I love you "point" (2)

   ผมได้เขียนบันทึกเนื่องในโอกาสที่ทางคณะสหเวชศาสตร์ จะจัดงานมุฑิตาจิตให้แด่ผู้ช่วยศาสตราจารย์เพ็ญศรี วรรณฤมล ในวันที่ 23 มีนาคม 2549  (Link)

   วันนี้ผมเริ่มประเดิม โดยให้คุณดาวรุ่ง (นักวิชาการพัสดุ) ช่วยตัดกระดาษเป็นรูปหัวใจ และนำไปแจกให้กับบุคลากรและนิสิตของคณะฯ เพื่อจะเตรียมจัดบอร์ด ได้รับข้อความจากนิสิตมากมาย ขอนำทยอยนำความรู้สึกที่ดี ๆ ที่ลูกศิษย์มีให้กับผู้ช่วยศาสตราจารย์เพ็ญศรี วรรณฤมล มาเล่าสู่กันฟังครับ

• ขอบพระคุณอาจารย์ที่ทุ่มเททุกอย่างให้กับพวกเราและคณะสหเวชศาสตร์ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาและอยากบอกให้อาจารย์รู้ว่า ไม่ว่าอาจารย์จะอยู่ที่ไหน จะสอนที่นี้หรือไม่ แต่อาจารย์จะยังคงอยู่ในความทรงจำของพวกเราตลอดไปค่ะ   
• ขอให้อาจารย์เพ็ญศรี มีสุขภาพที่แข็งแรงมีอายุยืนนาน อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ของพวกเราชาว MT ตลอดไปนะค่ะ รักและเคารพอาจารย์มากค่ะ
• ขอบคุณอาจารย์ที่หวังดีกับพวกหนูอย่างเสมอมาให้ความรู้ทั้งในรายวิชา ไม่ว่าจะเป็นภาคบรรยายหรือปฏิบัติการ และยังให้ความรู้ในชีวิตจริงของการทำงานในสังคมอีกด้วย รักและเคารพอาจารย์มากค่ะ
• ถึงอาจารย์เพ็ญศรี ถ้าจะให้เขียนจริง ๆ กระดาษแผ่นแค่นี้คงจะไม่พอ อาจารย์ทำให้ผมได้รับความรู้ ได้รับเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ เคล็ดลับวิชาต่าง ๆ อาจารย์คอยจ้ำจี้ จ้ำไช ด้วยความหวังดี ซึ่งบางทีก็ทำให้ผมหรือเพื่อน ๆ เบื่อกันบ้าง แต่ผมก็เข้าใจในความตั้งใจ ความหวังดีของอาจารย์ จะนำความรู้ที่ได้ ไปใช้ประโยชน์ให้ได้มากที่สุดนะครับ
• อยากให้อาจารย์รู้ว่ารักและเคารพอาจารย์เสนอค่ะ
• เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป ไม่ว่าอีกนานแค่ไหน ความทรงจำจะช่วงย้ำและช่วยเตือน เราจะผูกพันด้วยรัก ตลอดไป
• แด่ ...ครูที่รัก รู้สึกว่าตัวเองโชคดี ที่ได้เรียนกับครู ขอบพระคุณมากค่ะ    เทียนที่นำไปจุดเทียนเล่มอื่น ไม่ได้ทำ ให้ความสว่างไสวในตัวเองมันลดลงแต่ กลับยิ่งทำให้ห้องสว่างไสวกว่าเดิม
• ขอบคุณสำหรับความตั้งใจและสอนพวกเรา หนูเห็นถึงความตั้งใจของอาจารย์จริง ๆ ค่ะ และทำให้รู้จัก Bact. ขึ้นเยอะ
• ถึงแม้ว่าบางครั้งอาจารย์จะพูดบ่นพวกเรามากเป็นพิเศษ เราก็ไม่ถืออคติกับอาจารย์ค่ะ เพราะเราทราบว่า อาจารย์อยากให้เราเป็นอนาคตที่ดีของประเทศชาติ ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์อย่างสุงที่คอยอบรมสั่งสอนค่ะ พวกเราจะไม่มีวันลืมค่ะ

       วันนี้ขอเพียงเท่านี้ก่อนนะครับ จะทยอยนำมาลงจนครบครับ

บอย

ชุมชนสำนักงานเลขานุการ

 

[ชายขอบ]

     ขอร่วมชื่นชมกับคุณบอย ด้วยนะครับ เป็นการเพิ่มคุณค่าโดยการนำมาเขียนบันทึก ให้เราได้รู้สึกดี ๆ ไปด้วยครับ