บันทึกหลังเดินทาง : เยือนปราสาทหินถิ่นขแมร์ ตอน ขีวิตบนรถไฟ หนองคาย-กรุงเทพ
รถไฟเป็นอีกหนึ่งพาหนะที่ป้าแดงชื่นชอบในการเลือกใช้บริการ แม้จะมีเสียงบ่นว่าไม่ดี สกปรก ช้า ไม่ตรงเวลา
ส่วนใหญ่ก็จะเลือกตู้นอนปรับอากาศชั้นสอง หากมีเพื่อนเดินทางจะลองเลือก ตู้นั่งปรับอากาศหรือว่าพัดลมดูซักครั้ง จะเหมือนนั่งรถทัวร์รึป่าว
บันทึกนี้ต่อจาก บันทึกที่แล้ว วันนี้กะไว้ว่าจะบันทึกเรื่องราวของเสียบเรียบทั้งวัน ไม่ออกไปไหนและตัดเป็นตอนๆ ต้องกราบขออภัยที่อาจจะไปเบียดบันทึกท่านอื่นให้ตกเร็วเกินไป
เดี๋ยวนี้รถไฟเลื่อนเวลาออกเร็วขึ้น เลยเตรียมหนังสือมาอ่านด้วย"ชีวิตรันทด เรื่องจริงผ่านจอ"หรือสงครามนางฟ้าที่กำลังโด่งดัง เขียนโดยคุณแอร์กี่ มาอ่านตอนนี้แล้วเข้าใจเห็นภาพมากกว่าเมื่อครั้งที่อ่านในเวบบอร์ด เห็นภาพพี่ก้องสุดเท่ห์ทรงเสน่ห์มาลอยหล่ออยู่ตรงหน้าเลยทีเดียว
อ่านหนังสือได้ไม่นาน ก็รู้สึกง่วง เพราะกินยาแก้เมารถมาด้วย เขาให้กินก่อนขึ้นรถ 30 นาที ตอนนี้ยาคงเริ่มออกฤทธิ์
เวลา 18.20 น. รถไฟเริ่มเคลื่อนขบวน ตรงเวลาที่เขียนเอาไว้เป๊ะเลย ไม่ออกช้าเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
อ่านหนังสือไม่ได้แล้ว เพราะเวียนหัว เลยนั่งสมาธิคงไม่นานก็หลับไป เวลาประมาณเกือบทุ่ม พนักงานก็มาขอทำเตียง น่าจะมาทำให้เราก่อน เพราะนั่งหลับอยู่ แต่ไม่หรอก น้องเป็นคนมีระเบียบ ต้องเริ่มจากเตียงแรกก่อน ได้ยินพนักงานคุยกันว่า ทำไม ทำเตียงเร็วเลย เค้าตอบว่าจะได้เสร็จๆๆไป
ทำไงดี คนที่อยากนั่งก็มีนะ.........
ได้โอกาสเดินไปล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมการเข้านอน กินยาแก้เมาและยานอนหลับเพิ่มเพราะอยากให้หลับสนิทๆๆๆ จะได้สดชื่นในวันรุ่งขึ้น แต่ด้วยกรรมเก่า ถึงอุดร มีเด็กฝรั่งนักสอนศาสนาขึ้นมาเพี๊ยบเลย แล้วพ่อคุณรูปหล่อก็เล่นคุยกันทั้งคืน รถไฟก็ดูโคลงเคลงไป-มามากกว่าปกติ เป็นอันว่า นอนไม่หลับ
ประมาณ7 โมงเช้า พนักงานก็มาขอเก็บเตียงอีกแล้ว ทั้งๆที่เพิ่งผ่านอยุธยาเอง คงประมาณให้เสร็จๆๆไป ล้างหน้าแปรงฟัน นั่งอ่านหนังสือต่อก็มึนหัว เลยนั่งหลับดีกว่า
พนักงานบอกว่า วันนี้รถเข้าช้ากว่าปกติ เคยถึงหัวลำโพง 6 โมงเช้า ไม่ค่อยเชื่อนักหรอก ถึงหัวลำโพงเกือบ 9 โมงทุกทีแหละ แต่ไม่เป็นไรหรอก เราไม่รีบร้อนอะไร แต่รถไฟเร็วขึ้นจริงด้วยๆ เกือบ 8 โมงก็ถึงหัวลำโพงแล้ว
วันนี้หัวลำโพงดูสงบเงียบ ผู้คนไม่พลุกพล่านมากนัก คงเพราะเดินทางไป-กลับกันหมดแล้ว
เดินทางครั้งนี้ backpack แท้จริง ปกติจะนั่งแท๊กซี่ วันนี้ผิดปกติ เลือกนั่งรถเมล์ดีกว่า ตอนเดินออกมาเห็นสาย 29 มาเพี๊ยบแต่ไม่ทัน เขาไม่เปิดประตูให้ รอคันหน้าก็ได้ไม่ได้รีบ แต่ว่าเมื่อไรจะมาเนี่ย........รอนานเหมือนกัน
โชคดีจังรถเมล์คันที่มาสวยทีเดียว ห่วงสำหรับคนยืนมีป้ายเชิญชวนออกกำลังกายด้วย อย่างเช่น ลงก่อน 1 ป้ายเพื่อออกกำลังกาย ยืนเฉยอยู่ทำไม ออกกำลังกายด้วยการขยับตัว ยืนไม่ต้องอายใครเพราะเราหุ่นดี
บอกกระเป๋ารถว่าลงมาบุญครอง ค่ารถ 12 บาท ......ถึงมาบุญครอง รถเข้าจอดไม่ได้ ไปเปิดประตูให้ลงอิตอนติดไฟแดง เอาละวะ ..กระเหรี่ยงต้องเสี่ยงตายด้วยการวิ่งข้ามถนนแล้ว...........ฟิ้วววววว..........
เก็บไว้ไปเขียนต่อ บันทึกหน้า
ความเห็น (6)
เมื่อลงไปบางกอกคราวใด เลือกใช้บริการรถไฟครับป้าแดง
เพราะปลอดภัยและสะดวกสบาย
ได้เที่ยวดีดี นอนสบายไปตื่นอีกที่ก็ที่บางกอกเลย
ในรถไฟเมื่อนอนฟังเสียงได้จินตนาการดี ความคิดสร้างสรรค์พุ่งปี้ดเลย
จากภูเก็ตก็มีรถไฟนะคุณมณีแดง จะไม่เดินทางด้วยรถไฟเหรอ อ้อ..วิธีเดินทางก็นั่งรถจากภูเก็ตผ่านไปพังงาก็ยังไม่มีรถไฟแล่นหรอกนะ มีแต่ที่ดินรถไฟ...ฮา..ไปลงสุราษฎร์ธานีก่อน จากนั้นก็ขึ้นรถไฟไป กทม. อิอิจะลำบากคุณมณีแดงไหมเนี่ย
สวัสดีค่ะ ออต
- คักหลายรถไฟไทย มักหลายเติบ
- แต่ความคิดป้าแดงบ่ค่อยพุ่งเลย เวลานั่งรถไฟ คาวินรถ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ท่านอัยการ
- ไปภูเก็ต ก็ไปรถไฟค่ะ
- แต่ช่วงไปภูเก็ต-พังงา-สุราษฎร์ อะไรเนี่ย เอาไว้ตุลาค่ะ จะนั่ง กรุงเทพ-ตรัง แล้วค่อยมานั่งรถทัวร์กลับกรุงเทพที่ภูเก็ต แวะเยี่ยมอาจารยอ่ะค่ะ อิอิอิ
- ขอบคุณค่ะ
- ปล. สนใจสิงโตทุกชนิดเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ ป้าแดง
นั่งรถไฟสนุกไหมค่ะ เหนื่อยไหมค่ะ
ดูแล้วป้าแดงเป็นทนอดทน สู้ชีวิต ง่ายๆ ใช้ชีวิตเรียบง่าย เข้ากับยุคเศรษฐกิจที่ไม่ดี
ป้าแดงใช้ชีวิตแบบพอเพียงดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องเบอร์เกอร์
- นักสู้ชีวิต อิอิอิ ขอบคุณค่ะ แต่รู้สึกว่า ตัวเองไม่ค่อยสู้เท่าไรค่ะ ชอบถอยมากกว่าค่ะ
- นั่งรถไฟสนุกดี ราคาเหมาะกับ กระเป๋า ไม่ต้องรีบไปเชคอินอะไรด้วยค่ะ ช้าหน่อยก็ไม่ได้เป็นปัญหาค่ะ
- ป้าแดงก็พยายามทำให้ พอเพียงค่ะ
- ไปภูเก็ต ป้าแดงยังไม่ได้ จ่ายเครื่องบินเลยค่ะ ไม่รู้จะมีจ่ายรึป่าว อิอิอิ
สวัสดีครับ
- ผมเองเดินทางเป็นอย่างเดียวคือรถไฟ แบบเดียวที่ป้าแดงเล่านั้นแหละ คนหนึ่งอยากนอน คนหนึ่งอยากนั่ง ..คนปูที่นอนไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน ทุกครั้งจะบอกว่า..วันนี้รถเสียเวลา
- แต่ก็ต้องไป..เพราะมีบัตรลดราคา..ฮิๆๆๆ
- ขอบคุณมาก