ฉันได้เรียนรู้ว่า...

บันทึกนี้ ผมตัดมาจากบทความทางอินเตอร์เน็ท..ผมอ่านแล้ว ก็ได้ข้อคิดความเป็นจริงของชีวิตได้เยอะเหลือเกิน จึงนำมาแบ่งปันครับ

ฉันได้เรียนรู้ว่า... ยากล่อมประสาทที่ดีทีุ่สุด คือ สติสัมปชัญญะนั่นเอง

ฉันได้เรียนรู้ว่า... คุณหาเิงินได้มากขึ้น แต่ไม่สามารถหาเวลาเพิ่มได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า... หากเราละเลยความผูกพันกับพ่อแม่แล้วไชร้ เราจะหวนไห้คิดถึงท่านเจียนตายยามเมื่อท่านจากไป

ฉันได้เรียนรู้ว่า... อย่ากอดรัดลูกให้แน่นเกินไป มันอาจจะกลายเป็นการทำร้ายลูกทางอ้อม

ฉันได้เรียนรู้ว่า... ยังมีสิ่งหนึ่งที่เจ็บปวดไปมากกว่าความเกลียดชัง นั่นคือ ความเมินเฉย
 

ฉันได้เรียนรู้ว่า... ความเอื้ออาทรนั้น เพียบพร้อมสำคัญกว่าความบริบูรณ์เสียอีก

ฉันได้เรียนรู้ว่า... การลืมสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วนั้น สำคัญพอกับการจดจำสิ่งที่ดีงามเอาไว้

ฉันได้เรียนรู้ว่า... เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามา คุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ หรือใช้มันเป็นพลังทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า... ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า... หากต้องการคำตอบที่ดี ก็ควรถามคำถามที่ดีด้วย

ฉันได้เรียนรู้ว่า... ในที่สุดแล้ว ผู้รับจะเป็นผู้แพ้ และผู้ให้นั่นแหละคือผู้ชนะ

ฉันได้เรียนรู้ว่า... การเรียนรู้ที่จะให้อภัยนั้น ต้องการการฝึกฝน

ฉันได้เรียนรู้ว่า... คนไม่อาจเป็นวีรบุรุษได้ โดยไม่รู้จักลงมือทำ

ฉันได้เรียนรู้ว่า... เคล็ดลับของการเติบโตอย่างสง่าผ่าเผย คือ อย่าหมดความกระตือรือล้นที่จะพบหาผู้คนและสถานที่ใหม่ๆ

ฉันได้เรียนรู้ว่า... การซื่อสัตย์ต่อสิ่งเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย

ฉันได้เรียนรู้ว่า... สิ่งดีๆ นั้น มักเกิดขึ้นกับคนดีเสมอ

ฉันได้เรียนรู้ว่า... การเยียวยารักษามิตรภาพที่บอบช้ำนั้น ทำเมื่อไรก็ไม่สาย

ฉันได้เรียนรู้ว่า... การที่จะรู้ค่าอะไรสักอย่างนั้น คุณจะต้องขาดมันไปสักพักก่อน

ที่มา www.yenta4.com

[นายสังเวียร]

     สวัสดียามดึกครับ ครูวัลลภ

• อ่านแล้วชอบมากครับ 
• เห็นด้วยครับ" สิ่งดีๆ มักเกิดขึ้นกับคนดีเสมอครับ"
• ขอบคุณครับสำหรับสาระดีๆที่นำมาฝากกันครับ 

[นาย วัลลภ สุวรรณอาภา]

สวัสดีครับ ครู สังเวียร

ผมก็เห็นด้วยและเชื่อครับ ว่า " สิ่งดีๆ มักเกิดขึ้นกับคนดีเสมอ "

ขอบคุณครับ