เฮฮาศาสตร์4 สอนบทเรียนเรื่อง ศีล และ การบริหารอคติ

คำถามที่ฮอตในเหล่าชาวเฮ......เรียนรู้อะไรจากเฮฮาศาสตร์.....เลยจะขอเล่าเรื่องศีลและอคติที่ฉันได้เรียนรู้จากเฮฮาศาสตร์4 ค่ะ

ได้เล่าไปแล้วว่า..........ในที่สุดกลุ่มคนแซ่เฮ....... ก็ทำให้ฉันเผลอใจรับคำขอให้เปลี่ยนมาใช้ นามสกุล คนสวย แซ่เฮ.......ดังนั้น วันนี้ สถานะฉันก็คือ หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮนะค่ะ

ใครๆหลายคนมักพยายามฝึกตนเรื่องคิดนอกกรอบ......ว่าแล้วก็ฝึกๆๆๆ จนได้ความคิดแล้วลงมือทำ........ลงมือไปแล้วก็จะมีประสบการณ์พบแรงปะทะ 2 ด้านสะท้อนกลับให้ได้รับรู้และเรียนรู้.........แรงหนึ่ง คือ ต้าน.......แรงหนึ่ง คือ หนุน........ เวลาพบกับมัน บางคนที่เพิ่งฝึกต้องรีบหากระดองมาใช้หลบภัย ด้วยผลของมันเป็นผลฉกาจ

หากว่าแรงหนุนมากกว่าแรงต้าน.........ความเจริญงอกงาม คือ ประสบการณ์ที่ให้ความสุข.........แต่หากแรงต้านมากกว่าแรงหนุน.......การฝ่อเหี่ยวไปๆๆๆและเหี่ยวไป.......หรือ แท้ง.......หรือตายก่อนคลอด........หรือ ตายคลอด......หรือ คลอดแล้วตาย.......หรือโตแล้วตาย คือเรื่องธรรมดาที่เกิดจาก......ได้จากระดับผลต่างของ 2 แรงที่ว่านี้...........ลางคนรับได้ และลางคนรับไม่ได้ กับผลที่เกิดขึ้นนี้

ด้วยฐานะของลูกสาวแซ่เฮ........ก็มีการบ้านการเรือนที่พ่อ พี่ น้อง หลานๆ ยกมาให้ทำ เจ้าการบ้านทุกชิ้นที่ว่านี่.......ใครก็ช่วยทำให้ไม่ได้ซะด้วยซิ....... ด้วยมันต้องใช้วัตถุดิบในก้นบึ้งในใจมาทำ...........รู้อย่างนี้แล้วฉันว่า ก็ควรทำให้เสร็จซะก่อนที่ฉันจะเสร็จมัน

การบ้านอีกหนึ่งชิ้นที่จะส่งวันนี้........ เป็นมุมมองการบริหารชีวิตประจำวัน กับคำว่า “อคติ” ที่คนรังเกียจมันด้วยความหมายตามปทานุกรมแปลว่า “ความลำเอียง”.........มันมี 4 อย่าง คือ........... ลำเอียงเพราะรัก (ฉันทาคติ)...... ลำเอียงเพราะโกรธ (โทสาคติ)....ลำเอียงเพราะเขลา (โมหาคติ).........และ ลำเอียงเพราะกลัว (ภยาคติ)

เหตุที่แวบถึงคำๆนี้นั้น เพราะมีวันหนึ่ง ต๊กกะใจที่ตัวเองนับศีล 5 ไม่ครบ........ ความรู้สึกในตอนนั้น ใจฝ่อกับตัวเองมากๆๆๆๆ...........เป็นไปได้หนอเราที่ว่าศีล 5 ได้ไม่ครบ........ความอคติที่มีต่อตนเองมันทำให้เลยเถิด......กระตุกความคิดให้กลับมาค้น........ลิ้นชักความรู้ในหัวของตัวเองเพื่อหาความหมายของคำว่า “ศีล” ..........เพื่อใช้ปลอบใจตัวเองว่า......... ไม่เป็นไร ใครๆเขาก็เป็น........ เป็นการรื้อค้นเพื่อคว้าพลังใจที่ฝ่อไปคืนมา

ขณะกำลังค้นลิ้นชักความรู้ที่มีอยู่ในหัว........ก็หวนระลึกได้ว่า.....มีหมอผู้ใหญ่ที่น่านับถือท่านหนึ่งเคยบอกความหมายของมันให้รู้มาก่อนหน้าแล้ว...........มันมีความหมายว่า “ความเคย นิสัย ธรรมเนียม ความปรกติ การกระทำ อัธยาศัย ลักษณะ ธรรมชาติ ความดี ความประพฤติที่ดี นิสัยใจคอที่ดี จรรยาดี“.............พอรู้ความหมาย พลังใจที่ฝ่อไปก็กลับคืนมา........แล้วความเข้าใจต่อศีล 5 ก็เกิดขึ้นนับแต่วันนั้น..........เมื่อเข้าใจแล้วก็ทึ่งในองค์พระสัมมาสัมพุทธะเป็นยิ่งนัก.........ศีล 5 ที่ท่านบอกท่านเผยแพร่ไว้........ หากปฏิบัติมั่นให้เป็น “ศีลประจำตัว” ได้แม้เพียงข้อแรกข้อเดียวก็เกิดความปรกติแล้ว

การเรียนรู้ที่สำคัญในอดีตที่ความมีอคติต่อตัวเองได้นำไปพบ........กระตุกให้ฉันกลับมาพิจารณาใจตัวเองว่า..........การที่ฉันหลงน้ำคำของชาวแซ่เฮ.........จนตกปากรับคำเปลี่ยนเป็นแซ่เฮนั้น.........ฉันมีอคติแบบในอดีตหรือเปล่า.........เมื่อทบทวนแล้ว........ ฉันยอมรับว่าฉันมีอคติจริงๆ แต่คราวนี้เป็นการมีอคติต่อพวกเขา......ก็ฉันลำเอียงเพราะรักคนแซ่เฮทั้งก๊กเข้าแล้วนี่นา

สังคมอะไรกันนี่ ไม่พบเห็นความลำเอียงเพราะโกรธ (โทสาคติ).......ไม่เห็น ความลำเอียงเพราะเขลา (โมหาคติ)...... และ ไม่เห็นความลำเอียงเพราะกลัว (ภยาคติ) อยู่เลยสักกะนิดในสมาชิกเหล่าบรรดามีที่ได้พบปะ...........ฉันว่าเพราะพวกเขาไม่มีอคติที่ว่านี้ในกลุ่มพวกเขานั่นแหละ........คือ ”ศีล” ที่ทุกจอมยุทธมีอยู่.....และทุกท่านไม่รู้ตัวว่า “ศีล” ของท่านนั้นแหละค่ะที่ทำให้เกิดปรากฎการณ์ในเฮฮาศาสตร์4........

เมื่อคนมีศีล ใจมันจะใสและเปล่งรัศมีให้ใครอยากอยู่ใกล้.......ใจชาวแซ่เฮก็ใสจนเปล่งรัศมีอย่างนี้เช่นกัน........ใครๆจึงเปิดใจ........เต็มใจทำอะไรๆให้ ด้วยความเหน็ดเหนื่อยที่มีความสุข.........ยืนยันได้จากบันทึกของอัยการชาวเกาะ...... ไม่ขี้ฮกนะค่ะ

หนุ่มใหญ่ มาดเข้ม พี่บางทราย แซ่เฮ มาบอกว่า “เป็นปรากฏการณ์จริงที่เกิดขึ้น เพียงแต่พี่คิดว่า เราจะประคับประคองให้พัฒนาเหนียวแน่นขึ้นต่อๆไป ไม่อยากให้มีอะไรมาสร้างกำแพงหรือทำลายภาพเหล่านี้ให้เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นน่ะครับ พี่เองก็เชื่อว่ามีแต่จะพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น เพราะฐานมันดีอยู่แล้ว...”

ในฐานะสมาชิกใหม่ของครอบครัวเฮ ฉันเห็นด้วยกับความเห็นนี้ แต่ความเห็นด้วย ไม่สำคัญเท่า......การเห็นร่วมกันของคนในครอบครัว......ว่าควรสร้างพลังให้เพียงพอที่จะกั้นหรือขวางสิ่งที่ไม่อยากให้เกิด........ไม่เกิดได้นั้น........คือการคงไว้ซึ่งการละอคติใน 3 เรื่องที่ได้ชักนิยายให้ฟังไปแล้วให้คงอยู่ยืนยง.....ร่วมกันใช้ศีลที่ทุกท่านมีอยู่......ทำดี คิดดี อยู่ดี ประพฤติดี........เป็นธงนำ.......ผนวกกับการคงฉันทาคติที่มีต่อกันให้อยู่ในความมีเหตุมีผล.....มีความพอดี.....มีความพอเพียง.......ร่วมกันเดินตามรอยในหลวงอันเป็นที่รักและบูชาของปวงชนไทย.......เพื่อให้สังคมของคนแซ่เฮเป็นน้ำใสไหลเย็นที่ใครเข้ามาสัมผัสดื่มกินแล้วรู้สึกเหมือนได้ดื่มน้ำทิพย์........

พลังที่มีอยู่เพียงพอที่จะทำให้มันเกิดได้อยู่แล้ว.......ขอเพียงแต่ให้ใจต่อกัน.....เป็นกำลังใจให้กัน.....เป็นพลังร่วมของกันและกันต่อไปๆๆๆๆ......อย่าให้มันสิ้นสุดเท่านั้นเอง.....อ้อ! มีอีกอย่าง......แนะนำว่า......ให้ผนวกความคิดนอกกรอบไว้ด้วยว่า.......ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่จะไม่ได้มา หากใช้ใจซื้อมันมาให้ได้........นะค่ะ......

คนที่ตามอ่านบันทึกของฉันมาจนถึงตอนนี้........ รู้ตัวหรือยังว่า ถูกหลอกอะไร ..........ถ้ายังไม่รู้........ให้ย้อนไปอ่านใหม่.......ทำความเข้าใจซ้ำๆนะค่ะ..........แต่ที่แน่ๆ......ที่ว่ารักคนแซ่เฮ จนหลงน้ำคำนั้นหนา........ฉันไม่ได้หลอกนะค่ะ........

ไชโย......ทำการบ้านเสร็จไปอีกชิ้นแล้วค่ะ.....ลูกสาวส่งการบ้านให้แล้วนะค่ะพ่อครู .........พี่ส่งการบ้านให้น้องมะปราง อีกชิ้นนะค่ะ......อิอิ......คริคริ...(เอ๊ะ...สำนวนใครหว่า)........