มุสลีมะฮ์ไดอารี่~...วันแรกของวันที่เหลือ...~


...เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเรามี “วันแรกของวันที่เหลือ” อยู่อีกสักกี่วัน...

สวัสดีค่ะ...blogger มิตรรัก ชาว gotoknow ทุกท่าน....วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันดีที่ wardah จะนำเรื่องราว...ข้อคิดดีมาฝากกันอีกค่ะ...เป็นบทความที่เจออยู่ในห้องที่หอพักที่ wardah พักอยู่เองค่ะ...แปะอยู่ที่ประตูตู้เสื้อผ้าด้วยค่ะ....อ่านแล้วรู้สึกเห็นด้วย...ก็เลยนำมาฝากค่ะ.....

แล้ว wardah ก็ลองเสิร์ชหาที่มาของบทความนี้ดูค่ะ...เพราะว่าตอนนี้ wardah ก็เป็นหนึ่งใน ทีมงานที่ดูแล gotoknow และ learners ซึ่งทาง UsableLabs ของเราไม่สนับสนุนในการที่จะเอาบทความของผู้อื่นมาเขียนในเว็บบล็อกนี้ค่ะ....นอกจากนี้ยังสามารถป้องกันตัวเราจากการละเมิดลิขสิทธิ์ค่ะและเป็นการให้เกียรติแก่เจ้าของบทความด้วยค่ะ.......

หาไปหามาก็เจอที่มาจาก....ที่นี (--> http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=neptune&group=4&date=15-03-2007&gblog=6)ค่ะ

Muslimah Diary...~วันแรกของวันที่เหลือ~... 

ปรัชญาเต๋าบอกว่า “คนเราไม่นึกถึง.....เมื่อรองเท้าไม่กัด” คนรักมักมองไม่เห็นของดีที่ตนมีอยู่จนเมื่อสูญเสียมันไปแล้ว

%%%%%%%%%%%%%

ไม่เห็นคุณค่าของสองแขน จนกระทั่งมันอยู่ในเฝือก ไม่เห็นคุณค่าของงาน(ที่เราว่าแย่ๆ)จนกระทั่งตกงาน
ไม่เห็นคุณค่าคนรัก(ที่เราว่าไม่เพอร์เฟกต์) จนกระทั่งเธอหรือเขาไปแต่งงานกับคนอื่น
ไม่เห็นคุณค่าของพ่อแม่(ที่เราว่าขี้บ่น) จนกระทั่งไปงานศพของท่าน
สิ่งที่คนจำนวนมากเลือกทำคือ บ่นว่าตัวเองไม่มีความสุข ไม่ประสบความสำเร็จ ไม่รวย  ไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งนั้นสิ่งนี้ และเอ่ยประโยคยอดฮิตว่า “มันไม่แฟร์เลย”

&&&&&&&&&&&&&&&&&&

บางที ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าโลกไม่มีความยุติธรรม  ก่อนที่เราจะบ่น ลองมองตัวเราเองดูดีๆ เราจะพบว่า เรามีอะไรดีๆ หลายอย่างที่คนอื่นไม่มี  เราสามารถทำ “หนึ่งวันเดียวกัน” ของเราให้มีความหมายได้
ก็ต่อเมื่อเรามองเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามีและใช้วันนี้ วันแรกของวันที่เหลืออย่างคุ้มค่าที่สุด
เพราะวันแรกของชีวิตที่เหลือช่างสั้นเหลือเกิน  และเพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเรามี “วันแรกของวันที่เหลือ” อยู่อีกสักกี่วัน

***********************

คำสำคัญ (Tags): #มุสลิม#วัน
หมายเลขบันทึก: 175448เขียนเมื่อ 5 เมษายน 2008 14:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณกุหลาบแสนหวาน

  • บางสิ่งบางอย่างอยู่ใกล้เหมือนอยู่ไกล
  • บางสิ่งบางอย่างอยู่ไกลกับเหมือนติดอยู่ที่...หัวใจ...
  • ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดีและมีความสุขนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ...คุณ คนไม่มีราก  สำหรับข้อคิดดีๆ...ขอบคุณสำหรับคำอวยพร...
  • ขอให้ทุกๆวันเป็นวันที่ดีและมีความสุขเช่นกันค่ะ...

 

สวัสดีครับ หนู  * ~Wardah~*

  • เห็นด้วยทุกอย่างครับ
  • ขอบคุณครับ

วันแรกของชีวิตที่เหลือช่างสั้นเหลือเกิน และเพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเรามี

“วันแรกของวันที่เหลือ” อยู่อีกสักกี่วัน

ถูกใจ จังคะ

  • ขอบคุณค่ะ.. คุณครูประจักษ์..คะ สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นกันนะคะ...ขอให้อายุมั่นขวัญยืน สุขภาพร่างกายแข็งแรง มีความสุขตลอดปีเลยนะคะ...
  • ขอบคุณค่ะ...คุณดอกแก้ว...ขอบคุณค่ะที่ชอบ...
    หนูขอเป็นกำลังใจให้จากใจจริงๆค่ะ...
    หนูขอให้ทุกวันแรกของวันที่เหลือ...เป็นวันที่ดีและมีความสุขนะคะ.....เป็นกำลังใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆให้อีกครั้งค่ะ...เข้มแข็งนะคะ...สู้ๆๆๆๆนะคะ

สวัสดีค่ะ

ภาพประจำบล็อก เท่ห์จังเลยค่ะ คิดได้ไงเนี่ย ต้องลองมั้งแล้ว

สวยดีค่ะ

สวัสดีครับ

คนเรามักจะเห็นคุณค่าของสิ่งเหล่านั้น  เมื่อสิ่งเหล่านั้นหลุดมือเราไปแล้วเสมอ

^^^

ขอให้ทำวันนี้ให้ดีที่สุด  และเป็นกำลังใจให้คุณ

  • ขอคุณค่ะท่าน ผอ.ประจักษ์....แต่เอ...ส่งอะไรมาให้หนู...น่า
  • ขอบคุณค่ะ คุณนุ้ยcsmsu ...หนูก็ถ่ายเล่นๆแล้วมันออกมาก็โอเคดีค่ะ....

 

  • ขอบคุณค่ะคุณวัชรา....ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ

หวัดดีค่ะน้อง

แวะตามมาขอบคุณที่เข้าไปทักทายกันค่ะ

  • มะเปงไรค่ะ..พี่อ้อยควั่น...ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • ขอบคุณเช่นกันค่ะ...ที่อุตส่าห์ตามมาทักทายด้วย

สวัสดีค่ะ 

*เห็นด้วยกับน้องสาวคนสวยทุกประการค่ะ

*แล้วจะแวะมาทักทายบ่อยๆ นะคะ

โทษทีนะคะเรื่องที่เอาภาพและข้อความจากเว็บ teenee มาโพสนะคะ

พอดีอาจารย์เพิ่งลองให้ทำนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณ แอปเปิ้ลเขียว

  • ครูปู ก็เพิ่งได้อ่าน forward mail เรื่องเดียวกันนี้ แล้วนำมาเขียนเป็นบันทึกเช่นกันค่ะ
  • แต่ไม่ทราบว่า เค้าค้นหาที่มากันอย่างไร
  • ยังคิดอยู่ว่า หากเพื่อน forward mail มาให้เรา แล้วเราจะไปหาที่มาได้อย่างไร
  • ครูปูก็เลยแจ้ง ไปว่าเป็นข้อความที่ไปอ่านมาอีกทีนึง
  • รบกวนช่วยแนะนำ ด้วยนะคะ ครูปูก็กำลังเรียนรู้เหมือนกันค่ะ เพราะเป็นส่วนหนึ่งของรายวิชาที่เรียน ที่ มรภ.จันทรเกษม หน่ะค่ะ
  • เรียนจบเทอมไปแล้วค่ะ แต่ก็ยังเขียนต่อเนื่อง
  • ยังไงช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ แอปเปิ้ลเขียว

  • ครูปู ก็เพิ่งได้อ่าน forward mail เรื่องเดียวกันนี้ แล้วนำมาเขียนเป็นบันทึกเช่นกันค่ะ
  • แต่ไม่ทราบว่า เค้าค้นหาที่มากันอย่างไร
  • ยังคิดอยู่ว่า หากเพื่อน forward mail มาให้เรา แล้วเราจะไปหาที่มาได้อย่างไร
  • ครูปูก็เลยแจ้ง ไปว่าเป็นข้อความที่ไปอ่านมาอีกทีนึง
  • รบกวนช่วยแนะนำ ด้วยนะคะ ครูปูก็กำลังเรียนรู้เหมือนกันค่ะ เพราะเป็นส่วนหนึ่งของรายวิชาที่เรียน ที่ มรภ.จันทรเกษม หน่ะค่ะ
  • เรียนจบเทอมไปแล้วค่ะ แต่ก็ยังเขียนต่อเนื่อง
  • ยังไงช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
  • สวัสดีค่ะ ...คุณครูปู..
  • หนูต้องขออนุญาตลบคอมเมนท์ในบันทึกนี้ขอคุณครูปูออกไปนะคะ...
  • เนื่องจากมีข้อมูลส่วนตัวของคุณครูปูอยู ที่เป็นทั้งที่อยูและเบอร์โทรศัพท์ค่ะ ซึ่งอาจไม่ปลอดภัยสำหรับคุณครูปูค่ะ
  • สำหรับเรื่องที่คุณครูปูเข้าใจผิดนั้น หนูไม่ได้หมายถึงคุณครูปูเลยนะคะ บางครั้งการสื่อความกันทางตัวอักษรอาจทำให้เราอ่าน เข้าใจ หรือตีความผิดกันไปได้ค่ะ ....หนูต้องขอโทษคุณครูจริงๆนะคะ ที่ทำให้คุณครูตกใจและเข้าใจผิดค่ะ ....
  • หนูต้องกราบขอโทษคุณครูปูจากใจจริงๆอีกครั้งนะคะ ที่ทำให้คุณครูปูเข้าใจผิดค่ะ
  • ขอโทษจริงๆค่ะค่ะ

 

  • ต้องขอขอบคุณน้องมะปรางเปรี้ยวมากนะคะ
  • และต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่รบกวนเวลาการทำงานอื่นค่ะ
  • ตัวพี่ครูปูเอง ก็ต้องแก้ไขเรื่องการเรียนรู้การใช้งานให้มากกว่านี้ด้วยหล่ะค่ะ
  • และขอโทษน้องแอปเปิ้ลเขียว ด้วยนะคะ พี่ครูปูเพียงแต่ งง และตกใจ ก็เลยพยายามจะอธิบาย อะไรต่ออะไร เยอะไปหน่อยหน่ะค่ะ
  • หลังจากได้รับคำแนะนำก็ถึงบางอ้อ แล้วค่ะ  
  • เผอิญได้รับคำแนะนำจากคุณมะปรางเปรี้ยว  จึงขออนุญาต ลบในส่วนของ อีเมล์ และข้อมูลส่วนตัว ตามคำแนะนำนะคะ
  • และขออนุญาต ลบความคิดเห็นของน้องแอปเปิ้ลเขียว ที่เกี่ยวกับ การโจรกรรมวรรณกรรม ด้วยค่ะ เนื่องจากไม่มีความเกี่ยวข้องกับบันทึกนี้ และได้ทราบว่าเรื่องราวจบไปแล้วค่ะ 
  • ขอบคุณทีมงานทุกท่าน และยินดีจะเป็นกำลังใจ หรือมากกว่านั้น หากโอกาสอำนวยเสมอค่ะ

 

ถูกต้องมากๆเลยละคับ แอปเปิ้ลเขียว

และขอบคุณมากๆที่ได้นำเอาบทความมาให้อ่าน

ทั้งได้ชี้แจงที่มาและที่ไปของบทความด้วย

คนเรารู้วันเกิด แต่ไม่รู้ว่าพรุ้งนี้จะเกิดอะไรขึ้น

ถ้าเราไม่เกือบตาบอด เราก็คงไม่เห็นคุณค่าของมัน

ใจก็รู้ทั้งรู้ว่ามันสำคัญ แต่ไม่เคยทำอะไรเพื่อสิ่งๆนั้น

แล้วพอถึงตอนที่ต้องสูญเสีย ร้องไห้เเทบตายก้อไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก

นอกจากทำใจยอมรับมัน

ขอให้คุณแอปเปิ้ลเขียวและทุกๆคนจงใช้วันที่เหลือ

อย่างมีคุณค่าให้มากที่สุด

  • ไม่ได้เข้ามาเเพิ่มบันทึกหรือมาติดตามผลงานของตัวเองนานมากแล้วววว
  • แต่ที่จริงก็เข้าใน g2k เกือยทุกวันเลยนะคะ ...แต่ไม่ค่อยมีเวลา แม้กระทั่งจะตอบคอมเมนท์...
  • ยังไงวันนนี้ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว...ตอบสักหน่อย..หุหุหุ
  • ขอบคุณค่ะ พี่ครูปู...(ที่หน้าตาดีที่ซู๊ด...อิอิ...จากนามแฝงค่ะ)
  • ขอบคุณค่ะ...คนผีทะเล...ไม่ทราบว่าคุณผี่ทะเล...ได้มาเป็นสมาชิกของ g2k เราแล้วยังคะ....ถ้ายังไง...แนะนำ+สนับสนุนให้มาร่วมเป็นสมาชิกและถ่ายทอดประสบการณ์ดีๆกับเราที่นี่มากๆเลยนะคะ...
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท