LO & KM กับ พุทธศาสตร์

พระบิดาแห่งการเรียนรู้ และความรู้ คือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

    ถ้าเราจะย่อคำสอนในพระไตรปิฎกทั้ง 84000 พระธรรมขันธ์ เราจะพบว่า อยู่ที่ "ใจ"

    ใจ โดยธรรมชาติแล้วมีความสงบนิ่ง แต่ที่มันไม่นิ่งก็เพราะ เราไปปรุงแต่งมัน เราปล่อยให้ขันธ์5 ไปบงการมัน พระพุทธเจ้าทรงให้ละขันธ์5 ก็เพื่อจิตจะได้ว่าง กลายไปเป็นจิตเดิมแท้ พระนิพพาน

    ต้นตอสาเหตุของทุกข์อยู่ที่ "ใจ" หรือ ใจไม่ว่าง(จิต) หากจะพ้นทุกข์ก็ต้องทำใจให้ว่าง (จิตว่าง)

    การที่เราจะทำจิตให้ว่างได้ พ้นทุกข์ได้ ก็ต้องอาศัย "สติ" เป็นตัวฟ้องเราว่า จิตเกิดอาการแล้วนะ พอเรารู้ เราก็ฝึกใช้ปัญญาข่มให้จิตสงบ จิตว่างโล่งๆ โปร่งสบาย

    มหาสติปัฎฐาน 4 คือ ทางสายเอกที่ช่วยให้พ้นทุกข์อย่างถาวร ดังนั้น การฝึกมหาสติฯ นี้ จะช่วยได้ทั้งตนเองหลุดพ้น และยังนำเอาไปใช้ในการบริหารงานได้ด้วย

     ใจที่สงบ มีสติไปทำงานแทนจิตได้ จะทำให้เราทำงานทางโลกไปด้วย พร้อมกับสุขสงบอยู่ภายใน

     หลักการบริหาร LO&KM นั้น ควรเริ่มที่ "ใจ" สอนให้ทุกคนรู้จักการทำงานของใจ สอนให้รู้ว่า ตัวการ หรือ ตัวแปรที่ทำให้ใจไม่นิ่ง ว้าวุ่น ยินดี ยินร้าย เกิดจากอะไร

     เมื่อสติมาปัญญาก็จะเกิดตามขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ ดังนั้น การตัดสินใจ การแก้ปัญหา ความขี้เกียจ ฟุ้งซ่าน ลังเล ก็จะหมดไป

     การฝึก "สติ" ตามแนวมหาสติฯ ไม่ได้ยากอย่างที่คิด เป็นเรื่องแบบเส้นผมบังภูเขา คือ จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก

     หลายองค์กร ลือเลือมการฝึก "สติ" ที่เป็นทางสายเอกในการหลุดพ้นทางพุทธศาสนา