เพลงน้ำพริกปลาทู โดยมีศักดิ์ นาครัตน์
สวัสดีค่ะคุณกวินทรากร
สวัสดีครับกวินทรากร
ควายแย่งคน กินเนื้อ คงเบื่อหญ้า
คนย่องมา กินหญ้า หายากไม่
ควายร้องเพลง นั่นหรือ สื่ออะไร
ลองกลับไป ดูกระจก น่าต๊กใจ.....อิอิ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณกวินทรากร
นึกอะไรได้ก็เลยเขียนเพิ่มน่ะครับ แล้วก็แทรกเพลงลงเวปด้วย ถ้าอยากให้เพลงเงียบกดที่ ปุ่ม กากบาทสีแดงที่เมนูด้านบนนะครับ
ขอบคุณสำหรับความรู้เรื่อง ระบบการดูดซึมของผู้สูงอายุครับผม อ่านบ่อยๆ แล้วพิจารณาอาหาเรปฏิกูลสัญญา ด้วยกันนะครับ รับรองหุ่นจะผอมเพรียวเชียวเอย
สวัสดีค่ะ
คนกับควาย..ความหมายมันลึกล้ำ.....ไม่รู้ใครเขียน
น้าหงา คาราวาน หรือป่าวครับอาจารย์พรรณา
คุณกวิน ฯ
สวัสดีก่อนเที่ยงค่ะคุณกวิน
สวัสดีค่ะคุณกวิน
คุณกวินคะ
even if you want to go alone
i will be waiting when you're coming home
if you need someone to ease the pain
you can lean on me. my love will still remain
สวัสดีค่ะคุณกวิน
ขั้นตอนที่ 1 ในการใส่เพลงนะครับ
ขั้นตอนที่ 2
นำ โค้ด เพลง ด้านล่างนี้ไปใส่ที่ในช่อง นะครับ
<center><object id="mediaplayer" height="60" width="200" classid="CLSID:6BF52A52-394A-11d3-B153-00C04F79FAA6"standby="Loading Microsoft Windows Media Player components..." viewastext><param name="url"value="http://www.freewebs.com/m60y100/RememberWhen.wma"><param name="autostart" value="true"></object></center><br><br>Title : Remember When<br>Artist : Alan Jackson<br><br>Remember when I was young and so were you<br>and time stood still and love was all we knew<br>You were the first, so was I<br>We made love and then you cried<br>Remember when<br><br>Remember when we vowed the vows<br>and walked the walk<br>Gave our hearts, made the start, it was hard<br>We lived and learned, life threw curves<br>There was joy, there was hurt<br>Remember when<br><br>Remember when old ones died and new were born<br>And life was changed, disassembled, rearranged<br>We came together, fell apart<br>And broke each other's hearts<br>Remember when<br><br>Remember when the sound of little feet<br>was the music<br>We danced to week to week<br>Brought back the love, we found trust<br>Vowed we'd never give it up<br>Remember when<br><br>Remember when thirty seemed so old<br>Now lookn' back it's just a steppin' stone<br>To where we are,<br>Where we've been<br>Said we'd do it all again<br>Remember when<br>Remember when we said when we turned gray<br>When the children grow up and move away<br>We won't be sad, we'll be glad<br>For all the life we've had<br>And we'll remember when</font><!-- End main--></p>
ถ้าทำถูกต้องเพลง และเนื้อเพลงจะมาปรากฎอยู่ด้านล้างครับ
สวัสดีค่ะ
เมื่อวานคุณพี่ คนไร้ราก บอกว่า พิจารณา อาหาเรปฏิกูลสัญญา กับคุณกวินอยู่ เป็นอย่างนี้นี่เอง
สวัสดีค่ะคุณกวิน
เคยเข้ามาอ่าน แต่ไม่ได้แสดงตัวตน ขอชมว่าเป็นคนหนุ่ม(ดูจากภาพ)ที่มีความคิดอ่านดี มีความรู้เรื่องบทกลอน ซึ่งหาได้ยากในคนรุ่นใหม่ แต่พอมาอ่านเรื่องนี้ก็สะดุด ว่าทำไมไม่ลองเข้าไปศึกษาหาข้อมูล ก่อนที่จะเปรียบว่าคนกินเจเป็นควาย คนกับควายต่างกันที่ ควายกินตามสัญชาติญาณ แต่คนกินด้วยปัญญา และระดับปัญญาของคนก็ไม่เท่ากัน ถ้ามีปัญญาเท่ากันป่านนี้ก็คงจะมีด๊อกเตอร์เต็มบ้านเต็มเมือง หรือถ้าพระสงฆ์ที่บวชเรียนทุกรูป ได้ศึกษาปฏิบัติธรรมก็คงจะเป็นพระอรหันต์ไปหมดแล้ว การศึกษาก็ยังมีระดับอนุบาล ประถม มัธยม อุดม แม้พระสงฆ์ที่ปฏิบัติก็ยังมีระดับโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี และอรหันต์ คนที่เขากินเจก็คงไม่ได้มีปัญญาญาณเท่ากัน เขายังติดในรูป ติดในรสชาติ ยังเป็นปุถุชนที่มีกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ผมเองไม่ได้โกรธคุณ เมื่อก่อนผมก็เคยคิดเหมือนคุณ แต่เมื่อจะตำหนิกล่าวหาใครเราต้องมีข้อมูล และหาข้อมูล ผมเคยไปทำงานที่ภาคเหนือ เคยกินเนื้อวัวเนื้อควายดิบๆมาก่อน ลาบเมืองเหนือเขานิยมกินดิบๆ ใส่เลือดสดๆเรียกว่าลู่ ซดหวานคอมาแล้ว เป็ดไก่เชือดเอง แต่มีเพื่อนคนหนึ่งเขากินมังสวิรัติ ไปทำงานด้วยกันก็หากินยาก ผมเคยรำคาญและว่าเขามาก่อน ต่อมาจึงหาข้อมูลทางด้านวิทยาศาสตร์ ศาสนา และผู้ที่เขากินอาหารแบบนี้ (ดร.วิชัย เอกทักษิณ ท่านเป็นแพทย์ที่จบจากมหาวิทยาลัยโตเกียว ท่านมีงานวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ และใช้ตัวเองเป็นแท่งทดลอง )สุดท้ายผมก็ต้องยอมแพ้ และกินมังสวิรัติมายี่สิบกว่าปีแล้ว สุขภาพแข็งแรงดี กำลังวังชาไม่แพ้วัว ควาย ช้าง ม้าเลย ไม่เชื่อก็ลองสังเกตดูนะว่า สัตว์ที่ใช้แรงงานให้กับมนุษย์นั้น เป็นสัตว์ที่กินเนื้อหรือกินหญ้า แต่ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่ได้บรรลุนะ ยังอยากมี อยากเป็น อยากได้ ในวันว่างผมก็ชอบแต่งกลอนเหมือนกันจึงฝากกลอนมาให้พิจารณาครับ ชื่อว่าจิตว่าง(ขอย้ำอีกครั้งว่าไม่ได้โกรธนะครับ คนเรามีความเห็นที่แตกต่างกันได้ แต่ไม่ได้แตกแยก)
จิตว่าง
ยังสงสัยได้คำตอบไม่ค่อยชัด
ยังข้องขัดค้างคาว่าไฉน
รู้ทั้งรู้ว่าบาปกรรมทำลงไป
ท่องทำไมเล่าหนอข้อปาณาฯ
อ้างว่าเป็นกลเล่ห์เทวทัต
ขอบัญญัติห้ามสิ้นกินมังสา
จึงกินได้ควายหมูทั้งปูปลา
เพราะเชื่อว่าพุทธองค์ไม่ทรงตาม
แต่เมื่อศึกษาไปในคำสอน
มีบางตอนน่าสงสัยในใจถาม
ศีลข้อหนึ่งบัญญัติชัดถ้อยความ
เป็นข้อห้ามฆ่าสัตว์ตัดชีวิน
พิจารณาข้อความตามบัญญัติ
ชี้ไว้ชัดสัตว์บกน้ำห้ามทั้งสิ้น
อนุญาตเหลือเดนสัตว์ถูกกัดกิน
หรือสัตว์สิ้นชีวาถึงคราตาย
แต่จะหาที่ไหนตายเองบ้าง
เนื้อทุกอย่างถูกฆ่าเอามาขาย
ทั้งเป็ดไก่ทุกตัวทั้งวัวควาย
ถูกฆ่าตายเชือดเถือเพื่อลิ้นคน
แม้มิได้ฆ่าเองเพราะเกรงบาป
แต่ก็ทราบบาปเวรย่อมเป็นผล
เหมือนรับซื้อของเก่าเข้ามาปน
ของโจรปล้นแม้เพียงนิดผิดอาญา
คดีโลกยังบ่งชี้มีความผิด
ปล้นชีวิตผิดบัญญัติศาสนา
ศีลข้อหนึ่งปาณาติปาตาฯ
เจตนาเน้นย้ำธรรมทาน
มีบางคนพูดง่ายว่าใจว่าง
กินทุกอย่างถือเสียว่าเป็นอาหาร
ไม่ติดรสชาติใดใกล้นิพพาน
ขมเผ็ดหวานผ่านรู้อยู่ที่ใจ
ข้อมุสากามาสุรานั้น
คงคล้ายกันว่างปลงไม่หลงใหล
รู้ทั้งสิ้นพฤติกรรมทำลงไป
ลูกเมียใครก็ไม่ผิดจิตว่างปลง
สมเจตน์ เมฆพายัพ
แต่งไว้เมื่อ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๐
สวัสดีคะคุณกวิน
สวัสดีค่ะ คุณกวิน มาเยี่ยมตามคำแนะนำของ คนไม่มีราก
กระทู้กินผัก น่าสนใจครับ ทำใจไม่ได้สักที
สงสัยจะเห็นบ้านอ๋อมีของกินมากมายเลยชวนมาอ่าน ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณกวิน
มาตามหาคนหัวใจคอกวี
เห็นคนที่แต่งต่อกัน เก่งนะค่ะ เพราะต้องเรียงถ้อยคำให้สวยงามไพเราะ
หนูแต่งไม่เป็น มีแต่เปิด-ปิดกลอน(ประตู)
น้องกวิน ครับ
กลอนไพเราะ
ผมแต่งไม่ดีแต่ชอบอ่าน
อาหาเรปฏิกูลสัญญา พิจารณาอยู่เนืองๆ
เอาไว้ป้องกันโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ ก็ได้นะครับ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
มาตามคำเชิญชวนค่ะ
ปกติแล้วเป็นคนที่ชอบทานผักค่ะ แต่ยังไม่สามารถปฏิบัติตนให้ทานเจได้ แต่ก็พยายามทานผัก และผลไม้มากๆ แต่ในขณะที่ทานก็ยังไม่สามารถหรือไม่เคยพิจารณาให้เห็นอาหารเป็นอาหาเรปฏิกูลสัญญาได้ แม้จะรู้ว่าเมื่อกินไปแล้ว หลังการย่อยและดูดซึมส่วนที่เหลือก็จะถูกขับออกมาในรูปร่างหน้าตาและกลิ่นที่ไม่น่าพิสมัยเสียเลย เพราะเมื่อเห็นอาหารโดยเฉพาะตอนหิวก็จะกินทันที่ ไม่ได้พิจารณาค่ะ
คิดแต่เพียงว่ากายต้องการอาหารเพื่อไปชดเชยสารอาหารในร่างกายที่ถูกนำไปใช้ หากกินไม่เพียงพอร่างกายก็อาจขาดสารอาหาร เพื่อให้กินได้เพียงพออาหารนั้นก็มีรสชาดที่ชวนกัน ก็คือความอร่อย จึงทำให้เกิดการติดในรสชาด...เมื่อใดที่ตัดได้ ก็คงเกิดการกินเพื่ออยู่ ไม่ใช่อยู่เพื่อกิน ... ในฐานะปุถุชนคนธรรมดา ยังว่ายวนอยู่ใน รูป รส กลิ่น เสียง ก็คงต้องเตือนตนเองว่า แม้อาหารอร่อยก็ต้องรู้จักควบคุมตนเอง เพราะหากไม่ควบคุม กินมากเกินไป จะทำให้อ้วนแล้วโรคภัยจะตามมาเบียนเบียนได้ ทุกอย่างต้องเดินสายกลางเนอะ....ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับอาจารย์ที่มาตามคำชวน ผมก็เพิ่งเริ่มพิจารณา อาหาเรปฏิกูลสัญญา ทำให้กินง่ายอยู่ง่ายขึ้นเยอะครับ ก็เลยอยากชวนกัลญาณมิตรมา ทดลองกรรมฐานหัวข้อ อาหาเรปฏิกูลสัญญา นี้ดูครับ :)
ตามมาพิจารณาค่ะ
เป็นประเด็นที่ดีมาก สะกิดหัวใจผู้ใฝ่แต่กิน ๆ ๆ ชีวิตผู้อื่น
เมื่อวานนี้เห็นข่าวอาจมีการเสนอให้แก้กฏหมาย เอา"ตัวเงินตัวทอง"(สัตว์สงวน)มาเพาะเลี้ยงเป็นสัตว์เศรษฐกิจเพื่อเอาหนังไปทำกระเป๋า รองเท้าอีกแล้วคับท่าน หลังจากเสนอให้เปลี่ยนชื่อเป็น "วรนุช"
เมื่อเช้าผมเจอที่ทำงานทักแบบนี้ครับ อ้าว กวิน ได้ข่าวว่าเปลี่ยนชื่อเป็นวรนุช แล้วเหรอ?? น้าน เล่นแรง เรื่องสัตว์เศรษฐกิจนี่ ก็เห็นด้วยนะครับ ถ้าจะทำให้ชาวบ้านมีอาชีพ ในสมัยรัชกาลที่ 1 ท่านชอบกิน ไข่เหี้ย (แต่หายาก) นักสนม/ท้าวเธอ ในวังจึง ได้ประดิษฐ์ขนมที่ชื่อว่าไข่เหี้ยขึ้นมาให้พระองค์เสวยแทน ต่อมาเป็นชื่อเป็นขนมไข่หงส์ แทนครับ ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ