ฉันกับเจ้านาย

กระดาษเก่า ๆ กับมุมเก่า ๆ ในห้องทำงานเก่า ๆ ของคนใหม่ ๆ

ฉันกับเจ้านาย*

อบิเกล : ประพันธ์

เมื่อฉันยังไม่เริ่มทำงาน	ฉันคือคนเกียจคร้าน
เมื่อนายยังไม่เริ่มทำงาน	เขามีธุระ
เมื่องานของฉันต้องใช้เวลา	ฉันกลายเป็นคนเฉื่อยช้า
เมื่อเจ้านายทำงานช้า	เขาเป็นผู้ละเอียดรอบคอบ
เมื่อฉันทำงานที่ไม่ได้รับคำสั่ง	ฉันก้าวก่ายเกินหน้าที่
เมื่อเจ้านายทำบ้าง	มันกลายเป็นความคิดริเริ่ม
เมื่อฉันยืนหยัดคัดค้าน	ฉันกลายเป็นไอ้งั่ง
เมื่อเจ้านายเถียง	เขากำลังเป็นผู้เข้มแข็ง
เมื่อฉันไม่ระวังมารยาท	ฉันคือคนหยาบคาย
เมื่อเจ้านายไร้มารยาท	มันคือบุคลิกของเขา
เมื่อฉันเอาใจผู้ใหญ่	ฉันกลายเป็นตลกบริโภค
เมื่อเจ้านายเลียผู้ใหญ่	นั่นคือการมีมนุษยสัมพันธ์
เมื่อฉันทำงานก้าวหน้า	มันถูกเตือนว่าล้ำเส้น
เมื่อเจ้านายทำงานเอาหน้า	ถือว่าเป็นความพากเพียร
เมื่อฉันทำงานพลาด	ฉันคือคนสะเพร่า
เมื่อเจ้านายทำผิด	เขาถือเป็นประสบการณ์
เมื่อฉันลืมทำบางสิ่ง	ฉันเป็นผู้ละทิ้งหน้าที่
เมื่อเจ้านายเผอเรอ	ต้องทำใจว่าเขามีงานล้นมือ

*จำไม่ได้ว่ามีที่มาจากไหน แต่เคย(ตั้งใจ)ทำหล่นไว้บนโต๊ะทำงานเมื่อสองปีก่อนแถมเอาแฟ้มงานทับไว้นิดหน่อยก่อนที่จะออกไปทำธุระข้างนอก เพราะรู้ว่าหัวหน้างานตัวดีจะต้องมาดูงานบนโต๊ะ แล้วก็เป็นไปตามคาดเมื่อกลับมาแล้วพบว่ากระดาษแผ่นเล็ก ๆ นี้วางผิดที่กับตอนแรก ที่น่าขอบคุณสำหรับกระดาษแผ่นเล็ก ๆ นี้กลับมีอานิสงส์ให้หัวหน้าตัวดีลดความแก่จากรอยตีนกาที่คอยพร่ำบ่นเรื่องไม่เป็นเรื่อง แถมยังถามความคิดเห็นของเพื่อร่วมงานมากขึ้น เดินเข้ามาหาคนทำงานมากขึ้น เพื่อนร่วมงานก็แกล้งหัวหน้างานกันน้อยลง ในวันประชุมสุดสัปดาห์หัวหน้างานก็เปลี่ยนบทบาทกลับไปเป็นพี่ที่น่ารักเช่นเดิม พร้อมกับกระซิบว่า “ถ่ายเอกสารให้ใบนึงดิ กระดาษแผ่นนั้นหน่ะ” “แผ่นไหน?” “อย่ามาแกล้งบื้อแผ่นที่แกแอบเอาไว้บนโต๊ะวันก่อนนั่นแหละ”พี่แกยิ้มๆ ก่อนเดินไปเตรียมหัวข้อประชุม ในที่ประชุมพี่แกเล่นเปิดประเด็น....สิ่งเก่าที่หายไปกับสิ่งใหม่ที่ต้องช่วยกันเติมเต็ม.....ขอบคุณกระดาษแผ่นเล็ก ๆ และถ้อยคำไม่กี่คำที่ทำให้เราได้พี่ที่แสนดีกลับคืนมา