๆ ในใจ...
ให้เมล็ดพันธุ์แห่งความโกรธมันตายไปจากใจเรานะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม
พี่แจ๋วจ๋า ดู๊ ดู อ๋อเพิ่งได้ลอยมาบันทึกพี่แจ๋วเวลาล่วงเข้ายามบ่ายกันเลยเน้อ มัวแต่แว๊บไปนั่นไปนี่ ทำงานบ้างอะไรบ้างไปตามเรื่องค่ะ
ดีใจ ดีใจ ดีใจ วันนี้ๆไม่มีอะไรมาฝากพี่แจ๋ว มีแต่ดีใจล้วนๆค่ะ
รักพี่แจ๋วจังจ้ะ
สรุปได้ดีครับ ในที่สุดก็ถึงจุดหมายด้วยประสบการณ์เอาไว้ให้จดจำ
พี่ใบไม้
สวัสดีค่ะคุณสิทธิรักษ์
แต่ทั้งนี้ก็จะระมัดระวังเสมอ รถเก่าใหม่ คนหนุ่มแก่ น่าไว้ใจไม่น่าไว้ใจ
ขอบคุณในคำเตือนและเทคนิคการดูแลตัวเองค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณกระปุ๋ม
พอดีเจ้าเม็ดความโกรธต้นนี้มันยังเล็กอยู่จึงดับได้ง่ายค่ะ
บางเรื่องที่ใหญ่โตกว่านี้บางทียังดับไม่ได้เท่าไหร่
คงต้องฝึกใจต่อค่ะ
ขอบคุณนะคะ
คุณอ๋อ
ดีใจมากมายเช่นกันค่ะ รู้สึกดีๆ มากมาย ตอนนี้พูดอะไรไม่ออก(ตอนนั้นพูดไปเยอะเลย)รู้แต่ว่าดีใจมากจริงๆ
ขอบคุณ G2K
สวัสดีค่ะ คุณ TheInk
ยินดีและขอบคุณที่แวะมาอ่านบันทึกเรื่องราวจากวันธรรมดาๆ นะคะ
ขอบคุณค่ะ
ต้นที่ใหญ่...ก็ตัดและถอนรากถอนโคนเลยค่ะ..
หากกำลังในการโค่นไม่ไหวบอกนะคะ จะไปช่วย...
(^_____^)
สวัสดีค่ะคุณกระปุ๋ม
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ หากต้องการความช่วยเหลือ
จะส่งเสียงไปร้องขอความช่วยเหลือนะคะ :)
สวัสดีครับ jaewjingjing
สวัสดีค่ะคุณครูโย่ง
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
จะรีบตามไปฟังเพลงนะคะ
ขอบคุณค่ะ
คิดถึงพี่แจ๋วค่ะ แว้บ..ไปสอนก่อนคะ นิน นิน
ครูมิม มาได้อย่างไรเนี่ย ตั้งใจสอนหนังสือนะคะ เด็กๆ จะได้ตั้งใจเรียน :)
อิอิ..มาด้วยความคิดถึงค่ะ แว้บก่อนค่ะ นิน นิน
พี่แจ๋วจ๋า ตอนนี้เจ้าถุงทองสุดสวยหายดีแล้วนะคะ น่ากลัวจังค่ะ แต่พอทำแผลเรียบร้อยดีก็น่ารัก น่าสงสาร ถ้าเป็นหนุ่มๆนะสาวๆติดตรึมๆๆๆค่ะ ฝากให้ถุงทองค่ะ
ครูมิม คิดถึงเหมือนกันค่ะ ตั้งใจสอนนะคะ อิอิ
คุณอ๋อ
ตอนนี้ถุงทองหายดีแล้วจ๊ะ ไก่ย่างแบบนี้ก็ถูกใจถุงทองเลยล่ะ
อยากเขียนบันทึกเล่าเรื่องน้องหมาค่ะ แต่ยังหาชื่อบล็อกเหมาะๆ ไม่ได้เลย
พี่แจ๋วค่ะ
นั่งแท๊กซี่นี่ ต้องตั้งสติ สังเกตตลอดเวลาคะ หนูก็ทำอย่างนั้นเหมือนกัน เพราะว่า สมัยนี้น่ากลัว....
แต่กลยุทธ์ของมะปราง ส่วนมากจะชวนคนขับคุยไปเรื่อย ส่วนมากเจอคนคุยสนุกทั้งนั้น มีอยู่ครั้งหนึ่ง คุยกันสนุกสนาน พี่คนขับบอกว่า แหม..ทำไมถึงเร็วจัง ยังคุยกันไม่จบเลย ฮาๆ ไม่รู้พี่คนขับประชดรึเปล่า คะ
พี่แจ๋วจ๋า ปูอบวุ้นเส้นอาหารเย็นค่ะ ป๊ากินกล้วยหอมอิ่มไปแล้วค่ะ 555 เต้นจนหอบเลย 555 เดี๋ยวป๊าต้องตามมาดุอ๋ออีกแน่เรยยพี่แจ๋วช่วยหนูด้วยน๊า
น้องมะปรางเปรี้ยว
พี่แจ๋วเคยนั่งคุยกับคนขับบ้างค่ะ ปรากฎว่าคนขับแท็กซี่ขับช้ากว่าเดิมมากเพราะห่วงคุยกับพี่แจ๋ว เลยไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดี เพราะอยากถึงปลายทางเร็วๆ การชวนคุยบางทีก็มีผลเสียค่ะเพราะถ้าเจอคนไม่ดีเขาจะใช้วิธีการคุยจับสำเนียงหากเป็นคนมาจากต่างจังหวัดจะถูกเอาเปรียบได้ง่ายค่ะ แต่ก็ไม่ทุกคนนะคะ คนที่ดีๆ ก็มีเยอะค่ะ ไม่ดีเป็นส่วนน้อยค่ะ
คุณอ๋อ
พี่แจ๋วไปดูป๊าคุณอ๋อเต้นๆๆๆ มาแล้ว ไม่ถูกดุนี่นา
ชอบกินปู ดีจังถูกใจ ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะพี่แจ๋วคนดี
ครูมิม
เย้ๆๆๆ..ดีใจจังเลยค่ะที่มันไม่ได้เป็นอะไรมาก ต่อไปมันคงจะมาหาพี่แจ๋วบ่อยขึ้นนะคะ เพราะมันได้เจอกับคนที่ใจดีกับมันมากๆ แล้ว มิมว่ามันต้องรักพี่แจ๋วแน่เลยค่ะ
ช่วงนี้ไม่ได้คุยกับถุงทองเลยค่ะ พาถุงทองมาเยี่ยมบ้างนะคะ อิอิ
ปล.จะเอาคำตอบบางอย่างกับถุงทองค่ะ อิอิ(ความลับ)
ช่วงนี้ไม่มีรูปใหม่ถุงทองเลยค่ะ ยังไม่ได้ถ่าย
ถุงทองคันหลังแงบๆ ขนแหว่งไปแถบนึง
ตอนนี้งดถ่ายภาพค่ะ 555
เอามาฝากนายช่างค่ะ
ช่าง..คิด.. อิอิ
ครูปู
ขอบคุณครูปูนะคะ ครูปูช่างสรรหามาจังเลย :)
สวัสดีครับพี่แจ๋ว
.. ครูสุชอบขี่รถตุ๊ก ๆ นะครับ สนุกดี แต่เดี๋ยวนี้พิษเศรษฐกิจ แทบไม่ได้ขึ้นเลย ถ้าไม่จำเป็นน่ะครับ แท็กซี่นี่แทบนับครั้งได้เลยครับ
สวัสดีค่ะครูสุ
ครูสุหายไปพี่ก็คิดถึงเช่นกันค่ะ
แต่คราวนี้กลับมาพร้อมเทคนิคแพรวพราวเลย :)
ขอบคุณจ๊ะ
ว้า มาช้าอีกแร้นน แวะมาทักทายค่ะ เพราะฝนตกเน๊าะเลยมาช้า
สวัสดีค่ะ คุณ jaewjingjing
สบายดีนะค่ะ เป็นกำลังให้นะค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์กัญญา
สวัสดีค่ะแนท
สวัสดีค่ะคุณสุวิมล
สวัสดีตอนเช้าครับ
การพลัดหลงทำให้เรารู้ว่า มีอีกเส้นทางหนึ่งที่มันไม่ใช่ อิๆๆ
สวัสดีค่ะ
หลงทางเสียเวลาแต่ว่าได้ประสบการณ์นะคะ แต่ก็ต้องระมัดระวังค่ะ
ขอบคุณค่ะ
พี่แจ๋วจ๋า
ตั้งใจทำงานหน้าเครียดอยู่แน่เลย ยิ้มหน่อยๆๆค่ะ
แวะมาทานข้าวเปล่าบ้านพี่แจ๋ว หิ้วเกาเหลาที่ไม่ได้มาจากเกาหลี มาฝากพี่แจ๋วจ้ะ
พี่แจ๋วจ๋า ไหนๆก็หุงข้าวแล้วเอากับข้าวมาเพิ่มค่ะ งานนี้ต้องชวนเพื่อนๆมาทานเพิ่มนะคะ ไม่งั้นอ้วนแย่เลยค่ะ คากิขาหมู หุ หุ
เกาเหลา คู่ขาหมู ดูเข้าท่า (สำหรับหนุ่มสาวนะจ๊ะ)
เฮ้อ.........เราได้แต่ดู ดู ดู แล้วปลง ปลงสังขาร
ไม่เป็นไร ดูหนุ่มสาวเขากินก็ดีใจแล้ว บำรุงกันหน่อยเน้อ เส้นทางอีกยาวไกล ล้อยางต้องแข็งแรง เดินอย่างมั่นใจครับ
ป๊าแก่เเล้วนี่เอง อ่ะค่ะ ยาแก้โรคแก่ พี่แจ๋วกินกันโรคแก่ด้วยก็ได้ค่ะ
กินผักค่ะ
อย่างนี้พอไหว ได้เลย ได้เลย ชลอแก่ กินพลางฟังเพลงพลางอายุคงยืน พอจะลบเหลี่ยมกับเขาได้มั่ง
คุณอ๋อ คุณสิทธิรักษ์ เอาแกงเหลืองสับปะรดกับปลาดุกทะเล อุดมไปด้วยสมุนไพรมาร่วมด้วยค่ะ
ข้าวสวยกับไข่แดง แบ่งกันทานนะคะ ไม่เน้นข้าว เน้นกับข้าวค่ะ :)
คุณสิทธิรักษ์ทานมะเขือเทศด้วยนะคะ ดีต่อสุขภาพค่ะ
ปล. ท่านอื่นๆ เดี๋ยวแจ๋วมาทะยอยตอบนะคะ เดี๋ยวเดียวค่ะ :)
หุ หุ อิ่มเอมเปรมปรีดิ์ จังเลยจ้ะ พี่แจ๋วจ๋า
น้ำสตรอเบอร์รี่ปั่นๆๆ
สวัสดีค่ะพี่ใบไม้
สวัสดีค่ะพี่อักษร
พี่คนไม่มีราก
คุณอ๋อ
น้ำสตอเบอรี่น่าอร่อยจัง ขอบคุณจ๊ะ :)
พี่แจ๋วไปทำงานต่อก่อนนะคะ
ฟักทองชื่อมงคลค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณอ๋อ :)
ฝากให้น้องถุงทองคนสวยค่ะ เปิดบ้านถุงทอง the story กันเถอะค่ะ น่ารักขนาดนี้แฟนๆตรึมๆๆค่ะ
เนื้อชิ้นใหญ่ๆค่ะ
ยังคิดชื่อบล็อกไม่ลงตัวเลยคะคุณอ๋อ
อยากเปิดเร็วๆ เหมือนกัน ครูมิมสมัครแฟนคลับไว้แล้วด้วย :)
ดูสิพอเห็นของฝาก เจ้าตัวดีตื่นเลย 555
ว้าว มาอ่านลุ้นการค้นพบอะไรๆจากการเดินทางที่จำเป็นต้องออกนอกเส้นทาง เลยได้ของแถมอาหารหลากหลายทั้งคาวหวานล้วนน่าทานจริงๆ
ปัญหาเทคนิคทำให้มาช้าไปหน่อยนะคะ พี่ขอบคุณคุณแจ๋วมากนะคะที่ขยันไปแวะที่บล็อกพี่ ทั้งๆที่พี่ก็ไม่ค่อยได้มาแวะทางนี้นัก งุ่มง่ามตามประสาผู้สูงวัย
การมีสติตามทันอารมณ์ตัวเองเช่นนี้ ทำให้เราได้มีโอกาสฝึกฝนตนเองบ่อยๆเพราะมีบททดสอบมาให้ ก็ดีเหมือนกันค่ะ พี่ก็ใช้วิธีเช่นนี้บ่อยๆเวลาพบคนทำอะไรนอกคำสั่ง หรือ นอกความคาดหวังของเรา ซึ่งปกติเรามักมีอัตตาของตนเองเป็นที่ตั้งไว้ว่าที่ถูกที่ควรต้องเป็นอยางไร พอไม่ได้ตามที่มีความคาดคิดไว้ก็มักจะลมขึ้น ฝึกบ่อยๆ เดี๋ยวนี้ดีขึ้นมากมายค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นุช
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมถึงบ้านนะคะ อาหารมากมายมีน้องสาวน่ารักๆ มาคอยดูแลจัดหาให้เป็นหลักค่ะ เชิญพี่นุชทานด้วยกันนะคะ :)
ส่วนเรื่องที่ไม่ค่อยจะได้แวะมาไม่มีปัญหาค่ะ แต่แจ๋วชอบไปบันทึกพี่นุชบ่อยๆ เกรงใจกลัวจะเบื่อหน้าหรือเปล่าคะ พี่นุชใช้งานคอมฯ ได้ขนาดนี้ถือว่าเก่งแล้วนะคะ แจ๋วเองก็อาศัยถามคนนั้นคนนี้เอาค่ะ
ในการเดินทางของชีวิต แจ๋วยังอ่อนด้อยในการฝึกจิตค่ะ คงต้องค่อยๆ ฝึกไปตามบทเรียนชีวิตในแต่ละวัน ยากบ้างง่ายบางตามโอกาส แต่พยายามค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว ดีใจมากๆที่วันนี้สามารถเข้ามา blog ของพี่แจ๋วได้ซักที หลังจากที่พยายามอยู่หลายครั้ง ที่ใช้เวลานานมาก จนไม่สามารถคอยได้ ตามอ่านบทความของพี่แจ๋ว ก็ยิ่งคิดถึงพี่แจ๋วค่ะ...พี่แจ๋วสบายดีมั๊ยคะ ถุงทองด้วย แผลที่มือเค้าหายดีรึยังคะ พี่แจ๋วยังจำเกตุได้มั๊ยคะ เกตุยังระลึกถึงพี่เสมอ ขอให้พี่แจ๋วมีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ตลอดไปนะคะ...
สวัสดีจ๊ะเกต
พี่จำเกตได้สิคะ เรามีน้องหมาชื่อถุงทองเหมือนกันไง พี่ยังจำน้องๆ ที่น่ารักๆ ที่เวปเลดี้ได้ทุกคนค่ะ พี่แจ๋วสบายดีค่ะ ถุงทองหายเจ็บขาแล้วเล็บเป็นปกติแล้วจ๊ะ เกตหายแพ้ท้องหรือยัง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันนะคะ
คิดถึงค่ะ
ทานข้าวเที่ยงหรือยังค๊า
คิดฮอดแต๊กา... อิอิ
พี่แจ๋วจ๋า เข้าบันทึกใหม่ไม่ได้ งงๆ เอาปลาสำลียำมาะม่วงมาฝากค่ะ
โอย โอย เห็นภาพแต่ละภาพแล้วหิว...น่าจะมีวิธีทำมาฝากด้วยนะคะ อะไรๆ ก็น่าทานไปหมดเลย (ตามฟักทองเชื่อมใจมานะคะเนี่ย)
สวัสดีค่ะครูปู
คุณอ๋อ...เข้าไม่ได้...พี่แจ๋วว่าน่าจะเป็นที่ระบบหรือเปล่าคะ เดาเอานะคะ
หรือไม่ก็พี่ลงภาพเยอะไปมั้ง...หรือเปล่า...
ถ้ามีโอกาสไปเชียงใหม่จะทำไปฝากดีมั้ยคะ :)
แต่กลัวจะไม่อร่อยน่ะสิคะ
ขอบคุณอาจารย์ประจักษ์ค่ะ
ดอกบัวค่ะ ไปไหว้พระทำบุญกันนะคะ
taxi...มีเรื่องมากมาย...จนทำให้เกิดการระแวง..
ระหว่าง คนขับ และ ผู้โดยสาร...หากสังคมไทย มีน้ำใจ
เหมือนแต่ก่อน..คงไม่ต้องมานั่งใจตุ๊มๆต่อมๆ ใน taxi
เหมือนปัจจุบันนี้นะครับ...
สวัสดีค่ะคุณคนโรงงาน
ในสังคมมีทั้งคนดีและไม่ดีค่ะ เป็นทุกอาชีพ
หากเราใช้ชีวิตโดยไม่ประมาท มีสติ ตระหนักรู้ เพื่อแก้ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้ทันท่วงที
เรื่องร้ายๆ ก็กลายเป็นดีได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ครูปู ขอบคุณมากค่ะ :)
สวัสดีครับคุณjaewjingjing
สวัสดีค่ะ คุณแจ๋ว
นำภาพต้นสาระมาฝากเพื่อความเป็นสิริมงคลในวันพระใหญ่นี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
* แท็กซี่น่ารักก็มีมาก...น่าเกลียดก็มีไม่น้อย
* บางคนจ้องเอาแต่ได้คิดค่าโดยสารเป็นจำนวนเต็มจากเงินทอนที่เหลือเศษ....
* แบบคุณแจ๋วก็เคยพบค่ะ..เขาตั้งใจไปในเส้นทางที่เร็วขึ้นแต่ระยะทางไกลมาก...พอถึงท่หมายก็ลดราคาให้..บอกว่าพามาไกลเกินจำเป็น(ระยะทาง) แต่เวลารวดเร็วกว่า(เพราะหลีกการจราจรที่ติดขัด)
สวัสดีค่ะอาจารย์สมเจตน์
สวัสดีค่ะครูปู
สวัสดีค่ะคุณพรรณา
มาอีกบ้างเมื่อสามารถมาได้ค่ะ วันนี้โชคดี โพสต์ได้หลายบ้าน
เพิ่งถ่ายภาพผีเสื้อตัวนี้ได้เมื่อเช้า เลยรีบนำมาฝาก หลังจากที่ตัดพ้อผีเสื้อกะทกรกธรรมดา ว่าไม่เคยแวะไปให้เห็นที่บ้านเลย วันนี้มาแบบกางปีกเกาะนิ่งอยู่บนกิ่งมะนาวข้างศาลา เพิ่งดื่มกาแฟเสร็จ รีบไปคว้ากล้อง เขาก็ยังอยู่รอค่ะ
^___^นิดหน่อยฝีมือถ่ายภาพมือสมัครเล่น โดยกล้อง(สำหรับคน)ปัญญาอ่อน ถ่ายเสร็จเปิดภาพอวดคนข้างกาย เขาทึ่งเล็กน้อย (ไม่คิดว่าเราทำอะไรดีๆ เป็นโล้เป็นพายได้) แถมใจดีบอกว่าไหนๆก็เป็นคนชอบเก็บภาพจากธรรมชาติแล้วทำได้ดีพอใช้ จะเปลี่ยนกล้องให้ใหม่เอาไหม พี่บอกว่าอย่าเลยขอบคุณ กล้องดีๆใช้ไม่เป็นกว่าจะปรับอะไรได้ พอดีนายแบบนางแบบหนีไปซะไหนๆค่ะ
ทำไมบันทึกนี้มีแต่ของน่าทานคะ ^^ พอใครคุยเรื่องการเดินทางจะนึกถึงท่านพี่นารี และเจ้านกที่ชื่อโจนาธาน
ไปเมืองกรุงทีไร หลายๆ ครั้งที่โชเฟอร์พาต้อมนั่งรถไปไหนก็ไม่รู้ ก็ไม่รู้ทางจริงๆ นี่ ฮือๆ T _ T
สวัสดีค่ะพี่นุช
คุณต้อม
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะครูโย่ง
นี่พี่แจ๋วค่ะ ชีวิตหรือนิยายนี่
แอบอมยิ้มตอนอ่านจบ
(นี่เรื่องบนแท็กซี่ น้องอี๋กับน้องแนทมีมาแยะเลย)
ว่างจะเขียนประสบการณ์ "ปลากระป๋อง" บนเครื่องบินให้ฟัง
น้องอี๋ที่รัก...
ชีวิตจริงๆ เลยจ๊ะ ชีวิตคนธรรมดาๆ อย่างเราๆ นี่ล่ะ
แล้วที่ว่าอ่านจบแล้วแอบอมยิ้มนั่น...เข้าใจใช่มั้ย รู้กันๆ
ว่างๆ มาเขียนประสบการณ์ให้พี่อ่านมั่งนะคะ
รอบดึกค่ะ อิอิ
