แม่คงเคยเห็นที่เด็กๆเค้าจะมีของรักของหวงประจำตัว อย่างเช่นหมอนหรือตุ๊กตา แล้วเราก็มักเรียกมันว่า หมอนเหม็นหมอนเน่า
พ่อแกก็มีเหมือนกันค่ะ ผ้าเช็ดปาก พ่อไปเก็บผ้าเช็ดตัวเก่าทื่ไหนมาเยอะแยะก็ไม่รู้เพื่อมาเป็นผ้าเช็ดปากและวางไว้หน้าตัก (นึกภาพแล้วเหมือนไปทานข้าวในภัตตาคารหรู) เพื่อไม่เศษอาหารตกพื้น นวตกรรมนี้ หนูจำไม่ได้ว่า พ่อคิดเองหรือว่าแม่บ้านคิดให้
ผ้านี้ไม่ค่อยได้ซักหรอกค่ะ เพราะถ้าซักพ่อก็ไม่ได้ใช้ แม้ว่าพ่อจะมีหลายผืนแต่ทุกผืนต้องพาดบนเก้าอี้และโต๊ะกินข้าวให้พ่อเห็น
หนูเคยเอาไปซักแล้วมันก็เปื่อย หนูเลยเอามาลงตระกร้าผ้าขี้ริ้ว เอาไว้เช็ดบ้าน พ่อก็ตามไปเก็บมาไว้อีก หนูเอาไปทิ้งถังขยะหน้าบ้าน แม่บ้านก็ตามไปเก็บกลับมา เพราะพ่อหาไม่เจอ
เมื่อวานมันส่งกลิ่นอบอวลไปทั่วห้อง กลายเป็นผ้าเหม็นไปจริงๆ เลยต้องเอาไปซัก ดูเหมือนพ่อไม่มีความสุขในการกินข้าวเลยค่ะ เพราะบริวารของพ่อไม่ครบ แต่พอวันนี้ คุณสามีบอกว่า พ่อดูมีความสุขแล้ว เพราะผ้ามาอยู่กับพ่อครบแล้ว
คิดไปคิดมา ก็ขำดีเหมือนกันนะคะ แต่ละคนก็มีสไตล์ไปกันคนละแบบคนละเรื่องคนละวัย รวบรวมมาไว้คุยแลกเปลี่ยนกัน ก็คลายเครียดได้ไม่น้อยนะคะ
แล้วหนูมีของเน่าประจำตัวมั้ยคะแม่ แต่ตั้งแต่จำความได้หนูว่าหนูไม่ติดอะไรเป็นพิเศษ เพราะตุ๊กตาเต็มห้องไปหมดเลย ทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ ตอนนี้หนูต้องกอดตุ๊กตานอนค่ะเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ค่ะหน้าตาแปลกๆ มันเหลือเป็นตัวสุดท้ายที่หนูเคยมี หลังจากที่แม่บ้านแต่ละคนที่วนเวียนเข้ามาอยู่บ้านเราเก็บเอาไปให้ลูกๆๆเค้า และหนูเอาไปบริจาคให้โรงเรียนบ้าง แล้วแม่บ้านก็คงทะยอยเก็บไปจนหมดเลยเอามากอดนอนซะเลย
แม่บ้านก็แอบนินทาหนูเหมือนกันนะคะว่า ปูนนี้แล้ว ยังนอนกอดตุ๊กตาอีก
อ้อ....แม่บ้านคนปัจจุบัน ก็หยุดมาทำงานถาวรแล้วนะคะ หลังจากที่มาทำงานแบบกระปริดกระปรอย หนูเลยบอกว่า ทำธุระให้เสร็จเรียบร้อยค่อยมาว่ากันใหม่อีกที
ตอนนี้เลยไม่มีแม่บ้านอีกแล้วค่ะ พ่อให้ตามคนเก่ามา แต่หนูยังไม่ได้ตาม เค้าก็คงไม่อยากกลับมาอีกมังคะ อีกอย่างก็ทำงานไม่เรียบร้อยเลย ให้มาดูพ่อ แต่เวลาพ่อเป็นอะไรขึ้นมาไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ซักที เป็นเรื่องน่าเบื่อจริงๆ แม่บ้านกลายเป็นของหายากไปแล้วจริงๆ
วันนี้ฝนตกค่ะ ฟ้าไม่มีดาวแม่อู้งาน
พรุ่งนี้หนูจะทิ้งพ่อหนีไปเที่ยวอีกแล้วค่ะ
คิดถึงแม่
ลูก
23 เมษา 51 : 22.40 น.
สวัสดีค่ะป้าแดง
อ่านบันทึกนี้ของป้าแดงแล้วหนูอยากกลับไปเป็นเด็กอีกจังเลย อยากรู้ว่าตอนเด็กๆหนูเคยมีของรักของหวงอะไรบ้าง มันจะแปลกเหมือนกับของหลานๆไหม
มีความสุขกับพรุ่งนี้นะคะ..ด้วยรักค่ะ
ทำไมน้องเป็นคนแปลกมาก ไม่มีของรักของหวงเลย ฮือๆๆ งง งง ตัวเอง แต่อยากนอนกอดตุ๊กตาที่ดิ้นได้ ฮ่าๆๆๆ มาแซวก่อน เด็กๆๆหลับหมดแล้ว ฮ่าๆๆ
สวัสดีค่ะป้าแดง
แจ๋วไม่มีของรักของหวงเหมือนอาจารย์ขจิตค่ะ
มีแต่คนที่รัก คนที่หวง นั่นก็คือ แม่ของแจ๋วนั่นเองค่ะ :)
สวัสดีค่ะ น้องตุ๊กแก
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
สวัสดีค่ะ น้องแจ๋ว
ของไหนแพงที่สุด นั้นแหล่ะครับ ของรักของหวง 555
รับสมัครแม่บ้านไหมคะ? หนูจะรีบไปกรอกใบสมัครทิ้งไว้ หนูล้างจานเก่ง ทำกับข้าวเป็น(บ้าง) ไม่ดื้อ-ไม่ซน ไม่ชอบหนีเที่ยว ไม่พูดมาก อิอิ
ต้อมนึกไม่ออกเลยว่าตัวเองมีของรัก ของหวงเป็นอะไร มันคงขึ้นอยู่กับว่าในช่วงเวลานั้นต้อมรักและหวงอะไรล่ะมั้งคะ
คิดถึงป้าแดง..
สวัสดีค่ะป้าแดงขา
สวัสดีค่ะ คุณออนจัง ?
สวัสดีค่ะ น้องต้อม
สวัสดีค่ะ น้องดาว
ก่อนนอนก็อ่านหนังสือทุกคืน ไม่มีเล่มใหม่ก็รื้อๆ เล่มเก่ามาอ่าน สลับเปลี่ยนเวียนกันไป แต่ว่า..ที่นอนกอดมาได้สักสองอาทิตย์แล้วก็คือตุ๊กตาหมีตัวโต คือว่าต้อมได้มาเมื่อในวันคล้ายวันเกิดสองปีที่แล้ว ได้มาก็วางไว้กับพื้นในห้องนอนนั่นล่ะ (ถ้าเป็นคนคงเมื่อยน่าดูเนอะ นั่งมาตั้งสองปี) มองๆ ไปก็เอ..น่าสงสารจัง (จริงๆ แล้วจะส่งไปบริจาคแล้ว เพราะต้อมเป็นเด็กสาวที่ไม่นิยมตุ๊กตาเอาเสียเลย ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว) เลยเอาไปซัก แล้วเอามาวางบนที่นอน ก็เลยเป็นเหตุให้ต้องนอนกอดกันด้วยประการฉะนี้ ชะเอิงเอย
สวัสดีครับ ป้าแดง
แวะเข้ามาอ่าน แล้วนึกถึงตอนเด็กๆครับ
ของรักของหวงของผมคงจะเป็น ของที่ๆเค้าให้มาเป็นของขวัญนะครับ
สวัสดีค่ะ น้องต้อม
สวัสดีค่ะ น้องoki
สวัสดีค่ะ น้องอ้อยควั้น
สวัสดีค่ะ
* เคยได้ยินแต่เด็กมีของเน่าประจำตัว...เพิ่งเคยได้ยินว่าผู้ใหญ่ก็มี
* วิเคราะห์....ถึงบางอ้อเลย....คุณสามีเราก็มีนี่นา....อีกที..เอ๊ะเราก็มีเหมือนกัน....
* ขอบคุณมากค่ะที่ให้ข้อคิด