ผมเคยได้ยินเรื่องราวของเด็กใช้วิธีขอทานเพื่อหาเงินไปเง่นเกมส์มาแล้วระยะหนึ่ง แต่ยังไม่แน่ใจในข้อมูลสักเท่าไหร่ จะได้ยินบ่อยๆ ก็เพียงเรื่องของแก๊งค์ขอทานที่มีกลุ่มหากินกับเด็กๆ คนแก่ ที่ทางตำรวจเองก็มีข้อมูลอยูพอสมควร แต่ยังแก้ปัญหาทั้งระบบยังไม่ได้ (ข้อมูลจากรายการทางโทรทัศน์)
มาวันนี้ ผมเดินทางไปศูนย์หนังสือจุฬาฯ โดยรถไฟฟ้า BTS ก็สะดุดตากับเด็กที่กำลังนั่งขอทานอยู่คนหนึ่ง เพราะต่างจากเด็กขอทานทั่วไปที่เคยเห็น คือ เสื้อผ้าที่ใส่ค่อนข้างสะอาด มีกระเป๋า รองเท้า ครบ และในสภาพที่ค่อนข้างดี ที่สำคัญขณะที่นั่งอยู่โดยมีป้ายกระดาษเขียนไว้ข้างหน้า ข้อความประมาณว่า ขอความช่วยเหลือด้านทุนการศึกษา อยู่นั้น เด็กก็นั่งกินขนมยี่ห้อหนึ่งที่ราคาค่อนข้างแพงไปด้วย
ผมไม่ได้คุยกับเด็กหรอกครับ เพราะรีบ คนเยอะ และก็ไม่รู้ว่าจะคุยอะไร แต่จากการสังเกต แม้ว่าอาจจะเป็นจริงตามข้อมูลที่เขียนในกระดาษ ก็ยังเป็นเรื่องที่น่าห่วงอยู่ดี
เหตุหนึ่งเพราะ เป็นการชี้ช่องทางที่ไม่ควรให้เด็กๆ หาเงินด้วยวิธีง่ายๆ ไปใช้จ่ายในเรื่องที่ไม่จำเป็น
เหตุหนึ่งเพราะ เป็นการสร้างค่านิยมที่ผิดในการเตรียมพร้อมที่จะเป็นผู้ใหญ่ในสภาพสังคมที่ซับซ้อน
เหตุหนึ่งเพราะ ถ้าเด็กได้รับการสนับสนุนจากผู้ปกครอง นับว่าเป็นการชี้นำทางที่น่าเป็นห่วงยิ่ง และเห็นแก่ตัว มากกว่าจะสร้างการเรียนรู้ให้กับเด็กๆ
เหตุหนึ่งเพราะ ถ้าเด็กๆ เลียนแบบมากขึ้นปัญหาก็จะยิ่งทวีความรุนแรง
และอีกหลายๆ เหตุผล.....
สำหรับผู้ใหญ่ใจบุญ ที่มองว่าเศษตังค์เพียงไม่กี่บาทของท่านไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อาจจะต้องหยุดคิดใหม่ให้เยอะหน่อย เพราะเงินเล็กๆ น้อยๆ จากหลายๆ คน ก็เป็นเงินมากพอที่เด็กๆ จะนำไปใช้ในทางที่ไม่ควรได้ จึงต้องพิจารณาเป็นกรณีๆ ไป ที่สำคัญผู้ปกครองของเด็กๆ เหล่านั้นน่าจะต้องให้ความรับผิดชอบต่อการเติบโตของเขามากกว่านี้ ก่อนที่เขาจะติดเป็นนิสัย และไม่สามารถทำงานหนักๆ ภายใต้สังคมที่ซับซ้อนนี้ได้
ด้วยความเคารพรัก
มีคนหลายประเภทที่ทำมาหากินโดยอาศัยความ ใจบุญ ใจดี ขี้สงสารของคนไทย แต่ว่าถ้าเขาหากินวิธีนี้ไม่ได้เขาก็จะไปเป็นขโมยหรือโจรนะคะ เพราะคนที่ทำแบบนี้ได้ เขาไม่คิดทำมาหากินแบบที่ต้องลำบาก เหน็ดเหนื่อยอีกแล้ว
สวัสดีทั้ง ๒ ท่านครับ
ขอบคุณครับที่แวะเขามาเยี่ยม....เห็นด้วยกับความคิดเห็นครับ เหนื่อยอีกแน่ๆ ถ้าไม่รีบป้องกันแต่เนิ่นๆ ครับ
ด้วยความเคารพรัก
ขอบคุณ ครับ
ได้แง่คิดมากมาย