การทำงานอย่างหนักเป็นดอกไม้ของชีวิต


   คำขวัญว่า "การทำงานอย่างหนักเป็นดอกไม้ของชีวิต" เป็นคำขวัญที่ผมจำมาจากสารคดีครูใหญ่นักพัฒนา ที่ได้ชมจากการเข้าร่วมเรียนรู้เชิงปฏิบัติงานวิจัยเมื่อปีก่อนโน้น คำนั้น ยังคงติดในความคิดของผมอยู่ตลอด

   วันนี้ดอกไม้ของชีวิตอันหนึ่งโผล่ชูดอกแรกแย้มท่ามกลางหญ้าเซลสมอง แต่เมื่อสำรวจตัวเอง ยังรู้สึกว่าทำงานไม่หนักเหมือนกับคำขวัญที่บอก หากทำงานหนักจริง น่าจะเจอดอกไม้เต็มท้องทุ่งสมองแน่ๆ

   ที่ผ่านมาในห้องเรียนของ มรภ. จะพบผู้เรียนตั้งแต่อายุเกือบยี่สิบ ไปจนหกสิบ น่าแปลกใจว่า คนอายุหกสิบแล้ว ทำไมถึงมานั่งเรียนกับเขาด้วย คำตอบที่ถูกถามไปคือ "เห็นว่าว่าง ก็เลยมานั่งเรียน...เรียนให้ลูกได้ชื่นชม...เรียนเป็นกำลังใจให้ลูก" นี่คือจำนวนหนึ่งในคำตอบที่หลากหลาย

   อย่างไรก็ตาม ๕ ปีที่ผ่านมากับงานที่ได้คลุกคลีในระดับนี้ พบว่า

 

๑) การให้เรียนวิชาการสำหรับผู้สูง ไม่ใช่คำตอบที่ดี แต่การถ่ายทอดประสบการณ์ (โดยเฉพาะประสบการณ์ชีวิต) แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ในกรอบที่ร่วมกันตั้งไว้ จะเหมาะสมกว่า

๒) การเรียนวิชาการน่าจะเหมาะสมกับเยาวชน หรือคนวัยเรียน (หนุ่มสาว) เพื่อนำผลนั้นไปใช้ในอนาคต แต่ถ้าใช้ไม่ได้ อย่างน้อย ก็ได้พัฒนา จัดการระบบการคิด ระหว่างเรียนไปโดยไม่รู้ตัว

๓) ผู้อยู่ในวัยทำงาน น่าจะเหมาะกับการเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย (L-D) หรือ ทำงานไปด้วย เรียนรู้ไปด้วย

 

พอจะเขียนเป็นแผนโครงสร้างได้ดังนี้

วงเล็บ ๑ เท่ากับ ถ่ายทอด -------> จัดระบบ -------> ตั้งฐานข้อมูล

วงเล็บ ๒ เท่ากับ ศึกษาเรียนรู้จากผล/ฐานข้อมูล -------> แจงรายละเอียด -------> สรุปผล

วงเล็บ ๓ เท่ากับ ตั้งคำถาม / ค้นหาความจริงที่เป็นประโยชน์ -------> ปฏิบัติการ x เรียนรู้ -------> ศึกษาผลการปฏิบัติ ------->ตั้งคำถาม / ค้นหาความจริงที่เป็นประโยชน์ -------> ปฏิบัติการ x เรียนรู้ -------> ศึกษาผลการปฏิบัติ O->

  

    ข้อค้นพบที่ยังไม่ผ่านการวิจัยที่เป็นระบบในกรอบของวิทยาศาสตร์ในวันนี้ ต้องขอขอบคุณกลุ่มผู้สูงอายุที่ออกมาอ่านเนื้อหาวิชาการซึ่งได้สรุปมานั้นให้ฟัง "อาจช้ำใจแต่ก็ได้ผลบางประการ"

 

คำสำคัญ (Tags): #เรื่องเล่า
หมายเลขบันทึก: 175442เขียนเมื่อ 5 เมษายน 2008 13:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม 2015 10:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

มีโอกาสได้ดูแล้วเหมือนกันคะ

"การทำงานอย่างหนักเป็นดอกไม้ของชีวิต" เมื่อเราตั้งใจทำงานวันหนึ่งก็ต้องประสบความสำเร็จ แล้ววันหนึ่งดอกไม้ก็จะเต็มอย่างแน่นอนค่ะ

หวัดดีค่ะ

เป็นห่วงสุขภาพค่ะ ทำงานหนัก อย่าโหมงานหนัก ในตารางเวลางานอย่าลืม เติมพักผ่อน ลงไปด้วย ให้คิดว่า การพักผ่อนก็เป็นภาระงานอย่างนึง

เคยมีคนเตือนดิฉัน ระวังเหมือน ดร.อภิวัตน์

ลองอ่าน แย่งกันป่วย... กับเรื่องธัยรอยด์ ซิคะ สาเหตุเพราะขาดการพักผ่อนที่มีคุณภาพ

แต่ไงก็เห็นด้วยค่ะ กับการสู้ เต็มที่เพื่อความสำเร็จ เหนื่อย จริง พอสำเร็จ ก็สุขใจ

สวัสดีครับ P  น้องไก่ (ศวพถ.)

  • ผมดูหลายรอบเลยครับ เรียกว่ายิ่งดูยิ่งได้อะไรหลายๆอย่าง

สวัสดีครับ P  morisawa

  • หลายคนครับ ทำงานจนลืมตัว (แถมครอบครัวอีกต่างหาก)
  • ผลของการทำงานหนักคือความเพลิดเพลินและความสุขใจ แต่การทำงานเพราะฝืนร่างกายและจิตใจ เข้าใจว่า มีผลร้ายต่อสุขภาพครับ
  • หลายคนต้องให้คนอื่นคอยเตือนครับว่า ถึงเวลากินข้าวแล้ว ถึงเวลาออกกำลังกายแล้ว ถึงเวลาที่ต้องพักผ่อนแล้ว เขาเรียกว่า ทำงานจนลืมตัวน่ะครับ

หวัดดีค่ะ... อ่านแล้วได้แนวคิดในการจัดกิจกรรมสำหรับการทำงานการศึกษานอกระบบ... แนวคิดชอบมากและจะนำไปใช้ในการทำงานเพราะงานที่ทำ...มีกลุ่มเป้าหมาย 3 กลุ่มตามแนวคิดของคุณ...แล้วนำสิ่งดีๆมาฝากน่ะค่ะ...จะติดตามตอนต่อไปค่ะ

หวัดดีค่ะ เป็นอีกคนที่  ที่พบว่าการทำงานหนัก (อย่างมีสติ) เป็นดอกไม้ของชีวิต  กำลังรอให้ดอกไม้บาน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท